Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Radomska-Stęplewska

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2023 r. w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. C. (1) ( poprzednio C.)

przeciwko (...) S A z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powódkę

od wyroku Sądu Rejonowego we Wrześni

z dnia 31 maja 2022 r.

sygn. akt I C 204/21

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 2. zasądza od pozwanej na rzecz powódki ustawowe odsetki za opóźnienie od kwoty 1.900,98 za okres od dnia 9 grudnia 2017 r. do dnia 17 grudnia 2020 r.;

II.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Małgorzata Radomska - Stęplewska

UZASADNIENIE

W dniu 16.11.2020 r. powódka M. C. (2) ( obecnie C.) - prowadząca działalność gospodarczą pod firmą „ (...) ” z siedzibą w W., wniosła pozew skierowany przeciwko (...) S. A. z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 1.900,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 09.12.2017 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania.

Uzasadniając zgłoszone żądanie powódka wskazała, że dochodzone roszczenie opiera się na zdarzeniu komunikacyjnym, do którego doszło 08.11.2017 r., a którego sprawca miał wykupioną polisę OC u pozwanego. W trakcie tego zdarzenia uszkodzeniu uległ pojazd M. (...) nr rej. (...), którego współwłaścicielami byli S. P. i Z. M.. Pozwana, zasadniczo nie kwestionując swojej odpowiedzialności, wypłaciła tytułem odszkodowania za szkodę częściową kwotę 3.467,00 zł brutto. Zdaniem strony powodowej kwota wypłaconego odszkodowania jest zaniżona. Odpłatną umową cesji przedmiotową wierzytelność nabyła powódka, która uznała, że pełne odszkodowanie powinno wynieść 5.367,98 zł brutto.

Pozwany pismem z 30.12.2020 r. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty z 08.12.2020 r., domagając się oddalenia powództwa w całości, akcentując prawidłowość przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego i w konsekwencji nie widząc podstaw do uznania dalszych roszczeń powódki.

Na dalszym etapie procedowania strony podtrzymywały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Wyrokiem z dnia 31 maja 2022 r. Sąd Rejonowy we Wrześni:

1.  zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.900,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 18.12.2020 r. do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddalił;

3.  kosztami procesu w całości obciążył pozwaną, zasądzając od niej na rzecz powódki kwotę 1.700 zł;

4.  nakazał ściągnąć od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego we Wrześni kwotę 164,45 zł.

Apelację od ww. wyroku wniosła powódka, zaskarżając go w części, tj. w zakresie pkt 1 i 2 wyroku dotyczącego odsetek ustawowych za opóźnienie.

Wymienionemu wyrokowi postawiła poniższe zarzuty:

- błąd w ustaleniach faktycznych mający istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a wynikający z naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez wadliwe uznanie, że wezwanie do zapłaty złożone przez powódkę stanowi zgłoszenie roszczenia, a tym samym jest zdarzeniem, od którego zaczyna biec opóźnienie w spełnieniu świadczenia przez pozwanego, a w konsekwencji jest rozpoczęciem okresu naliczania należności odsetkowej.

- obrazę przepisów prawa, tj. art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 w zw. z art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (Dz. U. 2016 poz.2060 ze. zm.) w zw. z art. 3 ust. 5 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. Ust. 2015 poz. 1206) poprzez ich niewłaściwą wykładnię i niewłaściwy sposób ich rozumowania polegający na przyjęciu, iż w sytuacji gdy Ubezpieczyciel wypłaci bezsporną część odszkodowania, pozostaje w opóźnieniu w zakresie niewypłaconej części odszkodowania dopiero z chwilą wezwania Ubezpieczyciela do spełnienia konkretnego świadczenia przez poszkodowanego.

Prawidłowa wykładnia ww. przepisów nakazuje ich rozumienie w sposób następujący: każde zaniżenie wypłaconego odszkodowania po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego i z uchybieniem terminu 30 dni od daty zgłoszenia szkody powoduje, iż także w tym zakresie Ubezpieczyciel popada w opóźnienie, a tym samym w zakresie nie wypłaconego odszkodowania należność odsetkowa liczona jest od upływu 30 dnia po zgłoszeniu szkody chyba, że zachodzą okoliczności opisane brzmieniem art. 14 ust. 2 ww. Ustawy.

Wobec postawionych zarzutów powódka wniosła o:

1.  zmianę wyroku i zasądzenie na rzecz powódki kwoty 383,78 zł ( skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 1.900,98 zł za okres 12.12.2017 r. -17.12.2020 r.) wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu opóźnienia liczonymi od dnia 20 lipca 2022 r. do dnia zapłaty,

2.  rozstrzygnięcie o kosztach postępowania według norm prawem przepisanych za II instancję.

W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła od jej oddalenie i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej według norm przepisanych. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwana wskazała, że oddalenie powództwa dotyczyło jedynie ustawowych odsetek za opóźnienie za okres od 9.12.2017 r. do 17.12.2020 r. Powódka formalnie mogła więc w apelacji żądać co najwyżej kwoty stanowiącej wartość odsetek od kwoty 1.900,98 zł za okres oddalony w wyroku. Niedopuszczalne jest natomiast rozszerzenie powództwa w apelacji o dalsze odsetki od wyliczonej kwoty skapitalizowanych odsetek ( tj. od 383,78 zł) od 20.07.2022 r. do dnia zapłaty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki okazała się częściowo uzasadniona.

Sąd Odwoławczy przyjął ustalenia faktyczne i w większości poglądy prawne Sądu I instancji, zawarte w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, jako własne. Nie podzielił jedynie stanowiska Sądu Rejonowego co do oceny żądania odsetkowego powódki.

Za uzasadnione uznać należało zarzuty apelującej dotyczące błędnego przyjęcia przez Sąd Rejonowy, że dopiero wezwanie do zapłaty złożone przez powódkę stanowi zgłoszenie roszczenia, a tym samym jest zdarzeniem, od którego zaczyna biec opóźnienie w spełnieniu świadczenia przez pozwanego. Tymczasem zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK pozwany zakład ubezpieczeń powinien wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od dnia zawiadomienia o szkodzie. Oznacza to, że w tym terminie zakład ubezpieczeń powinien w pełni zrekompensować szkodę. Zaniżenie wypłaconego odszkodowania po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego i z uchybieniem terminu 30 dni od daty zgłoszenia szkody powoduje, iż także w tym zakresie ubezpieczyciel popada w opóźnienie, a tym samym w zakresie niewypłaconego odszkodowania należność odsetkowa liczona jest od upływu 30 dnia po zgłoszeniu szkody (chyba, że zachodzą okoliczności opisane brzmieniem art. 14 ust. 2 ww. ustawy, które w tej sprawie nie miały miejsca). Wbrew twierdzeniu pozwanej, nie można też uznać, że poszkodowany nie miał zastrzeżeń co do wysokości wypłaconego mu odszkodowania, skoro dokonał cesji wierzytelności z tego tytułu na powódkę, a zatem nie sposób przyjąć, że pierwotnie wypłacona kwota doprowadziła do pełnej likwidacji szkody.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 2 w ten tylko sposób, że zasądził na rzecz powódki ustawowe odsetki za opóźnienie od kwoty 1.900,98 zł od dnia 9.12.2017 r. do dnia 17.12.2020 r.

W pozostałym zakresie apelacja została oddalona na podstawie art. 385 k.p.c. W ocenie Sądu Okręgowego zgodnie z art. 383 k.p.c. nie było dopuszczalne rozszerzenie powództwa w apelacji o dalsze odsetki od wyliczonej kwoty skapitalizowanych odsetek ( tj. od 383,78 zł) od 20.07.2022 r. do dnia zapłaty, które nie były objęte żądaniem pozwu.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c., zasądzając od pozwanej na rzecz powódki kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych - opłaty od wniosku o uzasadnienie wyroku zaliczonej na poczet opłaty od apelacji.

Małgorzata Radomska-Stęplewska