Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Ryszard Małecki

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2024 r. w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa małoletnich: N. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. R. (1), M. R., N. R., D. R. (1), A. R. (2) i D. R. (2), reprezentowanych przez przedstawicieli ustawowych A. R. (1) i A. R. (2)

przeciwko Miastu P.

o ustalenie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu

z dnia 27 stycznia 2023 r.

sygn. akt VII C 700/22

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów solidarnie 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu apelacyjnym wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego postanowienia o kosztach procesu do dnia zapłaty.

Ryszard Małecki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 27 stycznia 2023 roku Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w Poznaniu w sprawie z powództwa małoletnich: N. M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. R. (1), M. R., N. R., D. R. (1), A. R. (2) i D. R. (2), reprezentowanych przez przedstawicieli ustawowych A. R. (1) i A. R. (2) przeciwko Miastu P. o ustalenie:

1) ustalił, iż małoletnim powodom: N. M., M. R., N. R., D. R. (1), A. R. (2) i D. R. (2) przysługuje uprawnienie do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu,

2) nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia przez małoletnich powodów lokalu położonego przy ulicy (...) w P. do czasu złożenia przez Miasto P. oferty zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu,

3) zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 504 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się strona pozwana wnosząc apelację, zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie:

- art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zimnie kodeksu cywilnego poprzez jego błędną interpretację i zastosowanie oraz nieprzyjęciu, że sytuacja materialna i rodzinna powodów pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie,

- art. 189 k.p.c. poprzez przyjęcie, że powodowie mają interes prawny w żądaniu przyznania uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, pomimo, że nie istnieje skuteczne wobec powodów orzeczenie nakazujące im wydanie lokalu przy ul. (...) w P., a także, że uprawnienie takie może zostać przyznane jedynie w orzeczeniu nakazującym wydanie lokalu,

- art. 233 § 1 k.p.c., poprzez dokonanie dowolnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, w sposób niezgodny z zasadami logicznego myślenia i doświadczenia życiowego, poprzez przyjęcie, że sytuacja majątkowa i rodzinna nie pozwala powodom na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych na wolnym rynku.

Mając to na uwadze apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez: oddalenie powództwa w pkt. 1 oraz uchylenie pkt. 2, zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. 3, przez zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania w I instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych oraz zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powodowie wnieśli o jej oddalenie w całości oraz o zasądzenie od pozwanego na ich rzecz solidarnie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne Sadu I instancji i poczynione na ich podstawie rozważania – są one wyczerpujące i nie wymagają uzupełnienia.

Interes prawny w rozumieniu art. 189 kpc. zachodzi w każdym wypadku istnienia realnego zagrożenia dla interesów powoda – nie tylko gdy lokator objęty jest eksmisyjnym tytułem wykonawczym, ale także gdy zachodzi prawdopodobieństwo egzekwowania tytułu wykonawczego także wobec niego, mimo że nie jest objęty tytułem, a nawet gdy zachodzi ryzyko wytoczenia przeciwko niemu powództwa o eksmisję.

Z uwagi na zmianę stanu prawnego od dnia 3 maja 2012 r., obecnie w świetle brzmienia art. 791 § 2 kpc. przyjąć należy, że również lokator nie ujęty w tytule wykonawczym jest dłużnikiem egzekwowanym pochodnym od dłużnika ujętego w tytule, jeżeli od niego wywodzi swoje uprawnienie do zamieszkiwania w lokalu. Przepis ten dotyczy lokali mieszkalnych –służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Uchwała Sądu Najwyższego powołana w apelacji (III CZP 79/17) dotyczy wyłącznie kwestii procesowych w postępowaniu rozpoznawczym – charakteru współuczestnictwa. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów wyraźnie wskazuje, że przesłanką konieczności dopozwania kolejnych lokatorów jest okoliczność, że w razie egzekwowania wyroku eksmisyjnego, byliby oni również zobowiązani do opuszczenia lokalu, mimo że nie brali udziału w procesie. Ze sformułowania tego przepisu wynika wprost, że zaniechania zapewnienia pozostałym lokatorom udziału w postępowaniu rozpoznawczym może narazić ich na eksmisję, mimo że nie są objęci tytułem wykonawczym. Ustawodawca w ten sposób zamierzał zapobiec sytuacji, w której eksmisją na etapie egzekucji objęte zostaną osoby, które nie brały udziału w postępowaniu rozpoznawczym.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że uzyskiwane przez pozwanych – rodziców małoletnich – dochody nie pozwalają na wynajęcie lokalu na wolnym rynku. Ustalenie dotyczące wydatków na kwotę 3.400 zł dotyczyło wyłącznie kosztów wyżywienia. Oczywistym jest, że dochody rodziny wraz z pobieranymi świadczeniami i zasiłkami nie wystarczają na utrzymanie 8-osobowej rodziny i wynajęcie lokalu.

W tym stanie rzeczy należało na podstawie art. 385 kpc. oddalić apelację.

Koszty procesu w instancji odwoławczej obciążały pozwanego na podstawie art. 98 § 1 kpc. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powodów ustalono na podstawie § 7 pkt 1 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Ryszard Małecki