Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

P., dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Zofia Lehmann

Protokolant:Starszy sekretarz sądowy E. W.

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Poznaniu sprawy z powództwa

Syndyka masy upadłości T. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), A. P.. z siedzibą w P. w upadłości likwidacyjnej, ul. (...), (...)-(...) P.

przeciwko L. K., zam. os. (...), (...)-(...) P.

- o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda następujące kwoty:

1.  równą 25.680,-zł z ustawowymi odsetkami naliczonymi od dnia 20 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty;

2.  równą 860.000,-zł z ustawowymi odsetkami naliczonymi od dnia 20 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty.

I.  Zobowiązuje pozwaną do wydania powodowi następujących ruchomości:

1.  stołu, 4 krzeseł i jednego taboretu bukowego o wartości 800,-zł;

2.  sofy skórzanej beżowej o wartości 1.000,-zł;

3.  pianina S. o wartości 3.000,-zł;

4.  pralki S. (...) o wartości 400,-zł;

5.  komody bukowej 135 o wartości 1.000,-zł;

6.  witryny bukowej o wartości 1.500,-zł;

7.  roweru Rock R. o wartości 600,-zł;

8.  jednej lampy sufitowej o wartości 50,-zł;

9.  6 kompletów ręczników o łącznej wartości 300,-zł;

10.  tapczanu składanego o wartości 600,-zł;

11.  samochody marki c. (...), rocznik 1999, o wartości 4.000,-zł;

12.  stołu sosnowego o wartości 100,-zł;

13.  dwu krzeseł zabytkowych Biedermeier o łącznej wartości 200,-zł;

14.  jednego karnisza o wartości 20,-zł;

15.  czterech kompletów firan o wartości 40,-zł;

16.  hulajnogi dziecięcej o wartości 200,-zł;

17.  albumów o sztuce, architekturze i fotografii o łącznej wartości 300,-zł;

18.  odkurzacza o wartości 150,-zł;

19.  żelazka i deski do prasowania o łącznej wartości 80,-zł;

20.  aparatu fotograficznego sony o wartości 300,-zł;

21.  laptopa toshiba o wartości 300,-zł.

I.  Kosztami niniejszego postepowania obciąża pozwaną i w związku z tym:

a.  Zasądza od niej na rzecz powoda kwotę 2.134,33,-zł z tytułu opłat związanych z postepowaniem zabezpieczającym w sprawie o sygn. akt KM (...) prowadzonym przez Komornika Sądowego przy S. R. w P.oraz kwotę 7.200,-zł z tytułu zwrotu poniesionego przez niego kosztu jego procesowego zastępstwa;

b.  kosztem procesowego zastępstwa pozwanej obciąża ją we własnym zakresie;

c.  nakazuje ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu kwotę 44.993,50,-złz tytułu nie uiszczonej opłaty sądowej.

SSO Zofia Lehmann

Sygn. akt XII C 960/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 22 kwietnia 2015 r. powód G. P. Syndyk Masy Upadłości T. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...).pl z siedzibą w P. w upadłości likwidacyjnej wniósł o:

1)  zasądzenie od pozwanej L. K. na swoją rzecz kwoty 860.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty,

2)  nakazanie pozwanej, aby wydała powodowi następujące ruchomości:

a)  stół, 4 krzesła i 1 taboret bukowy o wartości 800 zł,

b)  zabudowę kuchenną w kolorze wenge - 4 szafki wiszące z oświetleniem i 5 szafek stojących o łącznej wartości 2.000 zł,

c)  sprzęt AGD marki S. – lodówka, zmywarka, płyta ceramiczna, okap o łącznej wartości 3.000 zł,

d)  sofę skórzaną beżową o wartości 1.000 zł,

e)  2 fotele skórzane beżowe o łącznej wartości 800 zł,

f)  pianino S. o wartości 3.000 zł,

g)  pralkę S. (...) o wartości 400 zł,

h)  komodę bukową 135 o wartości 1.000 zł,

i)  witrynę bukową o wartości 1.500 zł,

j)  zabudowę wnękową o szerokości 190cm marki S. o wartości 1.200 zł,

k)  zabudowę wnękową o szerokości 130cm marki S. o wartości 1.000 zł,

l)  rower R. o wartości 600 zł,

m)  kinkiety aluminiowe boczne marki M. L. – 17 sztuk o wartości łącznej 350 zł,

n)  lampy sufitowe – 16 sztuk o wartości łącznej 800 zł,

o)  włącznik świateł naścienny marki G. (...) sztuk o wartości łącznej 5.500 zł,

p)  wazoniki i paterę szklaną – 6 sztuk o wartości łącznej 150 zł,

q)  obraz naścienny – oleodruk (...) o wartości 500 zł,

r)  wyposażenie kuchni (sztućce pomarańczowe, komplet sztućców pozłacanych w walizce, szklanki – 24, kubki – 12, talerze duże 12 sztuk, małe – 12 sztuk, talerzyki – 12 sztuk) o łącznej wartości 600 zł,

s)  szafki łazienkowe – 4 sztuki o wartości 1.200 zł,

t)  armaturę łazienkową z bateriami – wanna, 2 sedesy, bidet, 4 umywalki o łącznej wartości 3.000 zł,

u)  6 kompletów ręczników o wartości łącznej 300 zł,

v)  9 kompletów pościeli z kory i bawełny o łącznej wartości 300 zł,

w)  tapczan składany o wartości 600 zł,

x)  samochód marki C. (...) rocznik 1999 o wartości 4.000 zł,

y)  stół sosnowy o wartości 100 zł,

z)  2 krzesła zabytkowe Biedermeier o łącznej wartości 200 zł,

aa)  karnisze – 5 sztuk o łącznej wartości 100 zł,

bb)  firany – 4 komplety o wartości 40 zł,

cc)  fotelik samochodowy dziecięcy o wartości 100 zł,

dd)  hulajnogę dziecięcą o wartości 200 zł,

ee)  książki młodzieżowe o łącznej wartości 400 zł,

ff)  albumy o sztuce, architekturze i fotografii o łącznej wartości 300 zł,

gg)  2 kołdry i 2 poduszki o łącznej wartości 120 zł,

hh)  5 koców o łącznej wartości 50 zł,

ii)  odkurzacz o wartości 150 zł,

jj)  żelazko i deskę do prasowania o łącznej wartości 80 zł,

kk)  głośniki sufitowe – 6 sztuk o łącznej wartości 900 zł,

ll)  głośniki ścienne – 6 sztuk o łącznej wartości 900 zł,

mm)  ekran sufitowy o wartości 2.000 zł,

nn)  uchwyt sufitowy o wartości 30 zł,

oo)  aparat fotograficzny S. o wartości 300 zł,

pp)  laptop T. o wartości 300 zł,

albo zapłaciła ich równowartość w łącznej kwocie 39.780 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty.

Powód domagał się również zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powód wskazał, że w dniu 9 sierpnia 2012 r. T. K. i jego małżonka L. K. zawarli umowę majątkową małżeńską, mocą której wyłączyli obowiązującą w ich związku małżeńskim wspólność ustawową i wprowadzili od dnia 9 sierpnia 2012 r. ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. W tym samym dniu małżonkowie K. dokonali również częściowego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że pozwana nabyła własności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym, położonej w P. stanowiącej działkę gruntu nr (...) o obszarze 0.11.56ha, dla której S. R. P. – S. M.w P. prowadzi księgę wieczystą o nr (...). Małżonkowie K. wskazali w tej umowie, że własność tej nieruchomości nabyli w 2004 r., będąc wówczas w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, a nabycia dokonali do majątku dorobkowego. Małżonkowie K. postanowili przy tym, że umowa o częściowy podział majątku wspólnego została dokonana bez żadnych spłat i dopłat i że uważają się za wzajemnie rozliczonych z tytułu tego podziału. W dniu 9 sierpnia 2012 r. wymienieni zawarli jeszcze jedną umowę dotyczącą podziału majątku wspólnego, mocą której na własność pozwanej przeszły wskazane wyżej ruchomości o łącznej wartości 39.780 zł. Strony również postanowiły, że podział ten obejmuje wszystkie istotne elementy wchodzące w skład ich majątku wspólnego i nie są zobowiązani wobec siebie do żadnych spłat i dopłat. Następnie w dniu 19 maja 2014 r. pozwana zbyła osobom trzecim tę nieruchomość za kwotę 860.000 zł. T. K. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...).pl z siedzibą w P. i w dniu 17 czerwca 2014 r. złożył w S. R. P. – S. M. w P. Wydział XI Gospodarczy do Spraw Upadłościowych i Naprawczych wniosek z dnia 16 czerwca 2014 r. o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu likwidacyjnego. Postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 r. wydanym w sprawie o sygn. akt XI GU(...) ogłoszono upadłość wymienionego obejmującą likwidację jego majątku, a syndykiem masy upadłości wyznaczono G. P.. Pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. powód wezwał pozwaną do polubownego rozwiązania sprawy, jednakże pozwana pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. zakwestionowała zasadność roszczeń powoda. Aktualnie toczy się przed tutejszym Sądem postępowanie z jej powództwa o rozwiązanie związku małżeńskiego z T. K.. Jako podstawy prawne swoich roszczeń powód powołał art. 126 ust. 1, art. 134 ust. 1 oraz art. 124 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze. Zdaniem powoda, w rozpatrywanej sprawie zachodzi bezskuteczność czynności z dnia 9 sierpnia 2012 r. z mocy prawa, gdyż umowa majątkowa małżeńska została zawarta przed upływem dwóch lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości (k. 1-5 akt).

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 czerwca 2015 r. pozwana L. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Pozwana oceniła powództwo jako bezzasadne. Zdaniem pozwanej, w odniesieniu do umów majątkowych małżeńskich z dnia 9 sierpnia 2012 r. nie nastąpił skutek, o którym mowa w art. 126 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego z tej przyczyny, że wniosek T. K. z dnia 16 czerwca 2014 r. został prawomocnie zwrócony na podstawie art. 25 ust. 1 i ust. 3 Prawa upadłościowego i naprawczego, przez co z mocy art. 35 tej ustawy w zw. z art. 130 § 2 k.p.c. wniosek ten nie wywołał żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma do Sądu. Doszło zatem do wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości w warunkach wcześniej dokonanego prawomocnego zwrotu wniosku o ogłoszenie upadłości. Zdaniem pozwanej, wyrok zaoczny z dnia 25 marca 2013 r. orzekający w jej małżeństwie rozwód jest prawomocny, a to również skutkuje oczywistą bezzasadnością powództwa w świetle art. 125 ust. 1 i 3 ustawy. W ocenie pozwanej, okoliczności, jakie towarzyszyły wszczęciu postępowania upadłościowego z wniosku T. K. i doprowadzenie przez niego do tego, że sprzeciw od wyroku zaocznego z dnia 25 marca 2013 r. został przyjęty do rozpoznania wskazują na to, że uwzględnienie przedmiotowego powództwa będzie stanowiło akt sprzeczny z generalną klauzulą praworządności i akt bezprawia poprzez udzielenie ochrony prawnej nieuczciwemu przedsiębiorcy. Pozwanej przysługują wierzytelności do masy upadłości, potrącone w ramach ich zgłoszenia w postępowaniu upadłościowym z dnia 11 lutego 2015 r. Pozwana podniosła, że w stanie faktycznym sprawy brak podstaw do zastosowania sankcji z art. 126 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego. Rozstrzygnięcie w sprawie rozwodowej będzie miało natomiast znaczenie prejudycjalne dla wyniku tego postępowania. Przy czym pozwana zgłosiła do masy upadłości szereg wierzytelności udokumentowanych oraz uzasadnionych z kilku tytułów, w tym: alimentów zasądzonych wyrokiem zaocznym na rzecz małoletniego syna I. K., należnego jej udziału z rozliczenia majątku dorobkowego, zwrotu udzielonej pożyczki, jak również zwrotu nakładów poczynionych z majątku odrębnego pozwanej na majątek wspólny. Jak wskazała pozwana, powództwo jest również nieuzasadnione co do wysokości, gdyż powód nie wykazał stosownie do art. 6 k.c. wartości zarówno wskazanej wyżej nieruchomości, jak i wymienionych ruchomości na dzień złożenia pozwu. Pozwana zasygnalizowała również, że większość ze wskazanych rzeczy ruchomych nie znajduje się już w jej posiadaniu (k. 67-101, 102-136 akt).

W piśmie procesowym z dnia 16 października 2015 r. powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz dodatkowo kosztów postępowania zabezpieczającego w wysokości 2.134,33 zł ustalonych postanowieniem Komornika Sądowego przy S. R. w P. E. S. z dnia 11 września 2015 r. (k. 280-280v akt).

W toku postępowania strony podtrzymały tak sformułowane stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 9 sierpnia 2012 r. pozwana L. K. i jej mąż T. K. zawarli w ustawowej formie aktu notarialnego umowę majątkową małżeńską, mocą której wyłączyli obowiązującą w ich związku małżeńskim wspólność ustawową i postanowiły, że od dnia 9 sierpnia 2012 r. w ich małżeństwie będzie obowiązywać ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

W tym samym dniu pozwana i jej mąż zawarli umowę o częściowy podział majątku wspólnego, mocą której dokonali częściowego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że pozwana nabyła prawo własności całej zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...) o obszarze 0.11.56ha, dla którejS. R. P. – S. M. w P. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Mocą tej umowy strony postanowiły, że ten częściowy podział majątku wspólnego zostaje dokonany bez żadnych spłat czy dopłat, jak również, że uważają się za wzajemnie rozliczone z tytułu tej umowy.

Także w tym samym dniu pozwana i jej mąż zawarli drugą umowę dotyczącą podziału majątku wspólnego ruchomego, w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, na podstawie której na wyłączną własność pozwanej przeszły:

a)  stół, 4 krzesła i 1 taboret bukowy o wartości 800 zł,

b)  zabudowa kuchenna w kolorze wenge - 4 szafki wiszące z oświetleniem i 5 szafek stojących o łącznej wartości 2.000 zł,

c)  sprzęt AGD marki S. – lodówka, zmywarka, płyta ceramiczna, okap o łącznej wartości 3.000 zł,

d)  sofa skórzana beżowa o wartości 1.000 zł,

e)  2 fotele skórzane beżowe o łącznej wartości 800 zł,

f)  pianino S. o wartości 3.000 zł,

g)  pralkę S. (...) o wartości 400 zł,

h)  komoda bukowa 135 o wartości 1.000 zł,

i)  witryna bukowa o wartości 1.500 zł,

j)  zabudowa wnękowa o szerokości 190cm marki S. o wartości 1.200 zł,

k)  zabudowa wnękowa o szerokości 130cm marki S. o wartości 1.000 zł,

l)  rower R. o wartości 600 zł,

m)  kinkiety aluminiowe boczne marki M. L. – 17 sztuk o wartości łącznej 350 zł,

n)  lampy sufitowe – 16 sztuk o wartości łącznej 800 zł,

o)  włączniki świateł naścienna marki G. (...) sztuk o wartości łącznej 5.500 zł,

p)  wazoniki i patera szklana – 6 sztuk o wartości łącznej 150 zł,

q)  obraz naścienny – oleodruk (...) o wartości 500 zł,

r)  wyposażenie kuchni (sztućce pomarańczowe, komplet sztućców pozłacanych w walizce, szklanki – 24, kubki – 12, talerze duże 12 sztuk, małe – 12 sztuk, talerzyki – 12 sztuk) o łącznej wartości 600 zł,

s)  szafki łazienkowe – 4 sztuki o wartości 1.200 zł,

t)  armatura łazienkowa z bateriami – wanna, 2 sedesy, bidet, 4 umywalki o łącznej wartości 3.000 zł,

u)  6 kompletów ręczników o wartości łącznej 300 zł,

v)  9 kompletów pościeli z kory i bawełny o łącznej wartości 300 zł,

w)  tapczan składany o wartości 600 zł,

x)  samochód marki C. (...) rocznik 1999 o wartości 4.000 zł,

y)  stół sosnowy o wartości 100 zł,

z)  2 krzesła zabytkowe Biedermeier o łącznej wartości 200 zł,

aa)  karnisze – 5 sztuk o łącznej wartości 100 zł,

bb)  firany – 4 komplety o wartości 40 zł,

cc)  fotelik samochodowy dziecięcy o wartości 100 zł,

dd)  hulajnoga dziecięca o wartości 200 zł,

ee)  książki młodzieżowe o łącznej wartości 400 zł,

ff)  albumy o sztuce, architekturze i fotografii o łącznej wartości 300 zł,

gg)  2 kołdry i 2 poduszki o łącznej wartości 120 zł,

hh)  5 koców o łącznej wartości 50 zł,

ii)  odkurzacz o wartości 150 zł,

jj)  żelazko i deska do prasowania o łącznej wartości 80 zł,

kk)  głośniki sufitowe – 6 sztuk o łącznej wartości 900 zł,

ll)  głośniki ścienne – 6 sztuk o łącznej wartości 900 zł,

mm)  ekran sufitowy o wartości 2.000 zł,

nn)  uchwyt sufitowy o wartości 30 zł,

oo)  aparat fotograficzny S. o wartości 300 zł,

pp)  laptop T. o wartości 300 zł.

Strony postanowiły również, że ten podział obejmuje wszystkie istotne elementy wchodzące w skład majątku wspólnego stron, a strony umowy nie są zobowiązane względem siebie do żadnych spłat i dopłat, a ponadto zrzekają się wszelkich dalej idących wzajemnych roszczeń związanych z podziałem majątku, obejmującego zarówno nieruchomości, jak i rzeczy ruchome.

Dowód : wypisy aktów notarialnych z dnia 9 sierpnia 2012 r. zawierających umowę majątkową małżeńską, rep. A nr 10476/2012 (k. 8-9v akt) i umowę o częściowy podział majątku wspólnego (k. 10-13v akt), umowa z dnia 9 sierpnia 2012 r. o podział majątku wspólnego – z podpisami notarialnie poświadczonymi (k. 14-16 akt), wydruk treści księgi wieczystej o nr (...) (k. 17-31 akt), zeznania świadka T. K. na k. 419 akt, zeznania pozwanej na k. 419-420 akt

W dniu 19 maja 2014 r. pozwana zbyła przedmiotową nieruchomość na rzecz M. J. i J. J. (1) za cenę 860.000 zł.

Dowód : wydruk treści księgi wieczystej o nr (...) (k. 17-31 akt)

Mąż pozwanej T. K. prowadził od dnia 29 czerwca 1999 r. działalność gospodarczą pod firmą (...) „A..pl” z siedzibą w P. przy ul. (...) (...)-(...) P.. Wpis w przedmiocie działalności został wykreślony w dniu 30 czerwca 2013 r.

Dowód : informacja z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej dotycząca T. K. (k. 32 akt) zeznania świadka T. K. na k. 419 akt, zeznania pozwanej na k. 419-420 akt

W dniu 17 czerwca 2014 r. T. K. działając samodzielnie wniósł do S. R. P. –S. M.w P. Wydział XI Gospodarczy do Spraw Upadłościowych i Naprawczych wniosek o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu tzw. likwidacyjnego.

Zarządzeniem z dnia 3 lipca 2014 r. wniosek dłużnika zwrócono na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, niemniej po jego doręczeniu wnioskodawca T. K. uzupełnił braki wniosku w trybie art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. i sprawie nadano dalszy bieg.

Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. zabezpieczono majątek dłużnika poprzez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego w osobie G. P..

Postanowieniem z dnia 4 listopada 2014 r. S. R. P.–S. M. w P. Wydział Gospodarczy do Spraw Upadłościowych i Naprawczych ogłosił upadłość dłużnika T. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...).pl z siedziba w P. obejmującą likwidację majątku dłużnika, jak również wyznaczono syndyka masy upadłości w osobie G. P.. Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 2 grudnia 2014 r.

Pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty m.in. kwoty 860.000 zł z tytułu zbycia opisanej wyżej nieruchomości.

Dowód : postanowienie S. R. P.–S. M.w P. z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt GU (...)(k. 33-36 akt), wniosek dłużnika z dnia 16 czerwca 2014 r. o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu – str. 1 (k. 37 akt), dokumenty znajdujące się w aktach o sygn. XI GU(...)

Wcześniejszym pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 860.000 zł tytułem zwrotu należności ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym jednorodzinnym, opisanej wyżej, jak również do zwrotu ruchomości, o których mowa w § 2 ust. 1 umowy z dnia 9 sierpnia 2012 r. dotyczącej podziału majątku wspólnego. Pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. pozwana odmówiła spełnienia tych świadczeń powołując się na okoliczność prawomocności wyroku rozwodowego z dnia 23 marca 2013 r., jak również podając informacje na temat majątku dłużnika.

Dowód : przedsądowa korespondencja stron (k. 38-43 akt)

Pozwana i jej mąż zawarli związek małżeński w dniu 2 października 1999 r. Wyrokiem zaocznym z dnia 25 marca 2013 r. małżeństwo to zostało rozwiązane przez rozwód, jednakże wyrok ten nie jest prawomocny, gdyż T. K. wniósł co do niego sprzeciw i postępowanie rozwodowe nadal się toczy.

Okoliczności niesporne , jak również zeznania świadka T. K. na k. 419 akt, dokumenty znajdujące się w aktach Sądu Okręgowego w Poznaniu pod sygn. XVIII C (...)

Postanowieniem z dnia 11 września 2015 r. Komornik Sądowy przy S. R. w P. E. S. ustalił koszty postępowania o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu w sprawie w wysokości 2.134,33 zł, jak również umorzył postępowanie o wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu i zwrócił uprawnionemu tytuł zabezpieczenia – z uzasadnieniem, że w toku postępowania ustalono dwa rachunki obowiązanej i dokonano zajęcia tych rachunków, jednakże zajęcia te okazały się bezskuteczne wobec braku środków pieniężnych na tych rachunkach.

Dowód : postanowienie z dnia 11 września 2015 r., sygn. akt KM (...) na k. 281-282, 260-260v akt

Postanowieniem z dnia 29 maja 2015 r. udzielono powodowi zabezpieczenia powództwa - na czas trwania tego procesu - o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 899.870,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty poprzez zajęcie wierzytelności z rachunków bankowych należących do pozwanej L. K., w tym rachunku bankowego o nr (...) do kwoty 899.870,00 zł.

Rozpoznając zażalenie pozwanej na powyższe postanowienie Sąd Apelacyjny w Poznaniu w dniu 13 listopada 2015 r. zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że udzielił zabezpieczenia roszczenia powoda na czas trwania procesu poprzez zajęcie wierzytelności z rachunków bankowych należących do pozwanej L. K., w tym rachunku bankowego o nr (...) do sumy zabezpieczenia w kwocie 739.870 zł, w pozostałym zakresie wniosek o udzielenie zabezpieczenia oddalił, jak również w pozostałym zakresie oddalił zażalenie pozwanej.

Takich ustaleń składających się na stan faktyczny sprawy Sąd dokonał przede wszystkim w oparciu o treść dokumentów urzędowych i prywatnych. Podkreślenia wymaga, że stan faktyczny w rozpatrywanej sprawie – z punktu widzenia przedmiotu tej sprawy (art. 227 § 1 k.p.c.) nie był sporny. Zawarte w aktach sprawy dokumenty urzędowe, tj. wypisy aktów notarialnych oraz orzeczenia sądowe Sąd ocenił jako wiarygodne. Zgodnie z treścią art. 244 § 1 k.p.c. dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Wszystkie wymienione wyżej dokumenty urzędowe odpowiadały dyspozycji tego przepisu. W postępowaniu cywilnym dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie – art. 245 k.p.c. Takimi dokumentami były te, które odzwierciedlały przesądową korespondencję stron. Zostały one również ocenione jako wiarygodne.

Autentyczność wskazanych wyżej dokumentów prywatnych i urzędowych oraz prawdziwość treści dokumentów urzędowych nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania w oparciu o treść art. 232 k.p.c. w zw. z art. 252 k.p.c. i art. 253 k.p.c. Także Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby uczynić to z urzędu. Tym samym okazały się one przydatne w sprawie, stając się podstawą dokonanych ustaleń faktycznych.

Niewątpliwie natomiast, dokumentami o mniejszej przydatności dla sprawy były dokumenty znajdujące się na k. 139-238, 348-418 akt, załączone do akt przez stronę pozwaną. W ocenie Sądu, ich mniejsze znaczenie dla sprawy wynika z tego, że z punktu widzenia zakresu powództwa, z jakim wystąpił przeciwko niej syndyk masy upadłości, nie jest rzeczą Sądu, determinowaną charakterem powództwa, badanie przebiegu rozliczeń między stronami na tle prowadzonej przez męża pozwanej działalności gospodarczej, jak i ewentualnych roszczeń, jakie małżonkowie K. mają wobec siebie. Zarówno świadek, jak i pozwana wskazali, że doszło do takich problemów, jednakże każdy z nich odmienne opisał ich podłoże, które z punktu widzenia tego sporu było dla Sądu obojętne.

Zeznania świadka T. K. Sąd ocenił jako wiarygodne w zakresie, w jakim wskazał on na problemy finansowe od 2009 r., gdyż podobnie początek tych problemów pozwana umiejscowiła w czasie, na co wskazuje treść odpowiedzi na pozew. Zeznający potwierdził, że zostały między nimi zawarte w sierpniu 2012 r. trzy umowy – o rozdzielności majątkowej i o podziale majątku dorobkowego zarówno co do nieruchomości, jak i ruchomości. Okoliczności te są niesporne. Fakty - w ocenie Sądu - bez istotniejszego znaczenia dla sprawy, to m.in. zawieranie pożyczek z rodziną generacyjną pozwanej, ich spłacanie i przez kogo, postępowania, jakie toczyły się przeciwko niemu o zapłatę. Sąd dał wiarę pozwanej, że zawierając w sierpniu 2012 r. wskazane trzy umowy chciała mu pomóc wyjść z problemów finansowych. Takie wskazanie jest niewątpliwie prawdziwe, jak podpowiadają zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Sąd nie miał podstaw, aby zakwestionować zeznania powoda – syndyka masy upadłości, albowiem potwierdził on okoliczności bezsporne. Jeśli chodzi natomiast o relację pozwanej, to również zasługiwała ona na pozytywną ocenę. Co do okoliczności niespornych przez nią przywołanych Sąd dał wiarę, zeznająca potwierdziła wydanie wyroku rozwodowego w trybie zaocznym, przyjęcie sprzeciwu pozwanego w tamtej sprawie świadka T. K.. Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić jej wiary co do motywacji zawarcia tych trzech umów. Doświadczenie życiowe uczy, że wielokrotnie w obliczu trudności finansowych jednego z małżonków dochodzi do sytuacji, że drugi małżonek chcąc mu pomóc zawiera z nim umowy dotyczące przesunięć składników majątku dorobkowego po to, aby uniknąć ich egzekucji czy „wchłonięcia” do masy upadłości. Niewątpliwie zatem pozwaną kierowała chęć pomocy mężowi, wraz ze swoją rodziną, z racji zaległości wobec ZUS-u i urzędu skarbowego. Ewentualne kwestie podrobienia przez świadka jej podpisów pod umowami pożyczek winny być objęte postępowaniem karnym. Sąd dał jej również wiarę, że pospłacała zaległości męża z pożyczek udzielonych jej przez członków jej rodziny, w tym spłaciła kredyt hipoteczny po tym, jak sprzedała Państwu J. opisaną wyżej nieruchomości. Kwestią oceny prawnej było zatem, czy spłacony z uzyskanej przez pozwaną kwoty 860.000 zł tytułem ceny za tę nieruchomość kredyt hipoteczny można odliczyć z kwoty podlegającej zwrotowi wobec powoda – de facto masy upadłości. Dano jej również wiarę co do tego, że zgłosiła sędziemu komisarzowi kwotę równą połowie wartości nieruchomości, gdyż powyższego powód – syndyk masy upadłości nie kwestionował.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Przepis art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.jedn. Dz.U. z 2015 r., poz. 233 ze zm.) - dalej również jako u.p.u.n., stanowi, że ustanowienie rozdzielności majątkowej umową majątkową jest skuteczne w stosunku do masy upadłości tylko wtedy, gdy umowa zawarta została co najmniej dwa lata przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. A contrario, ustanowienie rozdzielności majątkowej na mocy umowy majątkowej małżeńskiej nie będzie skuteczne w stosunku do masy upadłości wtedy, gdy umowa taka została zawarta w okresie dwóch lat przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. W przywołanym przepisie, ustawodawca wprowadził jeden z przypadków, kiedy to konkretna czynność prawna z mocy samej ustawy wywołuje (bądź nie) skutki wobec masy upadłości tak, aby interesy wierzycieli, jakie ma do zrealizowania postępowanie upadłościowe, zostały w pełni urzeczywistnione. Prócz tego, czynność upadłego może zostać uznana za bezskuteczną również na mocy orzeczenia sądowego.

Stosownie do art. 47 § 1 k.r.i.o., małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków. Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa, może być również – zgodnie z art. 47 § 2 k.r.i.o. – zmieniona lub rozwiązana. Przepis ten reguluje jedynie ustanowienie rozdzielności oraz ograniczenie wspólności małżeńskiej, gdyż tylko te sytuacje wpływają na sytuację wierzycieli w postępowaniu upadłościowym. Jak stanowi art. 51 k.r.i.o., w razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy jak i majątek nabyty później. W sytuacji gdy taką umowę zawarto w trakcie małżeństwa majątek każdego z małżonków składa się z majątku osobistego, powstałego przed powstaniem wspólności, w skład którego wchodzą również przedmioty nabyte z tego majątku, oraz ułamkowy udział w majątku wspólnym. Przedmioty nabyte po ustaniu wspólności stanowią majątek osobisty. W sytuacji zatem gdy umowa małżeńska jest skuteczna wobec wierzycieli to do masy upadłości wchodzi tylko majątek osobisty dłużnika określony w art. 51 k.r.i.o., którego wydania może domagać się syndyk (zarządca), a także udział w majątku wspólnym. Jeżeli majątek ten nie został jeszcze podzielony to syndyk jako zastępca pośredni upadłego jest legitymowany do wystąpienia z wnioskiem o podział majątku wspólnego – art. 617 k.p.c. W sytuacji natomiast, gdy umowa majątkowa małżeństwa została zawarta w ciągu dwóch lat przed złożeniem wniosku, to na podstawie art. 124 ust. 1 majątek wspólny wchodzi w całości do masy upadłości.

Niezależnie zatem od tego, czy czynność upadłego małżonka zostanie uznana za bezskuteczną orzeczeniem sądowym czy też ustawa sama ją za taką uznaje, może zajść potrzeba skorzystania z powództwa przewidzianego przez przepis art. 134 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze. Stosownie do tego przepisu, jeżeli czynność upadłego jest bezskuteczna z mocy prawa lub została uznana za bezskuteczną, to co wskutek tej czynności ubyło z majątku upadłego lub do niego nie weszło, podlega przekazaniu do masy upadłości, a gdy przekazanie w naturze jest niemożliwe, do masy upadłości powinna być wpłacona równowartość w pieniądzach. Zgodnie z art. 134 ust. 2 cytowanej ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, świadczenie wzajemne osoby trzeciej zwraca się tej osobie, jeżeli znajduje się w masie upadłości oddzielnie od innego majątku lub o ile masa upadłości jest nim wzbogacona. Jeżeli świadczenie nie podlega zwrotowi, osoba trzecia może dochodzić wierzytelności w postępowaniu upadłościowym. Masa upadłości musi zostać zatem uzupełniona poprzez dostarczenie do niej rzeczy wyłącznie tych samych, które w rzeczywistości zostały z niej wydane, a ewentualny ich brak rodzi obowiązek zwrotu ich równowartości.

W kontekście regulacji z art. 126 ust. 1 u.p.u.n., w świetle uzyskanego materiału dowodowego, stwierdzić należy, że roszczenie syndyka o zapłatę i wydanie rzeczy jest w pełni usprawiedliwione. Umowa małżonków K. o ustanowieniu rozdzielności majątkowej małżeńskiej zawarta w dniu 9 sierpnia 2012 r. i towarzyszące jej, zawarte w tej samej dacie, dwie umowy dokonujące podziału majątku dorobkowego dokonane zostały w okresie dwóch lat przed dniem zgłoszenia przez upadłego T. K. wniosku o ogłoszenie upadłości. Wniosek ten został zgłoszony w dniu 16 czerwca 2014 r., a zatem czynność prawna – wprowadzenie ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej dokonana została w okresie wskazanym w art. 126 ust. 1 u.p.u.n. Tym samym kwalifikować należy ją jako bezskuteczną w stosunku do masy upadłości. Wbrew stanowisku strony pozwanej wniosek o ogłoszenie upadłości złożony w sprawie o sygn. akt XI GU(...) nie został w toku postępowania prawomocnie zwrócony upadłemu. Tenże w terminie tygodnia liczonym od dnia doręczenia zarządzenia przewodniczącego o zwrocie wniosku usunął jego braki formalne, co z kolei, w myśl art. 28 ust. 2 u.p.u.n. (wskazanego w notatce służbowej z dnia 29 lipca 2014 r.) wywołało skutek od daty pierwotnego złożenia wniosku i spowodowało nadanie mu dalszego biegu. W konsekwencji, doprowadziło to do wydania przez sąd upadłościowy postanowienia o ogłoszeniu upadłości w dniu 4 listopada 2014 r.

Pozwana kwestionowała wartość zarówno nieruchomości, jak i rzeczy ruchomych, objętych żądaniem zapłaty i wydania, wywodząc, że powód podał kwoty nieodpowiadające stanowi faktycznemu. W ocenie Sądu, w rozważanej materii, ciężar dowodu, że wartość przedmiotu sprawy jest niższa, spoczywał na pozwanej, gdyż to ona była stroną tych umów i zgodnie z mężem wskazywała w tych umowach ich wartość, a nie na powodzie. W pismach procesowych pozwana przyznała, że nabytą w wyniku podziału majątku wspólnego nieruchomość zbyła za kwotę 860.000 zł, a co za tym idzie, okoliczność ta jest niesporna. Nie można przy tym pomijać, że w świetle art. 134 u.p.u.n. masa upadłości musi zostać „uzupełniona” poprzez dostarczenie do niej rzeczy wyłącznie tych samych, które w rzeczywistości zostały z niej wydane w naturze, a ich ewentualny brak (bo np. zostały zbyte) rodzi obowiązek zwrotu ich równowartości uwzględniając moment zawarcia umowy. Budzi dodatkowo wątpliwość wskazanie w umowie o podział majątku wspólnego z dnia 9 sierpnia 2012 r. wartości tej nieruchomości na poziomie 700.000 zł podczas gdy w zawartej później umowie sprzedaży jej cena była zdecydowanie wyższa i wynosiła 860.000 zł. Powyższe podpowiada raczej, że strony umów z dnia 9 sierpnia 2012 r. kierowały się tym, aby w możliwie najdalszy sposób pomóc T. K., czego zresztą pozwana w swojej relacji nie zatajała.

Przy ustalaniu wartości tej nieruchomości Sąd nie mógł odliczyć od niej wysokości obciążeń hipotecznych (które, jak pozwana wywodziła, spłaciła z ceny uzyskanej ze sprzedaży), czego pozwana się domagała. Nie ma w rozpatrywanej sprawie zastosowania art. 63 ust. 1 punkt 3 u.p.u.n., gdyż wyłączenie w nim przewidziane dotyczy wyłącznie upadłego, który pełnił funkcję administratora zastawu rejestrowego lub administratora hipoteki. Zakres zastosowania tego przepisu nie prowadzi do skutków w postaci konieczności wyłączenia z masy upadłości równowartości obciążeń hipotecznych nieruchomości mającej wchodzić w skład masy upadłości. Skoro upadły T. K. nie pełnił funkcji administratora żadnej hipoteki to nie można w sprawie zastosować tego przepisu.

Nie stoi też na przeszkodzie w świetle brzmienia art. 134 ust. 1 p.u.n. połączenie w jednym pozwie żądania zwrotu równowartości ceny zbytej nieruchomości (zbytej przez pozwaną) z żądaniem wydania tych rzeczy, których wydanie w naturze może nastąpić.

Nade wszystko jednak obojętna z punktu widzenia skutku z art. 126 ust. 1 p.u.n., który następuje z mocy ustawy, była kwestia wzajemnych rozliczeń pomiędzy upadłym, a pozwaną, w tym kwestia zasadności zgłoszonych przez nią w toku postępowania upadłościowego wierzytelności i potrąceń. Bez znaczenia dla sprawy pozostaje także przypisywane przez skarżącą upadłemu zachowań mających polegać na próbie uzyskania sfinansowania zadłużenia po zawarciu z pozwaną umów o podział majątku wspólnego. Obszernie opisywane przez pozwaną fakty zaistniałe już po wydarzeniu stanowiącym podstawę żądania powoda, tj. po zawarciu w dniu 9 sierpnia 2012 r. umowy wprowadzającej ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej (i po zawarciu w tym dniu dwóch umów o podziale ich majątku) nie mogły mieć wpływu na ewentualną bezskuteczność czynności względem masy upadłości – ta bowiem wystąpiła z mocy samego prawa.

Umowne ustanowienie rozdzielności majątkowej sprawia, że majątek nabyty po tej dacie przez jednego z małżonków wchodzi do majątku osobistego tego małżonka. Wyłączone jest więc zaspokojenie się z niego przez wierzycieli drugiego małżonka. Mając na względzie ochronę wierzycieli upadłościowych w komentowanym przepisie, skuteczność umowy ustanawiającej ustrój rozdzielności majątkowej małżonków (tj. według dawnej terminologii kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - znoszącej wspólność majątkową) zależna jest od czasu zawarcia umowy. Jeżeli umowa została zawarta w ciągu ostatnich dwóch lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości jednego z małżonków, umowa ta jest bezskuteczna w stosunku do masy upadłości.

Także aktualnie prowadzone postępowanie w przedmiocie rozwiązania małżeństwa pozwanej z T. K. przez rozwód pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Bez znaczenia dla niniejszej sprawy pozostaje aktualny przebieg tego postępowania, okoliczności, które doprowadziły do wydania wyroku zaocznego i do tego, że finalnie uznano sprzeciw pozwanego od tego wyroku za złożony skutecznie i w ustawowym terminie, co doprowadziło do tego, że postępowanie to nadal się toczy. Zbędna dla Sądu z punktu widzenia ustawowych przesłanek powództwa z art. 134 u.p.u.n. jest metodologia i intencje, jakie przyświecały T. K. we wzruszeniu wyroku zaocznego z dnia 25 marca 2013 r. Kwestie wzajemnego rozliczenia pozwanej i upadłego z tytułu udziału w majątku wspólnym winny być przedmiotem ewentualnego zgłoszenia wierzytelności w ramach art. 124 ust. 3 u.p.u.n., a następnie rozpoznane przez sędziego komisarza w samym postępowaniu upadłościowym. W tej sprawie nie ma zastosowania zarówno art. 63 u.p.u.n., jak i art. 133 u.p.u.n. Przepis art. 133 u.p.u.n. ma zastosowanie właściwie wyłącznie do postępowania toczącego się na skutek pozwu opartego o art. 527 i nast. k.c. wszczętego przez datą ogłoszenia upadłości. Na podstawie obu umów o podział majątku wspólnego podpisanych przez pozwaną i jej męża w dniu 9 sierpnia 2012 r. pozwana została właścicielem nieruchomości i rzeczy ruchomych bez konieczności dokonywania jakichkolwiek spłat i dopłat na rzecz T. K.. Strony tych umów zastrzegły przy tym, że uznają się za wzajemnie rozliczone.

Treść przepisu art. 134 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego zdeterminowała zatem brzmienie punktu I sentencji wyroku, w którym zasądzono od pozwanej na rzecz powoda następujące kwoty pieniężne 25.680 zł i 860.000 zł – obie wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 20 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty. Przy czym o odsetkach ustawowych Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 418 § 1 k.c.

Skoro czynność upadłego jest bezskuteczna z mocy prawa lub została uznana za bezskuteczną, to co wskutek tej czynności ubyło z majątku upadłego lub do niego nie weszło, podlega przekazaniu do masy upadłości, a gdy przekazanie w naturze jest niemożliwe, do masy upadłości powinna być wpłacona równowartość w pieniądzach. Podlega przekazaniu w pieniądzu równowartość ceny uzyskanej ze sprzedaży przez pozwaną w/w nieruchomości i kwota 25.680 zł tytułem równowartości rzeczy ruchomych, gdyż pozwana wskazała, że część ruchomości pozostała w zbytej nieruchomości, a co za tym idzie ich wydanie in natura nie było już możliwe.

Przy czym przekazanie do masy upadłości w rozumieniu art. 134 u.p.u.n. nie oznacza podstawy roszczenia o zobowiązanie nabywcy do złożenia oświadczenia woli o zwrotnym przeniesieniu własności, tylko powinność nabywcy zwrotu w naturze, a w przypadku sporu, powstanie po stronie syndyka roszczenia procesowego o wydanie tych rzeczy i praw, które wyszły z masy - celem umożliwienia zaspokojenia wszystkich wierzycieli z powiększonej w ten sposób masy upadłości. Powyższe rozwiązanie pozostaje w zgodzie z zasadą optymalizacji postępowania upadłościowego, wyrażoną w art. 2 u.p.u.n. Gdyby z jakichkolwiek przyczyn zwrot w naturze nie był możliwy wówczas pozwany ma obowiązek zwrócić równowartość rzeczy zbytych, zniszczonych, zużytych, określoną w umowie.

Wobec tego, że w dacie zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.) pozwana była w posiadaniu następujących ruchomości, co do których – w razie uwzględnienia powództwa – oświadczyła o gotowości ich wydania syndykowi masy upadłości, to w odniesieniu do następujących ruchomości:

- stół, 4 krzesła i 1 taboret bukowy (o wartości 800 zł),

- sofa skórzana beżowa (o wartości 1.000 zł),

- pianino S. (o wartości 3.000 zł),

- pralka S. (...) (o wartości 400 zł),

- komoda bukowa 135 (o wartości 1.000 zł),

- witryna bukowa (o wartości 1.500 zł),

- rower R. (o wartości 600 zł),

- lampy sufitowe – 1 sztuka (o wartości 50 zł),

- 6 kompletów ręczników (o wartości 300 zł),

- tapczan składany (o wartości 600 zł),

- samochód marki C. (...) rocznik 1999 (o wartości 4.000 zł),

- stół sosnowy (o wartości 100 zł),

- 2 krzesła zabytkowe Biedermeier (o wartości 200 zł),

- karnisze – 1 sztuka (o wartości 20 zł),

- firany – 4 komplety (o wartości 40 zł),

- hulajnoga dziecięca (o wartości 200 zł),

- albumy o sztuce, architekturze i fotografii (o wartości 300 zł),

- odkurzacz (o wartości 150 zł),

- żelazko i deska do prasowania (o wartości 80 zł),

- aparat fotograficzny S. (o wartości 300 zł),

- laptop T. (o wartości 300 zł) Sąd w punkcie II sentencji wyroku postanowił stosownie do art. 134 ust. 1 komentowanej ustawy o ich wydaniu powodowi w naturze.

O kosztach tego postępowania orzeczono w punkcie III sentencji wyroku.

Na koszty te składała się opłata sądowa od pozwu, koszty postępowania zabezpieczającego i wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda.

Wobec tego, iż powód wygrał niniejszą sprawę w całości, Sąd zastosował przepis art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. oraz art. 745 k.p.c. – ten ostatni w odniesieniu do kosztów postępowania zabezpieczającego, o których Sąd ma obowiązek orzec w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

W związku z tym na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 490) zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 7.200 zł z tytułu zwrotu poniesionego przez niego kosztu jego procesowego zastępstwa oraz na podstawie art. 745 k.p.c. kwotę 2.134,33 zł z tytułu kosztów postępowania zabezpieczającego toczącego się pod sygn. akt KM 1417/15 prowadzonego na podstawie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia z dnia 25 maja 2015 r.

Wysokość opłaty sądowej od pozwu w niniejszej sprawie wyznaczał art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.jedn. Dz.U. 2014 r., poz. 1025 ze zm.).

Z uwagi na to, że powód korzystał z ustawowego zwolnienia od opłaty sądowej od pozwu konieczne stało się nakazanie zasądzenia od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu kwoty 44.993,50 zł z tytułu nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu.

Konsekwentnie, pozwaną będzie obciążać we własnym zakresie wynagrodzenie jej pełnomocnika procesowego.

/-/ SSO Zofia Lehmann

Sygn. akt XII C 960/15

ZARZĄDZENIE

1)  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2)  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

3)  akta przedłożyć z apelacją lub za 14 dni od dnia doręczenia.

P., dnia … czerwca 2016 r.

/-/ SSO Zofia Lehmann