Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Radomska-Stęplewska

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2024 r. w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G.

przeciwko S. G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

z dnia 30 maja 2023 roku

sygn. akt I C 1893/22

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym kwotę 1.800 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia rozstrzygającego o kosztach postępowania apelacyjnego do dnia zapłaty.

Małgorzata Radomska-Stęplewska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 30 maja 2023 r. Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu w sprawie z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G. przeciwko S. G. o zapłatę:

1.  oddalił powództwo;

2.  zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3617 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Z powyższym rozstrzygnięciem w całości nie zgodził się powód, wnosząc apelację i zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie:

1. Art. 208 § 1 pkt 4 k.p.c. oraz art. 227 k.p.c. przez ich niezastosowanie przy powziętych wątpliwościach co do podstawy stosunku umownego łączącego pozwanego z wierzycielem pierwotnym, będącego przedmiotem niniejszego postępowania oraz dowodów przedłożonych do akt sprawy i niezobowiązanie powoda do złożenia wyjaśnień, a zamiast tego arbitralne uznanie, że złożone przez powoda dokumenty są niewystarczające do wykazania skutecznego zawarcia umowy pierwotnej i późniejszej umowy oraz aneksu, stanowiących odzwierciedlenie zmiany parametrów umowy pierwotnej.

2. Art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego przejawiające się w nierozważeniu w sposób wszechstronny dowodów przedstawionych przez powoda i tym samym wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z nim sprzecznych, a mianowicie takich, że powód nie udowodnił podstawy istnienia roszczenia, gdyż przedłożył do akt sprawy Umowy pożyczki odnawialnej o tym samym numerze z różnych dat, podczas gdy powód dochodzone roszczenie opiera na Umowie pożyczki odnawialnej nr (...) z dnia 15 czerwca 2018 r., zaś pozostałe wydruki, tj. Umowa pożyczki odnawialnej datowana na 5 lipca 2018 r. oraz Aneks do Umowy z dnia 17 listopada 2018 r. stanowią jedynie odzwierciedlenie zmiany parametrów umowy pierwotnej, poprzez zmianę wysokości przyznanego limitu.

3. Art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego przejawiające się w nierozważeniu w sposób wszechstronny dowodów przedstawionych przez powoda i tym samym wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z nim sprzecznych, a mianowicie takich, że powód nie udowodnił skutecznego zawarcia umowy, podczas gdy okoliczności te zostały należycie wykazane przez powoda przedłożonymi do akt sprawy dokumentami.

4. Art. 208 § 1 pkt 4 k.p.c. oraz art. 227 k.p.c. przez ich niezastosowanie przy powziętych wątpliwościach co do powiązania potwierdzeń wypłaty środków z dnia 5 lipca 2018 r. (w wysokości 3500 zł) oraz z dnia 29 czerwca 2019 r. (w wysokości 3000 zł) z przedmiotową umową i niezobowiązanie powoda do złożenia wyjaśnień, a zamiast tego arbitralne uznanie, że złożone przez powoda potwierdzenia wpłat nie dotyczą przedmiotowej umowy.

5. Art. 213 § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, że wpłaty pozwanego nie stanowią uznania roszczenia co do zasady, jak i wysokości.

6. Art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego przejawiające się w nierozważeniu w sposób wszechstronny dowodów przedstawionych przez powoda i tym samym wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z nim sprzecznych, a mianowicie takich, że powód nie wykazał roszczenia w pełnej wysokości w części dotyczącej odsetek, podczas gdy okoliczności te zostały należycie wykazane przez powoda przedłożonymi do akt sprawy dokumentami.

7. Art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego przejawiające się w nierozważeniu w sposób wszechstronny dowodów przedstawionych przez powoda i tym samym, wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z nim sprzecznych, a mianowicie takich, że powód nie wykazał sposobu wyliczenia odsetek dochodzonym pozwem, podczas gdy powód w pozwie wskazał części składowe roszczenia, a także okres naliczania należności odsetkowej, ponadto w piśmie z dnia 23 marca 2023 r. powód wskazał sposób i okres naliczania odsetek, zaś do pisma przedłożył wydruk z kalkulatora odsetek.

8. Art. 232 k.p.c. poprzez nieuprawnione uznanie, że powód nie przedłożył w niniejszym postępowaniu dowodów, które wykazywałyby fakt nabycia przez niego konkretnej wierzytelności wobec pozwanego, co skutkowało ustaleniem, że powodowi nie przysługuje w sprawie legitymacja procesowa czynna, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do poczynienia ustaleń odmiennych, a to że powód nabył od wierzyciela pierwotnego oznaczoną wierzytelność, przysługującą mu wobec pozwanego na podstawie Umowy pożyczki odnawialnej nr (...) z dnia 15 czerwca 2018 r., a więc tym samym również zmieniających jej parametry: Umowy pożyczki odnawialnej datowana na 5 lipca 2018 r. oraz Aneksu do Umowy z dnia 17 listopada 2018 r.

9. Art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego przejawiające się w nierozważeniu w sposób wszechstronny dowodów przedstawionych przez powoda i tym samym wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z nim sprzecznych, a mianowicie takich, że powód nie udowodnił, iż dochodzona wierzytelność została skutecznie przeniesiona na powoda, podczas gdy okoliczności te zostały należycie wykazane przez powoda przedłożonymi do akt sprawy dokumentami, a co potwierdza już samo dysponowanie przez powoda dokumentami pożyczki oraz danymi pozwanego.

Mając powyższe na uwadze powód wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez zasądzenie roszczenia od pozwanego na rzecz powoda, zgodnie z żądaniem pozwu kwoty 13 867,75 zł oraz zasądzenie na rzecz strony powodowej kosztów procesu za I instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych;

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych;

3. z bardzo daleko idącej ostrożności na wypadek uznania przez Sąd, że Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy lub, że zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając przy tym sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powoda, strona pozwana wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie zasługiwała na uwzględnienie.

Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w trybie uproszonym, w związku z czym na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy ograniczył uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy podzielił ustalenia Sądu Rejonowego dotyczące niewykazania przez powoda jego legitymacji czynnej w tym procesie.

W ocenie Sądu Okręgowego z przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika, aby wierzytelność objęta pozwem (wynikająca z umowy pożyczki nr (...) z 15 czerwca 2018 r.) została przez powoda nabyta w drodze umowy przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2021 r. Na potwierdzenie nabycia przedmiotowej wierzytelności powód przedłożył: umowę przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2021 roku (k. 12-18), wydruki z KRS i pełnomocnictwa dla osób reprezentujących strony tej umowy ( k. 19-27), oświadczenie zbywcy o zapłacie ceny wynikającej z umowy cesji (k. 28), zawiadomienie o przelewie wierzytelności skierowane do pozwanego (k. 120-122), wyciąg z elektronicznej wersji załącznika do umowy sekurytyzacji z dnia 2.08.2021 r. (k. 31) oraz załącznik nr 3 do umowy przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2021 r. – wykaz wierzytelności - w wersji tradycyjnej (k.157).

Wyżej wymienione dokumenty okazały się jednak w ocenie Sądu Okręgowego niewystarczające do uznania, że powód skutecznie nabył dochodzoną pozwem wierzytelność względem pozwanego. Integralną częścią umowy cesji w zakresie jej przedmiotu był załącznik w postaci listy (wykazu) wierzytelności objętych umową.

Przedłożony do akt sprawy wyciąg z elektronicznej wersji listy wierzytelności (k. 31) opisany jest jako „wyciąg z załącznika do umowy sekurytyzacji z dnia 2 sierpnia 2021 r.” został złożony jedynie w formie niepodpisanego przez nikogo wydruku, nie został też potwierdzony za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda. Również przedłożony do akt sprawy przez powoda załącznik nr 3 do umowy przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2021 r. – wykaz wierzytelności w wersji tradycyjnej (k.157) nie został potwierdzony za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda, mimo, że dokumenty te i wydruki były kwestionowane przez pozwanego zarówno w odpowiedzi na apelację, jak i w piśmie procesowym z dnia 23 lutego 2023 r.

Nadto podnieść trzeba, że do akt sprawy przedłożono umowę przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2021 r. ( k.12-17) w wersji niepełnej - brakuje 3-4 strony umowy, zakryto strony 5-7, 9-10, a więc przedstawiono jedynie wyciąg z tego dokumentu. Podkreślić trzeba, że radca prawny będący pełnomocnikiem strony nie jest uprawniony do potwierdzania za zgodność z oryginałem wyciągów z dokumentów. Zarówno radca prawny, jak i adwokat mają prawo sporządzania poświadczeń tylko odpisów dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem.

Skoro w niniejszej sprawie mamy do czynienia niewątpliwie z wyciągami z dokumentów (umowy przelewu wierzytelności i jej załącznika), zgodnie z artykułem 96 pkt 2 Prawa o notariacie, ich zgodność z okazanym dokumentem może poświadczyć jedynie notariusz. Wynika to z faktu, że to notariusz jako osoba zaufania publicznego czuwa nad tym, aby nie dopuścić do zniekształcenia sensu dokumentu, gdyż pominięcie pewnych fragmentów treści dokumentu może wprowadzić osoby trzecie w błąd co do jego znaczenia. Ocena, jakie elementy dokumentu musi zawierać wyciąg, aby nie prowadziło to do zniekształcenia jego treści, należy do notariusza. Istota czynności poświadczenia określonego w art. 96 pkt 2 Prawa o notariacie polega na potwierdzeniu, że wyciąg jest zgodny z okazanym notariuszowi dokumentem pod względem treściowym. Notariusz zamieszcza na wyciągu tzw. „klauzulę poświadczeniową” stwierdzającą tę zgodność, w brzmieniu: „poświadczam zgodność tego wyciągu z częścią okazanego mi w lokalu kancelarii dokumentu.” ( por. Dariusz Celiński, komentarz praktyczny ABC do art. 96 Prawa o notariacie, system informacji prawnej LEX).

Mając powyższe na uwadze, uznając, że powód nie wykazał swej legitymacji czynnej w tym procesie, apelacja powoda podlegała oddaleniu jako bezzasadna na podstawie art. 385 k.p.c. (punkt 1. sentencji wyroku).

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł w punkcie 2. sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 i § 1 ¹ k.p.c., obciążając nimi w całości powoda, jako stronę przegrywającą proces w instancji odwoławczej.

Na koszty wywołane apelacją powoda składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego ustalone na kwotę 1.800 zł, zgodnie z § 2 pkt 5 w związku z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Małgorzata Radomska-Stęplewska