Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSO Agnieszka Wieczorek

Protokolant: st.prot.sąd. Agnieszka Krzyżaniak

po rozpoznaniu w dniu 06 czerwca 2018 r. w Poznaniu

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. O., V. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych P. O. i V. O. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 96.332,75 zł ( słownie: dziewięćdziesiąt sześć tysięcy trzysta trzydzieści dwa złote siedemdziesiąt pięć groszy ) wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21.07.2017 r. do dnia zapłaty od kwoty 92.476,46 zł oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3.846,47 zł od dnia 02.08.2017 r. do dnia zapłaty;

2.  nie obciąża pozwanych kosztami postępowania.

A. Wieczorek

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie w dniu 16 października 2017 r. powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty, że pozwani V. O. i P. O. mają zapłacić solidarnie na rzecz powoda kwotę 93.332,75 zł wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21 lipca 2017 r. do dnia zapłaty od kwoty 92.476,46 zł oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3.846,47 zł od dnia 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty. Powód domagał się także zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 24 listopada 2011 r. zawarł z pozwanymi umowę o kredyt nr (...) z aneksami. Pozwani nie spłacali rat kredytu i dlatego powód wypowiedział im umowę, wzywając jednocześnie do spłaty całego zadłużenia. Z uwagi na brak spłaty cała należność stała się natychmiast wymagalna, zaś zobowiązanie pozwanych w łącznej kwocie 96.332,75 zł stanowiące wartość przedmiotu sporu i jako wymagalne widnieje w księgach powodowego banku. (k. 2-7, k. 14)

Postanowieniem Referendarza sądowego Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 6 października 2017 r. stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i przekazano sprawę do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej strony pozwanej. (k. 8)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 21 grudnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt I Nc 559/17 Sąd Okręgowy w Poznaniu orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. (k. 53)

W sprzeciwie z dnia 19 stycznia 2018 r. pozwany P. O. wniósł o oddalenie powództwa w całości jednocześnie wnosząc o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że wraz z pozwaną V. O. zawarł umowę kredytu nr (...), dodając, że przed pogorszeniem się sytuacji finansowej pozwanych, raty z tytułu zaciągniętego przez nich kredytu były spłacane regularnie. Pozwany nadmienił, że pozwana V. O. w złożonym przez siebie sprzeciwie, w sposób szczegółowy odniesie się do twierdzeń strony powodowej zawartch w pozwie. (k. 61-64)

W sprzeciwie z dnia 21 stycznia 2018 r. pozwana V. O. wniosła o oddalenie powództwa w całości jednocześnie wnosząc o nieobciążanie pozwanej kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że wraz z pozwanym P. O. zawarła umowę kredytu nr (...), która była zmieniana aneksami dodając, że przed pogorszeniem się sytuacji finansowej pozwanych, raty z tytułu zaciągniętego przez nich kredytu były spłacane regularnie. Pozwana nadmieniła, że z powodu nagannego zachowania pozwanego P. O., zaczęła mieć problemy finansowe. Podała, że od grudnia 2016 r. zostało wszczęte przeciwko niej postępowanie egzekucyjne, w związku z czym po potrąceniu wynagrodzenia pozwanej przez komornika, pozostaje jej do dyspozycji kwota około 1.170 zł miesięcznie. Pozwana wniosła o rozłożenie zasądzonego na rzecz powoda roszczenia na raty. (k. 66-74)

W piśmie z dnia 31 maja 2018 r. pozwana V. O. podtrzymała swoje stanowisko w sprawie jednocześnie wnosząc o rozłożenie zasądzonego roszczenia na raty. Wskazała, że obecnie mieszka w mieszkaniu o powierzchni (...) m2 z mamą I. W.. Dodała, że obie utrzymują się z wynagrodzenia pozwanej za pracę oraz świadczeń emerytalnych matki pozwanej. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosi 1.627, 18 zł, zaś co drugi miesiąc, gdy dochodzi opłata za zużycie energii elektrycznej, koszty czynszu wraz z opłatą za energię kształtują się w granicach 1.850 zł-1.900 zł. Oprócz tych opłat dochodzą opłaty za rtv, internet i telefon w łącznej kwocie 160 zł miesięcznie oraz wydatki przeznaczane na wyżywienie i środki czystości. Pozwana nadmieniła, że wraz z matką chorują. Pozwana na tarczycę, zapalenie stawów i nerwicę, zaś I. W. jest po przebytym zawale i cierpi na astmę oskrzelową. W związku z czym pozwana wraz z matką ponoszą dodatkowe koszty związane z zakupem leków w łącznej kwocie około 300 zł-400 zł miesięcznie. Pozwana wskazała, że po potrąceniu jej wynagrodzenia za pracę przez komornika, pozostaje jej do dyspozycji kwota 1.224 zł. (k. 119)

Na rozprawie w dniu 6 czerwca 2018 r. pozwana V. O. wniosła o rozłożenie zasądzonego na rzecz powoda roszczenia na raty w kwocie do 1.000 zł miesięcznie. (k. 153v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarł w dniu 24 listopada 2011 r. z pozwanymi V. O. i P. O. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) (dalej też jako: Umowa) w kwocie 120.977,36 zł z okresem spłaty do dnia 20 listopada 2019 r. (§ 1 ust. 1 Umowy).

W umowie strony ustaliły, że wysokość oprocentowania kredytu jest zmienna
i na dzień zawarcia Umowy wynosi 21,30 % w stosunku rocznym. (§ 4 ust. 1 Umowy). Rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień zawarcia umowy wynosiła 26,43 % (§ 4 ust. 1 Umowy).

W umowie uregulowano, że kredytobiorcy zobowiązują się dokonywać w okresie objętym umową, spłaty kredytu wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach kapitałowo-odsetkowych, płatnych do 20 dnia każdego miesiąca, w wysokości 2.633,79 zł, z tym zastrzeżeniem ze pierwsza rata będzie rata wyrównawczą, a jej wartość nie będzie wyższa niż 2.347,48 zł (§ 3 ust. 1 Umowy).

W przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu zgodnie z postanowieniem § 3, Bank będzie pobierał od niespłaconego w terminie kredytu podwyższone odsetki naliczone wg stopy procentowej w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokat na rynku międzybankowym za 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych (§ 7 Umowy).

W paragrafie 8 uregulowano opłaty i prowizje. Bank pobierał opłaty i prowizje za wykonywanie czynności pozostających w związku z zawartą umową kredytową w wysokości obowiązującej w Tabeli Prowizji i Opłat (§ 8 ust. 1 Umowy).

Bank miał również prawo wypowiedzieć Umowę kredytową z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia w przypadku gdy warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w przypadku nieterminowej spłaty kredytu za co najmniej dwa okresy płatności (§ 10 ust. 2 i 3 Umowy).

Powód wraz z pozwanymi zawarli w dniu 27 sierpnia 2012 r. i w dniu 15 października 2014 r. aneksy do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego.

Dowód: umowa o kredyt konsolidacyjny gotówkowy nr (...) z dnia 24 listopada 2011 r. wraz z aneksami z dnia 27 sierpnia 2012 r. i z dnia 15 października 2014 r. (k. 19-25), odpis z rejestru KRS powoda (k. 38-51).

Z uwagi na zaprzestanie spłat, powód pismami z dnia z dnia 4 maja 2017 r. zawiadomił o wypowiedzeniu umowy i wypowiedział pozwanym V. O. i P. O. umowę, wskazując, że okres wypowiedzenia wynosi 30 dni. Pismami z dnia 3 kwietnia 2017 r i z dnia 30 czerwca 2017 r. powód wezwał pozwanych do zapłaty całości zadłużenia, które na dzień 30 czerwca 2017 r. wynosiło: 92.476,46 zł tytułem należności kapitałowej; 3.188,68 zł tytułem odsetek umownych; 144,04 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej; 9,82 zł tytułem kosztów i opłat za czynności banku zgodnie z Tabelą Opłat i Prowizji. Pismo o wypowiedzeniu umowy zostało doręczone pozwanym w dniu 25 maja 2017 r. Roszczenie powoda stało się wymagalne w dniu 25 czerwca 2017 r.

Dowód: zawiadomienie i wypowiedzenie umowy z dnia 4 maja 2017 r wraz z poświadczeniem oraz z dowodem nadania i doręczenia (k. 32-34, wezwania do zapłaty (k. 28-31).

W dniu 20 lipca 2017 r. powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. sporządził wyciąg z ksiąg powodowego banku nr (...) ustalając wysokość wymagalnego zadłużenia pozwanych na dzień wystawienia dokumentu, na kwotę 96.332,75zł, a w tym:

- 92.476,46 zł tytułem należności kapitałowej;

- 3.188,68 zł tytułem odsetek umownych;

- 144,04 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej;

- 657,79 zł tytułem odsetek za opóźnienie naliczonych od niespłaconego kapitału;

- 9,82 zł tytułem kosztów i opłat za czynności banku zgodnie z Tabelą Opłat i Prowizji.

Dowód: wyciąg (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (k. 15).

Pozwani nie pozostają obecnie w związku małżeńskim. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt (...) orzeczono o rozwiązaniu małżeństwa stron przez rozwód z wyłącznej winy P. O.. Pozwana V. O. obecnie mieszka w mieszkaniu o powierzchni (...) m2 z mamą I. W.. Pozwana i jej matka utrzymują się z wynagrodzenia pozwanej za pracę oraz świadczeń emerytalnych matki pozwanej. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosi 1.627, 18 zł, zaś co drugi miesiąc, gdy dochodzi opłata za zużycie energii elektrycznej, koszty czynszu wraz z opłatą za energię kształtują się w granicach 1.850 zł-1.900 zł Oprócz tych opłat dochodzą opłaty za rtv, internet i telefon w łącznej kwocie 160 zł miesięcznie oraz wydatki przeznaczane na wyżywienie i środki czystości. Pozwana choruje na tarczycę, zapalenie stawów i nerwicę, zaś I. W. jest po przebytym zawale oraz cierpi na astmę oskrzelową. W związku z czym pozwana wraz z matką ponoszą dodatkowe koszty związane z zakupem leków w łącznej kwocie około 300 zł-400 zł, w tym 150 zł miesięcznie za leki pozwanej. Pozwana uzyskuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 3.150 zł. Wobec pozwanej toczą się postępowania egzekucyjne. Pierwsze z nich prowadzone jest przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w K. J. F. w sprawie o sygn. akt (...), zaś drugie prowadzone jest przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym P.w P. (...) –A. K. w sprawie o sygn. akt (...). Po potrąceniu wynagrodzenia pozwanej za pracę przez komornika, pozostaje pozwanej do dyspozycji kwota 1.224 zł. Pozwana spłaca zaległości z tytułu zaciągniętych przez nią i pozwanego P. O. pożyczek w łącznej kwocie 1.220 zł miesięcznie oraz z tytułu zaciągniętych przez siebie pożyczek w kwocie 520 zł miesięcznie.

Pozwany P. O. obecnie prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i najmuje pokój. Miesięczny koszt najmu pokoju wynosi 720 zł. Pozwany zamierza podjąć pracę w drukarni. Obecnie zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej. Do tej pory uzyskiwał dochody w kwocie około 2.000 zł netto miesięcznie. Pozwany spłaca zaległości z tytułu zaciągniętych przez niego i pozwaną V. O. pożyczek w łącznej kwocie 1.220 zł miesięcznie oraz z tytułu zaciągniętych przez pozwanego kredytów w łącznej wysokości około 1.520 zł. Nadto pozwany ma zaległości w stosunku do ZUS i US w kwocie 800 zł.

Dowód: dokumenty z akt sprawy o sygn. akt (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym wK. J. F. (k. 76-81), dokumenty z akt sprawy o sygn. akt (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym P.w P. (...) –A. K. (k. 82-85), wyrok Sądu Rejonowego Poznań S. w P. z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt (...)(k. 86), wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt (...) (k. 87), zeznania pozwanego P. O. (k. 153-153v), zeznania pozwanej V. O. (k. 153v ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych dokumentów, które nie były kwestionowane przez stronę pozwaną, a i Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

Sąd zwraca przy tym uwagę, że waloru dokumentu urzędowego nie należy przypisywać wyciągowi z ksiąg rachunkowych powodowego banku. Niemniej jednak powyższy dokument Sąd uznał za wiarygodny materiał dowodowy. W szczególności został on podpisany przez osobę do tego upoważnioną i zaopatrzony pieczęcią banku. W tej sytuacji dokumentu tego nie można pozbawiać mocy dowodowej i należy poddać go ocenie. Dane w zawarte w dokumencie pozostają natomiast w zgodzie z pozostałymi dowodami, w tym przedstawionymi przez powoda zestawieniami, wobec czego Sąd uznał omawiany wyciąg za w pełni wiarygodny. Strona pozwana natomiast nie przedstawiła żadnego dowodu, który podważałby prawdziwość danych zawartych w tym dokumencie.

Zeznania pozwanych P. O. i V. O., choć były wiarygodne, to nie wnosiły do sprawy niczego nowego. Dotyczyły one bowiem okoliczność bezspornych, takich jak brak spłat kredytu. Na podstawie zeznań pozwanych Sąd ustalił obecną sytuację majątkową pozwanych.

Na podstawie ustalonego stanu faktycznego Sąd zważył, co następuje:

Strony łączyła umowa kredytu bankowego, na podstawie którego pozwani zobowiązani byli do zapłaty na rzecz powoda kwoty stanowiącej zwrot pożyczonej kwoty pieniężnej wraz z odsetkami i innymi należnościami wynikającymi z umowy (art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe). Pozwani nie kwestionowali swojego długu wobec powoda ani co do zasady ani co do kwoty, ostatecznie pozwana V. O. oświadczyła, iż w chwili obecnej z uwagi na inne zadłużenie, mogłaby spłacać należność w ratach do 1.000 zł miesięcznie.

Należy wskazać, że wysokość zadłużenia wskazana przez powoda - w tym wysokość naliczanych odsetek wynikała z dokumentów przedstawionych Sądowi. Powód domagał się zapłaty kwoty niespłaconego kapitału i odsetek od zobowiązania w łącznej kwocie 93.332,75 zł wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21 lipca 2017 r. do dnia zapłaty od kwoty 92.476,46 zł oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3.846,47 zł od dnia 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty.

Sąd uwzględnił żądanie na podstawie art. 69 ust. 1 Prawa bankowego oraz postanowień umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego z dnia 24 listopada 2011 r. wraz z aneksami z dnia 27 sierpnia 2012 r. i dnia 15 października 2014 r.

W sprzeciwach od nakazu zapłaty pozwani nie zaprzeczyli żadnym konkretnym okolicznościom faktycznym przedstawionym w pozwie. Należy wskazać, że zgodnie z art. 210 § 2 k.p.c., każda ze stron obowiązana jest do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych. Wypowiedzenie się co do twierdzeń strony przeciwnej o okolicznościach faktycznych winno odnosić się w sposób konkretny i jednoznaczny do wszystkich podniesionych przez tę stronę twierdzeń. Obowiązek przewidziany w art. 210 § 2 k.p.c. zmierza do zakreślenia okoliczności spornych i bezspornych między stronami i ma wpływ na zakres ewentualnego postępowania dowodowego. Dowodzeniu podlegają bowiem tylko okoliczności sporne między stronami, istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 212 k.p.c., art. 227 k.p.c., art. 229 k.p.c.). W sytuacji, w której strona obarczona obowiązkiem wypowiedzenia się co do twierdzeń strony przeciwnej o okolicznościach faktycznych, co do nich się nie wypowie, naraża się na zastosowanie przez sąd dyspozycji art. 230 k.p.c., zgodnie z którym, gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Jeżeli strona chce zaprzeczyć twierdzeniom strony przeciwnej o faktach, powinna uczynić to wyraźnie, odnosząc się do konkretnych okoliczności faktycznych i przedstawiając jednocześnie własne twierdzenia odnośnie kwestionowanej okoliczności. W związku z tym jako zaprzeczenie twierdzeniom strony przeciwnej o faktach nie może być traktowane ogólnikowe zaprzeczenie okolicznościom podanym przez stronę przeciwną wskazujące na przedwczesność roszczenia, czy też stosowaniu przez powoda w stosunku do pozwanego niedozwolonych odsetek i innych opłat. Jako zaprzeczenie twierdzeniom strony przeciwnej o faktach nie może być również traktowane podniesienie twierdzenia, iż druga strona nie wykazała, nie udowodniła konkretnych okoliczności, ponieważ o konieczności dowodzenia określonych faktów rozstrzyga sąd, biorąc pod uwagę to, jakie okoliczności są między stronami sporne.

Tak jak już była o tym mowa pozwani nie kwestionowali, że zawarli z powodem umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego wraz z aneksami oraz wysokości żądanego przez powoda roszczenia. Wskazywali jednak, że ze względu na życiowe okoliczności zaczęli mieć problemy finansowe, w związku z czym zaprzestali spłacać raty zaciągniętego przez nich kredytu. Pozwani nie przedstawili żadnych twierdzeń co do braku zasadności żądanego przez powoda roszczenia.

Wobec powyższego Sąd zasądził w/w kwotę 93.332,75 zł wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21 lipca 2017 r. do dnia zapłaty od kwoty 92.476,46 zł oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 3.846,47 zł od dnia 2 sierpnia 2017 r. do dnia zapłaty (art. 481 § 2 ¹ k.c.).

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie istnieją podstawy i wbrew wnioskowi pozwanej V. O., nie zastosował instytucji określonej w art. 320 k.p.c. a mianowicie nie rozłożył zasądzonego na rzecz powoda świadczenia na raty. Przepis powyższy wskazuje, iż taka decyzję Sąd może podjąć w szczególnie uzasadnionych wypadkach a orzecznictwo i doktryna precyzuje, iż usprawiedliwiać ją może na przykład sytuacja osobista i majątkowa dłużnika. W ocenie Sądu rozłożenie w czasie spłaty długu mogłoby spowodować negatywne konsekwencje dla wierzyciela, którego zaspokojenie ze względu na niekorzystną sytuację finansową pozwanej mogłoby stać się iluzoryczne przy rozłożeniu spłaty długu w czasie.

Sytuacja finansowa pozwanej jest trudna. Pozwana co prawda uzyskuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 3.150 zł, jednak wobec niej toczą się postępowania egzekucyjne, w związku z czym po potrąceniu wynagrodzenia pozwanej za pracę przez komornika, pozostaje jej do dyspozycji kwota w wysokości około 1.224 zł. Nadto pozwana spłaca zaległości z tytułu zaciągniętych przez nią i pozwanego P. O. pożyczek w łącznej kwocie 1.220 zł miesięcznie (1.220 zł:2=610 zł) oraz z tytułu zaciągniętych przez siebie pożyczek w kwocie 520 zł miesięcznie. Sąd miał także na uwadze, że pozwani nie pozostają obecnie w związku małżeńskim. Aktualnie pozwana V. O. mieszka w mieszkaniu o powierzchni (...) m2 z mamą I. W.. Pozwana i jej matka utrzymują się z wynagrodzenia pozwanej za pracę oraz świadczeń emerytalnych matki pozwanej. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosi 1.627, 18 zł, zaś co drugi miesiąc, gdy dochodzi opłata za zużycie energii elektrycznej, koszty czynszu wraz z opłatą za energię kształtują się w granicach 1.850 zł-1.900 zł. Średniomiesięczna kwota czynsz za mieszkanie wraz z opłatą za energię elektryczną przypadająca na pozwaną wynosi zatem 881,50 zł (1.763,50 :2=881,50 zł). Nadto pozwana wraz ze swoją matką ponosi miesięczne opłaty za rtv, internet i telefon w łącznej kwocie 160 zł (160 zł:2=80 zł) oraz wydatki przeznaczane na wyżywienie, środki czystości, które w ocenie Sądu w oparciu o zasady doświadczenia życiowego wynoszą około 500 zł miesięcznie. W związku z szeregiem chorób na jakie cierpi pozwana (choroba tarczycy, zapalenie stawów, nerwica) ponosi ona dodatkowe wydatki na zakup lekarstw w kwocie 150 zł miesięcznie. Zatem mając na względzie miesięczne uzyskiwane dochody pozwanej, które pozostają jej do dyspozycji w kwocie około 1.224 zł oraz przypadającą na pozwaną część wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania, spłatą zadłużenia z tytułu zaciągniętych pożyczek oraz wydatków jakie ponosi pozwana w związku ze swoim utrzymaniem, które miesięcznie wynoszą łącznie około 2.741,50 zł, znacznie przekraczających dochody pozwanej pozostające jej do dyspozycji, mało prawdopodobnym jest, aby V. O. była zdolna do ratalnej spłaty zadłużenia na rzecz inicjatora procesu w proponowanej przez nią kwocie do 1.000 zł miesięcznie. Nawet gdyby przyjąć założenie, że pozwana nie miała by zajętego wynagrodzenia przez komornika i dysponowałaby dochodami w kwocie 3.150 zł, to mając na uwadze wydatki i zobowiązania pozwanej, pozwana jedynie w kwocie co najwyżej 400 zł miesięcznie byłaby w stanie spłacać na rzecz powoda raty tytułem spłaty zasądzonego na rzecz powoda roszczenia. Wysokość tych rat nie byłyby jednak korzystna dla strony powodowej oraz znacznie odbiegałaby ona od deklarowanych przez pozwaną rat w kwocie do 1.000 zł miesięcznie.

Wobec powyższego Sąd nie rozłożył pozwanej V. O. należności powoda na raty.

W pkt 2. wyroku Sąd po przesłuchaniu pozwanych oraz biorąc pod uwagę ich trudną sytuację finansową uznał, iż w niniejszej sprawie istnieją podstawy do zastosowania normy zawartej w art. 102 k.p.c., która zezwala Sądowi w szczególnie uzasadnionych sytuacjach odstąpić od obciążania lub obciążyć stronę przegrywającą kosztami postępowania w całości lub w części. Sięgnięcie w niniejszej sprawie do zasady słuszności zdaniem Sądu znajduje usprawiedliwienie z uwagi na trudną sytuację materialną w jakiej znaleźli się pozwani, którzy zobowiązani są do spłaty licznych zobowiązań, a ich dochody nie wystarczają na ich bieżące utrzymanie oraz spłatę rat z tytułu zaciągniętych przez nich kredytów i pożyczek.

Wobec powyższego pozwani nie zostali obciążeni kosztami postępowania.

SSO Agnieszka Wieczorek