Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 371/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. I. (2), M. S. (1)

w miejsce zarzutu I i II z a/o

we wrześniu 2018 roku daty dokładnie nie ustalono, przy czym nie wcześniej nić w dniu 15 września 2018 roku w L. na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży pieniędzy należących do najemców tego lokalu tj. M. G. (1) i K. H. (1) grożąc użyciem przemocy, a następnie używając przemocy posługując się przy tym nożem kuchennym o długości 22 cm, w tym długości ostrza 12 cm oraz tasakiem będącym innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem, w ten sposób że M. S. (1) przytrzymywał głowę Z. Ś. (1) przebywającego w tym lokalu pod nieobecność najemców, a A. I. (2) przyłożył tasak do jego szyi i przesuwając nim po szyi groził mu spowodowaniem obrażeń ciała przy użyciu tego narzędzia, a następnie M. S. (1) unieruchomił prawą dłoń pokrzywdzonego, a A. I. (2) nadal trzymając w ręku tasak groził Z. Ś. (1), że odrąbie mu palec wskazujący prawej dłoni, po czym zmienił narzędzie, którym się posługiwał na nóż kuchenny o wskazanych wyżej wymiarach i każąc Z. Ś. (1) podać gdzie najemcy lokalu w którym się znajdowali tj. M. G. (1) i K. H. (1) przechowują pieniądze, użył wobec niego przemocy w ten sposób, że przy użyciu wskazanego wyżej noża kuchennego spowodował u niego na palcu wskazującym prawej dłoni obrażenia ciała w postaci rany ciętej o długości 17 mm, które to obrażenia naruszyły czynność narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym zamierzonego celu nie osiągnęli bowiem Z. Ś. (1) nie znał miejsca przechowywania pieniędzy przez najemców lokalu, a przeszukanie lokalu dokonane przez sprawców przestępstwa nie doprowadziło do ich ujawnienia , czym działał na szkodę Z. Ś. (1), M. G. (1) i K. H. (1), a następnie w celu wywarcia wpływu na Z. Ś. (1) będącego pokrzywdzonym i świadkiem zdarzenia grozili mu połamaniem nóg oraz śmiercią poprzez ścięcie głowy w sytuacji, gdy o zdarzeniu powiadomi organa ścigania, a groźby te wzbudziły w nim uzasadnioną obawę spełnienia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. data zdarzenia : wrzesień 2018 rok, po 15 września

2. sprawcy: A. I. (2) i M. S. (1)

3. groźba użycia przemocy polegająca na tym że M. S. (1) przytrzymał głowę pokrzywdzonego a A. I. (2) przyłożył tasak do szyi pokrzywdzonego i groził że narzędziem tym uszkodzi jego ciało, a następie M. S. (1) przytrzymał rękę pokrzywdzonego a A. I. (2) groził, że odrąbie mu palec tym tasakiem

4. spowodowanie obrażeń ciała pokrzywdzonego w postaci rany ciętej palca wskazującego ręki prawej o długości 17 mm przez A. I. (1) poprzez cięcie nożem kuchennym o długości ostrza 12 cm

5. przeszukanie przez sprawców lokalu mieszkalnego zajmowanego przez M. G. (1) i K. H. (1) w celu odszukania pieniędzy

6. cel działania: kradzież pieniędzy znajdujących się w mieszkaniu zajmowanym przez M. G. (1) i K. H. (1) oraz żądanie od Z. Ś. (1) wskazania miejsca gdzie te pieniądze są przechowywane

7. cel sprawców nie został osiągnięty ponieważ Z. Ś. (1) nie wiedział czy w lokalu są pieniądze, gdzie są przechowane, a ich poszukiwanie przez sprawców nie przyniosło rezultatu

8. skutek w postaci naruszenia czynności narządów ciała Z. Ś. (1) na czas poniżej 7 dni

9. groźby połamania nóg i śmierci w postaci obcięcia głowy w sytuacji gdy pokrzywdzony zawiadomi o zdarzeniu organa ścigania

zeznania Z. Ś. (1)

k. 186-187, 214-215, 283-284, 552-553

potwierdzenie daty zdarzenia, osób sprawców oraz skutku w postaci obrażenia palca Z. Ś. (1)

zeznania M. G. (1)

k. 272 , 1247v-1248v

potwierdzenie rodzaju i charakteru obrażenia ciała Z. Ś. (1)

opinia biegłego J. K. (2)

k. 859

dokumenty: oględziny

k. 190-193

1.1.2.

A. I. (2), M. S. (1)

III. w okresie od lutego do marca 2018 roku , daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu w celu wywarcia wpływu na C. S. (1), będąca świadkiem i jednocześnie pokrzywdzoną zdarzeniem mającym miejsce bezpośrednio wcześniej polegającym na naruszeniu jej nietykalności cielesnej przez A. I. (1) poprzez wciśniecie na jej głowę ze znaczną siłą rondla z zawartością obgryzionych kości kurczaka oraz naruszeniu przez M. S. (1) nietykalności cielesnej jej syna R. S., który stanął w obronie matki, grozili C. S. (1), w sytuacji gdy o zdarzeniu zawiadomi organy ścigania, śmiercią a groźba ta wzbudziła w niej uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

nie wykazano ponad wszelką wątpliwość, że oskarżeni grozili C. Ś. w sposób opisany w zarzucie i że groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadniona obawę spełnienia

zeznania R. S.

k. 26-27, 606-607, 1582-1584

zeznania C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

1.1.3.

A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2)

IV. w listopadzie 2017 roku, daty dokładnie nie ustalono, około godziny 22.00-23.00 w L. na ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, wdarli się do wnętrza położonego pod tym adresem lokalu mieszkalnego zajmowanego przez M. G. (1) i K. H. (1) w ten sposób, że E. I. (2) przy użyciu kamienia wybił szybę w jednym z okien, a następnie jedna z tych osób korzystając z wybicia szyby otworzyła okno, weszła do wnętrza lokalu mieszkalnego i od wewnątrz otworzyła drzwi wejściowe wpuszczając pozostałe osoby do środka, czym działali na szkodę M. G. (1) i K. H. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. data zdarzenia: listopad 2017 roku, nie ustalono bliżej dnia, zdarzenie w godzinach wieczornych 22.00-23.00

2. sprawcy: A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2)

3. wybicie szyby w oknie mieszkania M G. przez E. I. (2)

4. otwarcie okna przez nieustalonego sprawcę z w/w grupy

5. wejście do lokalu mieszkalnego M. G. przez wszystkich ustalonych sprawców, bez zgody M. G. - wtargnięcie

zeznania M. G. (1)

k. 41

zeznania P. N.

k. 515-516

1.1.4.

M. S. (1), D. S.

V. w dniu 3 kwietnia 2018 roku około godziny 19.30 w L. na ul. (...) przed lokalem o numerze (...), działając wspólnie iw porozumieniu z innymi bliżej nieustalonymi osobami dokonali pobicia J. B. w ten sposób, że wielokrotnie uderzali go rękoma, w tym pięściami oraz kopali w głowę i okolice tułowia czym spowodowali jego upadek na podłoże, co naraziło pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub art. 157 § 1 k.k., a w rezultacie zadawanych uderzeń J. B. odniósł obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy z głębokimi otarciami skóry okolicy czołowo – skroniowej prawej, stłuczenia obu stawów łokciowych z otarciami skóry, stłuczenia stawu barkowego prawego oraz pourazowej ruchomości zęba jedynki górnej prawej

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. data zdarzenia 3.04.2018

2. sprawcy: D. S. i M. S. (1)

3. przyczyna zajścia było uprzednie zachowanie pokrzywdzonego, który będąc pod wpływem alkoholu wyzywał wulgarnie dzieci narodowości romskiej, które bawiły się w pobliżu jego posesji

4. ustalony sposób działania sprawców zgodny z opisem czynu

zeznania J. B.

k. 1273-1274 , 512-513, 766-767

zeznania D. M.

k. 1242-1243

obrażenia ciała pokrzywdzonego: stłuczenie głowy z głębokimi otarciami skóry okolicy ciemieniowo- skroniowej prawej, stłuczenie obu stawów łokciowych z otarciami skóry, stłuczenie stawu barkowego prawego oraz ruchomość zęba jedynki górnej prawej

dokumentacja (...)

k. 770-772, 782

sposób działania: uderzanie pięściami oraz kopanie w głowę i górną część tułowia

zeznania J. B.

k. 1273-1274 , 512-513, 766-767

dokumenty: zawiadomienie o przestępstwie

k. 766

1.1.5.

M. S. (1), D. S.

VI. w dniu 9 września 2018 roku w L. na ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z trzecią zamaskowaną osobą, której tożsamości nie ustalono, skutkiem uderzenia nieustalonym narzędziem w drzwi wejściowe, zamontowany w nich zamek oraz ościeżnicę tych drzwi wdarli się do wnętrza położonego pod tym adresem lokalu mieszkalnego zajmowanego przez C. S. (1) oraz R. S. czym działali na ich szkodę

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

wdarcie do mieszkania (...).09.2018 poprzez uszkodzenie zamka w drzwiach dokonane przez A. I. (1) i dwie inne nieustalone osoby, z których jedna była zamaskowana

zeznania C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

zeznania R. S.

k. 26-27, 606-607, 1582-1584

1.1.6.

A. I. (2)

VII. w okresie od 2017 roku do 2018 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) wielokrotnie groził Ł. M. (1) pobiciem przy czym jednocześnie wymachiwał pięścią przed jego głową, które to groźby wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadniona obawę, że zostaną spełnione

czyn zarzucany, w zakresie którego sąd wydał wyrok uniewinniający

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. grożenie Ł. M. (1) pobiciem poprzez wymachiwanie rękoma nad głową w sposób sugerujący, że pokrzywdzony zaraz zostanie pobity

2. brak wniosku pokrzywdzonego o ściganie sprawcy

3. brak jednoznacznego wskazania sprawcy

zeznania Ł. M. (1)

k. 7, 1249v-1250

1.1.7.

A. I. (2)

VIII. w okresie od lutego do marca 2018 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) naruszył nietykalność cielesną C. S. (1) w ten sposób, że ze znaczną siłą wcisnął jej na głowę rondel z zawartością obgryzionych kości kurczaka

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w okresie lutego - marca 2018 roku ( nie ustalono dokładnie) A. I. (2) oraz M. szczerba weszli do mieszkania zajmowanego przez C. S. (1) i jej syna R. S., żądali pieniędzy od R. S., C. S. (1) chciała opuścić mieszkanie i wezwać pomoc ale uniemożliwił jej to M. S. (1) i wówczas A. I. (2) podszedł do maszynki gazowej i zdjął stojący tam garnek, w którym znajdowały się obgryzione kości kurczaka i garnek z tymi kośćmi wcisnął na głowę C. S. (1)

zeznania świadka C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

zeznania świadka R. S.

k. 26-27, 606-607,

1.1.8.

A. I. (2)

IX. w okresie od dnia 9 maja 2018 roku do dnia 14 maja 2018 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. przy ul. (...) spowodował u M. G. (1) obrażenia ciała w postaci oparzeń przedramienia i głowy w ten sposób, że najpierw kilkukrotnie przyłożył do jej przedramienia żarzący się papieros, a następnie polał jej głowę wrzącą wodą z czajnika, które to obrażenia spowodowały rozstrój narządów jej ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym polewając M. G. (1) głowę wrzątkiem naraził ją na bezpośrednie nie bezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w szczególności w postaci trwałego, istotnego zeszpecenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. ustalono, że zdarzenie miało miejsce w maju 2018 roku, nie ustalono bliżej daty poza tym iż było to po 10 maja 2018 roku

2. ustalono, że sprawcą był A. I. (2)

3. ustalono sposób jego działania opisany w zarzucie

4. ustalono, że powodem takiego zachowania oskarżonego był fakt iż chciał on od pokrzywdzonej pieniędzy w nieustalonej kwocie a ona pieniędzy nie miała

3. oskarżonemu towarzyszył inny mężczyzna o imieniu F., nie ustalono by w trakcie zdarzenia podejmował on jakieś czynności względem pokrzywdzonych

4. ustalono opisane w zarzucie skutki zdarzenia w postaci obrażeń ciała oraz bezpośredniego niebezpieczeństwa spowodowania w szczególności trwałego zeszpecenia

zeznania M. G. (1)

k. 272 , 1247v-1248v

opinia biegłego J. K. (2)

k. 859

zeznania świadka P. K.

k. 219-220, 557

zeznania S. S. (1)

k. 154-155, 518-521, 1440-1441

dokumenty: dok. lekarska

k. 47, 139

1.1.9.

A. I. (2)

X. w okresie od dnia 9 maja 2018 roku do dnia 14 maja 2018 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) spowodował u S. S. (1) obrażenia ciała w postaci oparzeń głowy i szyi w ten sposób, że polał jego głowę wrzącą wodą z czajnika, które to obrażenia spowodowały rozstrój narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym polewając S. S. (1) głowę wrzątkiem naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w szczególności w postaci trwałego , istotnego zeszpecenia

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. ustalono, że zdarzenie miało miejsce w maju 2018 roku, nie ustalono bliżej daty poza tym iż było to po 10 maja 2018 roku

2. ustalono, że sprawcą był A. I. (2)

3. ustalono sposób jego działania opisany w zarzucie

4. ustalono, że powodem takiego zachowania oskarżonego był fakt iż chciał on od M. G. (1) pieniędzy w nieustalonej kwocie a ona pieniędzy nie miała

3. oskarżonemu towarzyszył inny mężczyzna o imieniu F., nie ustalono by w trakcie zdarzenia podejmował on jakieś czynności względem pokrzywdzonych

4. ustalono opisane w zarzucie skutki zdarzenia w postaci obrażeń ciała oraz bezpośredniego niebezpieczeństwa spowodowania w szczególności trwałego zeszpecenia

zeznania M. G. (1)

k. 272 , 1247v-1248v

opinia biegłego J. K. (2)

k. 859

dokumentacja lekarska

k. 175-184

zeznania S. S. (1)

k. 154-155, 518-521, 1440-1441

zeznania R. C.

k. 12-13, 604-605, 1250-1251

zeznania R. S.

k. 27

dokumenty: dok. lekarska

k. 147, 181-184a, 626

1.1.10.

M. S. (1)

XI. w okresie od lutego do marca 2018 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) naruszył nietykalność cielesną R. S. w związku z podjętą przez niego interwencją na rzecz ochrony bezpieczeństwa jego matki C. S. (1) w ten sposób, że szarpał go, przytrzymywał oraz uderzył w twarz

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w powiazaniu do zarzutu VIII ustalono, że po tym jak A. I. (2) włożył na głowę C. S. (1) garnek z obgryzionymi kośćmi kurczaka R. S. chciał stanąć w obronie mamy, ale wówczas M. S. (1) przytrzymał go, szarpnął i uderzył ręką w twarz

zeznania świadka C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

zeznania świadka R. S.

k. 26-27, 606-607

1.1.11.

M. S. (1)

XII. w dniu 22 czerwca 2018 roku w L. na ul. (...) usiłował wedrzeć się poprzez siłowe wyłamanie drzwi wejściowych do położonego pod tym adresem lokalu mieszkalnego zajmowanego przez C. S. (1) przy czym nie zdołał zrealizować swojego zamiaru i wobec niepowodzenia wybił szybę w jednym z okien, czym działał na szkodę C. S. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. ustalono iż w dniu 22 czerwca 2018 roku M. szczerba przyszedł w godzinach wieczornych do mieszkania C. S. (1) i usiłował do tego mieszkania wejść na siłę krzycząc by C. S. (1) mu otworzyła i dała pieniądze. Początkowo próbował wyłamać drzwi uderzając w nie, a jak nie udało mu się w ten sposób drzwi otworzyć to wybił szybę w oknie pokoju C. S. (1). Interweniowała policja, a C. S. (1) została zabrana do szpitala, aczkolwiek w wyniku tego zdarzenie nie doznała urazów cielesnych.

zeznania C. S. (1)

k. 33-34

zeznania R. S.

k. 26-27

dokumenty: oględziny i zdjęcia

k. 151-153

1.1.12.

J. I. (2)

XIII. we wrześniu 2016 roku, daty dokładnie nie ustalono, w L. na ul. (...) w celu wymuszenia od K. H. (1) zwrotu wierzytelności w kwocie 12 zł powstałej tytułem sprzedaży mu bliżej nieustalonej ilości piwa, zastosował wobec niego przemoc w postaci jednokrotnego uderzenia go pięścią w twarz skutkiem czego K. H. (1) uderzył następnie głową w krawędź ościeżnicy drzwi i utracił przytomność, przy czym odniósł obrażenia ciała w postaci rany tłuczonej powłok głowy w okolicy potylicznej, które to obrażenia spowodowały rozstrój narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. datę zdarzenia ustalono jedynie w przybliżeniu na wrzesień 2018 roku

2. ustalono zachowanie oskarżonego zgodne z opisem czynu jako jedno uderzenie pięścią w twarz zadane w celu odzyskania kwoty 12 zł, która pokrzywdzony był winien oskarżonego z racji uprzedniej sprzedaży piwa

3. ustalone obrażenia ciała pokrzywdzonego wynikają z dokumentacji lekarskiej oraz treści opinii biegłego

zeznania świadka K. H. (1)

k. 274, 1440

wyjaśnienia J. I. (2)

k. 269-270, 287-288, 1247v

dokumentacja

k. 175-184

opinia biegłego J. K. (2)

k. 859, 1439

1.1.13.

A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2), J. I. (2)

dot. wszystkich zarzutów

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. I. (2) ma 26 lat, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, ma wykształcenie podstawowe, nigdzie nie pracuje i nie ustalono z czego się utrzymuje. Nie był karany.

M. S. (1) ma 25 lat, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, ma wykształcenie gimnazjalne, jest rencistą z dochodem 724 zł. Nie był karany. Ma zdiagnozowaną osobowość dyssocjalną.

D. S. ma 41 lat, jest żonaty, ma na utrzymaniu 5 osób, nie ma wykształcenia ani zawodu, utrzymuje się z zasiłków (...), świadczenia 500+ oraz z prac dorywczych, deklarując dochód ok. 1600 zł. Był karany, m.in za przestępstwa przeciwko mieniu

E. I. (2) ma 24 lata, jest kawalerem, na utrzymaniu ma konkubinę i jej czworo dzieci, ma wykształcenie podstawowe, utrzymuje się z zasiłków (...). Był karany, m.in za przestępstwa przeciwko mieniu.

J. I. (2) ma 32 lata, jest żonaty, ma 6 dzieci, na utrzymaniu 7 osób, ma wykształcenie gimnazjalne, nie pracuje, wg deklaracji utrzymuje się z renty w kwocie 1000 zł. Był karany, m.in za przestępstwa przeciwko mieniu. Ma zdiagnozowane upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym.

dokumenty

k. 355-356, 357-358, 359-362, 363-365, 409, 420, 411-412, 470-507, 721

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2)

zarzut IV

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

udział w zdarzeniu innych osób - R. I. i G. I.

zeznania P. N.

k. 515

1.2.2.

A. I. (2)

zarzut VII

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

sprawstwo A. I. (2)

zeznania Ł. M. (1)

k. 7, 1249v-1250

1.2.3.

M. S. (1), D. S.

zarzut V

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. nie ustalono by świadkiem zdarzenia była B. B. (1)

zeznania J. B.

k. 766-767

zeznania B. B. (1)

k. 1364, 913-914

2. nie ustalono by świadkiem zdarzenia był K. B.

zeznania K. B.

k. 752-753

ustalono, że pobicia pokrzywdzonego dokonali obaj oskarżeni - sąd nie dał wiary zeznaniom świadków D. M., B. G. i N. G. iż D. S. rozdzielał bijących i szarpiących się J. B. i M. S. (1),

zeznania J. B.

(...)- (...) , 512-513, 766-767

dokumentacja (...)

k. 770-773

nie ustalono ponad wszelką wątpliwość, że pobicia dokonały również inne nieustalone osoby

zeznania J. B.

(...)- (...) , 512-513, 766-767

1.2.4.

A. I. (2), M. S. (1)

zarzut III

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

nie wykazano ponad wszelką wątpliwość że oskarżeni grozili C. S. (1) w sposób opisany w zarzucie i że groźba ta wzbudziła uzasadnioną obawę spełnienia u pokrzywdzonej

zeznana C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

zeznania R. S.

k. 26-27, 606-607, 1582-1584

1.2.5.

A. I. (2), M. S. (1)

zarzut VI

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

nie ustalono ponad wszelką wątpliwość iż jednym z napastników tego dnia był M. S. (1)

zeznania C. S. (1)

k. 33-34, 608-609

zeznania R. S.

k. 26-27, 606-607, 1582-1584

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

fakty ustalone dot. zarzutów I i II a/o/

zeznania Z. Ś. (1)

zeznania spójne, konsekwentne zarówno w zakresie opisu przebiegu zdarzenia jak i osób biorących w nich udział, świadek nie miał żadnego powodu by zeznawać nieprawdę zarówno co do przebiegu zdarzenia jak i osób sprawców, zeznania potwierdzone zeznaniami M. G. (1), która widziała oskarżonych opuszczających jej lokal bezpośrednio po zdarzeniu, usłyszała od Z. Ś. relację ze zdarzenia bezpośrednio po nim oraz widziała obrażenia ciała Z. Ś.

zeznania M. G. (1)

zeznania logiczne, spójne, świadek nie widziała przebiegu zdarzenia i zrelacjonowała jedynie to co bezpośrednio po zdarzeniu powiedział jej Z. Ś., ponadto zaobserwowała bezpośrednio oskarżonych opuszczających jej lokal oraz skutki zdarzenia w postaci obrażenia palca dłoni Z. Ś.

opinia biegłego J. K.

obiektywna, jasna i przekonująca, ustalenie zakresu obrażeń ciała na podstawie zauważalnej blizny na palcu ręki

fakty ustalone dot. zarzutu IV

zeznania M. G. (1)

świadek jedynie ogólnie podała fakt iż w II połowie listopada 2017 roku miała wybite szyby w mieszkaniu, przy czym świadek wyraźnie stwierdziła iż nie wie kto to zrobił - w kontekście wcześniej opisywanych zdarzeń (k. 41) z udziałem osób narodowości romskiej świadek stwierdziła jedynie iż prawdopodobnie byli to R. - w zakresie zaistnienia zdarzenia zeznania wiarygodne w świetle zeznań P. N.

zeznania P. N.

spójne, konsekwentne, opisujące przebieg całego zdarzenia z podaniem jego przebiegu oraz uczestniczących osób, wskazujące na wszystkich sprawców, nie ustalono by świadek miał jakiekolwiek powody by któregoś ze sprawców pomawiać, świadek wyraźnie stwierdził iż w zdarzeniu brały udział również inne osoby - ale personaliów tych innych osób nie był pewien np. udziału R. I. czy G. I. -na co szczerze wskazał - co dowodzi iż świadek nie ma tendencji do bezpodstawnych oskarżeń czy uogólnień

na podstawie zeznań tego świadka sąd ustalił sprawstwo konkretnie tych oskarżonych

zaistnienie i rodzaj gróźb kierowanych wobec Ł. M. (1) - zarzut VII

zeznania Ł. M. (1)

świadek konsekwentnie i spójnie przedstawia iż osoba narodowości Romskiej groziła mu wielokrotnie mu pobiciem oraz opisuje zgodnie z opisem czynu w jaki sposób to się odbywało - w tym zakresie sąd dał więc świadkowi wiarę. W zakresie rozpoznania sprawcy świadek zeznał przed sądem, iż był to "małolat", kategorycznie stwierdził iż nie był to A. I. (2) ale inny mężczyzna, którego przed przesłuchaniem widział na korytarzu sądu. Stwierdził, że zachowanie tego mężczyzny to nie był groźby tylko straszenie i że nie czuje się pokrzywdzonym. W zakresie rozpoznania ze zdjęcia A. I. (2) w toku postępowania przygotowawczego zeznał iż nie było to rozpoznaje pewne, ale mówił że to mężczyzna podobny. Stwierdził, że nikogo na sali rozpraw nie obawia się. Sąd obecnie nie ma możliwości zweryfikowania dokładnych wypowiedzi świadka w toku okazania mu zdjęcia, nie ma świadków zdarzenia/ zdarzeń o których świadek zeznaje, a skoro świadek naocznie widział oskarżonego na rozprawie i zeznał że to nie on go straszył sąd uznał, że rozpoznanie oskarżonego ze zdjęcia nie jest wystarczające dla ustalenie ponad wszelką wątpliwość że to A. I. (2) jest sprawcą.

osoba sprawcy gróźb kierowanych wobec Ł. M.

zeznania Ł. M. (1)

brak konsekwencji świadka w zakresie wskazania sprawcy zdarzenia - w postępowaniu przygotowawczym świadek stwierdził, iż jest to syn D. S. i rozpoznał na zdjęciu A. I. (1), przed sądem świadek wskazał iż była to inna osoba ( którą ponoć świadek widział przed salą rozpraw ale faktu tego nie potwierdzono) , kategorycznie wykluczył sprawstwo A. I. (1) wskazując przy tym, że w postępowaniu przygotowawczym jego rozpoznanie ze zdjęcia nie było kategoryczne i zaprzeczając by obawiał się składać zeznania w obecności osób oskarżonych lub w obawie o ich reakcje ( w zakresie tego ostatniego stwierdzenia sąd nie ma podstaw by podważać twierdzenie świadka i z góry zakładać, że świadek obawia się wskazania konkretnej osoby)

brak wniosku o ściganie wymaganego art. 190 § 4 k.k.

zeznania Ł. M. (1)

wskazując w postepowaniu przygotowawczym na sprawstwo A. I. (1) świadek nie złożył wniosku o ściganie - ani do protokołu ani odrębnie

fakty ustalone dot. zarzutu V

zeznania J. B.

sąd dał wiarę zeznaniu świadka w zakresie opisu przebiegu zdarzenia oraz rozpoznania sprawców - oskarżonych, w ocenie sądu świadek przyznał fakt iż bezpośrednią przyczyna jego pobicia było to iż wyzywał wulgarnie dzieci bawiące się w pobliżu jego domu oraz że w chwili zdarzenia był pod wpływem alkoholu aczkolwiek świadek bagatelizuje te fakty, przedstawia je nieostro np. rzekomo nie pamięta jak te dzieci wyzywał. Sąd ma wątpliwość czy wypił jedno piwo. Na podstawie zeznań świadka można jedynie ustalić, że oskarżeni byli w towarzystwie innych nieustalonych osób, ale nie sposób ustalić że osoby te również brały udział w pobiciu świadka,

zeznanie świadka znajduje potwierdzenie w treści dokumentacji lekarskiej z dnia 4.04. 2018 roku

zeznania D. M.

sąd dał wiarę świadkowi w tym, że udział w zdarzeniu mieli D. S. i M. S. (1) a powodem zdarzenia były obraźliwe uwagi kierowane przez pokrzywdzonego wobec dzieci romskich

Sąd nie daje wiary że rola D. S. ograniczyła się do rozdzielania M. S. (1) z pokrzywdzonym oraz że zdarzenie polegało wyłącznie na tym, że M. S. (1) i pokrzywdzony szarpali się, a następnie pokrzywdzony upadł - rodzaj i umiejscowienie obrażeń ciała przeczą temu, by doszło wyłącznie do szarpaniny

z uwagi na uprzedni konflikt z J. B. D. M. (1) nie jest świadkiem obiektywnym k. 1273

zeznania B. B. (1)

sąd daje wiarę zeznaniu, że nie była ona świadkiem zdarzenia, nie była wówczas obecna w domu, dowiedziała się o sytuacji z opowieści męża i widziała jego obrażenia potwierdza to J. B., jedyną osobą twierdzącą że B. B. (1) była świadkiem zdarzenia jest D. M. (2) ale wersji tej nie potwierdza żaden dowód - w tym zeznania B. i N. G.

zdaniem sądu świadek nie ma powodu by zeznawać nieprawdę

zeznania K. B.

sąd daje wiarę zeznaniu, że nie był on świadkiem zdarzenia, nie był wówczas obecny w domu - wyłącznie J. B. twierdzi że podczas zdarzenia mającego miejsca na terenie podwórza jego posesji w domu był obecny jego syn

zdaniem sądu świadek nie ma powodu by zeznawać nieprawdę, a pokrzywdzony przebywając na podwórzu nie mógł wiedzieć czy jego syn domu nie opuścił

zeznania N. G. i B. G.

k. 1272, 868-869 oraz 1272-1273

sąd dał wiarę w zakresie w jakim świadkowie opisują iż doszło do konfrontacji M. S. (1) i D. S. z pokrzywdzonym oraz w zakresie powodów tej konfrontacji

sąd nie dał wiary opisowi zdarzenia z jakiego wynika, że bili się M. S. (1) z pokrzywdzonym, a D. S. ich rozdzielał - tak twierdzi N. G. która nie jest wstanie opisać jak zdarzenie wyglądało, bo "dokładnie nie patrzyłam jak oni się biją" oraz B. G., która dokładnie opisuje do zrobił pokrzywdzony M. szczerba, ale czy M. S. (1) uderzył pokrzywdzonego w twarz z ręki czy pięści to nie widziała

w świetle doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń sąd nie daje wiary temu by świadkowie nie zauważyły żadnych obrażeń ciała pokrzywdzonego i opisują zdarzenie tak, jakby pokrzywdzonemu nic się nie stało

w ocenie sądu te zeznania są tendencyjne i nakierowane na to by wyeksponować agresywne zachowanie pokrzywdzonego

fakty ustalone w zakresie zarzutów III, VI, VIII, XI, XII

zeznania świadka

C. S. (1)

zeznaniom świadka sąd dał wiarę uznając, że świadek nie miała żadnego powodu by zeznawać nieprawdę

świadek zmarła jeszcze przed rozprawą więc ewentualne uściślenie jej zeznań przed sądem nie było możliwe

stan faktyczny sąd ustalił na postawie tych elementów zeznań świadka, które świadek przedstawia jasno, precyzyjnie, które znajdują potwierdzenie w słowach świadka R. S.

w zakresie zarzutu VIII i XI świadek precyzyjnie opisała zdarzenie (k. 33v), przy czym wówczas nie rozpoznała żadnej okazanej jej na zdjęciach osoby, podczas kolejnego przesłuchania (k. 608v) rozpoznała M. S. (1) jako mężczyznę, który uniemożliwił jej wówczas opuszczenie mieszkania oraz który uderzył jej syna ręką w twarz bo syn chciał stanąć w jej obronie - ustalenie sprawstwa A. I. (2) nastąpiło na podstawie zeznań R. S. który bez żadnych wątpliwości wskazał właśnie A. I. (1) jako tego, który nałożył na głowę jego mamy garnek (k. 27)

w zakresie zarzutu XII świadek też precyzyjnie opisała zdarzenie, a opis ten potwierdził R. S.

w zakresie zarzutu III świadek powiedziała jedynie, że po tym jak dwóch C. włożyło jej rondel z kośćmi kurczaka na głowę to "zagrozili, że jeżeli zgłoszą sprawę na policji to ją zakopią" - świadek nie rozpoznała tych dwóch osób, opisując zdarzenie używa liczby mnogiej jakby to obaj sprawcy jednocześnie włożyli jej ganek na głowę a następnie jednocześnie wypowiedzieli tęj samej treści groźbę słowną, co powoduje, że jej zeznania nie są precyzyjne, świadek nie mówi nic o tym czy i jakie wrażenie na niej wywarła ta groźba, a w szczególności czy faktycznie uznała, że realnie grozić jej może pozbawienie życia bo sprawcy są skłonni taką groźbę spełnić

zeznania świadka R. S.

sąd dał wiarę zeznaniom świadka złożonym w toku postępowania przygotowawczego w takim zakresie, w jakim te są spójne.

Wprawdzie świadek podał że M. S. (1) w okresie od czerwca 2018 roku żądał od niego kilkanaście razy pieniędzy, twierdząc, że uprzednio mu pożyczył i domaga się zwrotu, co nie było prawdą , a świadek w okresie tym wystraszony jego postawą przekazywał mu drobne kwoty pieniędzy (od 5 do 20 zł) to jednak w świetle szczegółowych zeznań świadka oraz opisów sytuacji dotyczących nie tylko osób A. I. (1) i M. S. (1) ale i innych (np. zachowania D. S.) oraz świetle tego, że zdarzenia opisywane przez świadka znalazły potwierdzenie w słowach tak jego mamy, jak i S. S. (1) czy M. G. (1) sąd uznał, że świadek zeznawał na temat faktów, które zaistniały, opisując przebieg zdarzeń tak jak zapamiętał

zdarzenia opisane w zarzucie VIII i XI świadek opisał tożsamo jak C. S. (1) a nadto ponad wszelką wątpliwość rozpoznał, że to A. I. (2) włożył na głowę jego mamy garnek

w zakresie zarzutu XII świadek zeznał tożsamo co C. S. (1), a nadto wskazał, iż sprawcą był M. S. (1)

w zakresie zarzutu III świadek nie podał w opisie przebiegu zdarzeń by oskarżeni grozili C. S. (1)

w zakresie zarzutu VI świadek konsekwentnie podawał, że jednym z mężczyzn którzy wdarli się do domu jego matki w dniu 9.09.2018 roku był D. S., natomiast nie wskazał ponad wszelką wątpliwość że drugim był M. S. (1) - w zakresie tej osoby zmieniał zeznania w trakcie okazywania mu zdjęć

natomiast zeznaniom świadka złożonym w na rozprawie sąd nie dał wiary. W zasadzie świadek samodzielnie przed sądem nie złożył żadnych zeznań powołując się od razu na kłopoty z pamięcią, ze zdrowiem ( nadużywanie alkoholu i padaczka) i twierdząc, że nic ze zdarzeń nie pamięta. Pamiętał jedynie, iż był przesłuchiwany przez policję, ale nie pamiętał co zeznawał i twierdził, że był wówczas w ciągu alkoholowym. Po odczytaniu zeznań świadek w całości koncentrował się na negacji swoich twierdzeń w odniesieniu do konkretnie rozpoznawanych osób, a jednocześnie nadal utrzymywał, że poszczególnych zdarzeń nie pamięta. Uprzednie wskazanie M. S. (1) wynikać miało z faktu że była to jedyna osoba, która na sali znał i kojarzył z sytuacji pożyczenia 20 zł, przy czym nie był pewien czy te 20 zł od oskarżonego pożyczył i unikał odpowiedzi na pytanie, czy M. S. (1) domagał się kiedykolwiek zwrotu jakiś pieniędzy. A. I. (1) miał wskazywać rzekomo dlatego, że się pomylił bo może jest on podobny do M. S. (1) ( nie są podobni). Świadek wprost przyznał, że przed sądem mówi że nikogo nie poznaje bo chce mieć święty spokój i nikogo nie chce wskazać. W ocenie sądu to właśnie obawy świadka powodowały, że wolał przed sądem uciekać w twierdzenia o niepamięci, a w zakresie rozpoznania poszczególnych osób kluczyć i wymyślać powody rzekomo tłumaczące dlaczego jego uprzednie zeznania były inne. O tym, że świadek przed sądem nie był szczery świadczy też jego stwierdzenie, że być może opowiedział o sytuacji z kośćmi kurczaka bo była to sytuacja zmyślona, bo był w ciągu alkoholowym, by dalej stwierdzić, że mógł się oprzeć w tej relacji na opowieści mamy. O tym, że świadek uprzednio opowiedział sytuację realną, a nie urojoną w stanie upojenia alkoholowego, świadczy fakt że i C. S. (1) zeznała o takim zdarzeniu, a o tym że świadek nie mógł się opierać na relacji mamy świadczy fakt, że jednak to zdarzenie opisał nieco odmiennie od C. S. (1) np. podał kto włożył mamie garnek na głowę, podał kto go szarpał i uderzył i nie opisał żadnych gróźb sprawców.

zeznania świadka M. W.

sąd dał wiarę świadkowi nie znajdując podstaw do ich kwestionowania, zdaniem sądu świadek rzetelnie opisał interwencję w jakiej brał udział.

fakty ustalone w zakresie zarzutu XIII

zeznania świadka K. H. (1)

zeznaniom świadka sąd dał wiarę, są spójne z wyjaśnieniami J. I. (2), świadek opisał przebieg zdarzenia oraz rozpoznał sprawcę

wyjaśnienia J. I. (2)

wyjaśnieniom oskarżonego sąd dał wiarę, oskarżony przyznał si do zarzutu, przyznał że uderzył K. H. (1) , a ten następnie uderzył się o futrynę i stracił czasowo przytomność, przyznał również że chodziło o o zwrot pieniędzy za piwo

opinia biegłego K.

opinię biegłego sąd uznał za przekonująca, wobec braku dokumentacji biegły nie potwierdził urazu ( ten ustalono na podstawie opisu świadka ), ale stwierdził ze rana w miejscu opisanym przez pokrzywdzonego mogła powstać od urazu biernego, do którego doszło w wyniku uderzenia pięścią w twarz

fakty ustalone w zakresie zarzutu IX i X

zeznania M. G. (1)

sąd dał wiarę zeznaniu świadka, w ocenie sądu świadek opisała zdarzenie tak jak je zapamiętała, jej relacja znajduje potwierdzenie w treści zeznań S. S. (1)

pomiędzy zeznaniami M. G. (1) i S. S. (1) rozbieżność istnieje jedynie w zakresie tego któremu z nich A. I. (2) polał głowę wrzątkiem najpierw - ale dla ustalenia sprawstwa oskarżonego nie ma to znaczenia

na podstawie zeznań M. G. (1) sąd ustalił, że zdarzenie to miało miejsce w maju 2018 roku - świadek bliżej daty nie precyzuje

zeznania S. S. (1)

sąd dał wiarę tym zeznaniom świadka jakie ten złożył w toku postępowania przygotowawczego. W ocenie sądu pamięć świadka była wówczas lepsza. Na rozprawie świadek wielu okoliczności nie pamiętał, wyraźnie było widać że utkwiły mu w pamięci wybiórcze fakty, częściowo świadek podtrzymał uprzednie zeznania np. pamiętał że był w szpitalu w związku z oparzeniem. Wielu okoliczności nie pamiętał np. swojego udziału w eksperymencie procesowym, czy tego o jakiego świadka go policja pytała. Stwierdził że do zeznań uprzednich został zmuszony bo policja przywiozła go na komisariat. Samej treści zeznań przed odczytaniem jednak nie pamiętał i nie podał w jakim zakresie miałby zostać zmuszony do ich złożenia.

opinia biegłego J. K. (2)

opinię sąd uznał za obiektywna i rzetelną, m.in na jej podstawie ustalił, że w dniu 10 maja 2018 roku nie były widoczne obrażenia ciała M. G. i S. S. które odpowiadałyby oparzeniom wrzątkiem - a jednocześnie gdyby do takiego oparzenia w dniach poprzedzających doszło to obrażenia na ciele musiały by być widoczne, w dniu 15 maja w momencie przyjmowania S. S. do szpitala były już obserwowane obrażenia jego karku odpowiadające oparzeniu, ale biegły nie był wstanie kategorycznie twierdzić,z e do oparzenia takiego doszło pomiędzy 10 a 15 maja

zeznania P. K.

świadek podała jakie informacje uzyskała od M. G. (1), sąd dał wiarę temu że M. G. faktycznie takie informacje jej przekazała, fakt iż opowiedziała świadkowi np. o polaniu wrzątkiem czy przypalaniu papierosami sprawia, że relacja M. G. w tym zakresie staje się wiarygodna

zeznania świadka są ogólne w tym znaczeniu, iż M. G. nie informowała ją kto konkretnie dopuszczał się względem niej opisywanych zachowań

zeznania R. C.

zeznaniom świadka sąd dał wiarę, świadek zeznaje spójnie, logicznie i przekonująco , w ocenie sądu jej zeznania potwierdzają, że zdarzenie w postaci oblania wrzątkiem S. S. (1) i M. G. (1) miało miejsce , jej brat S. S. (1) opowiedział jej o tym zdarzeniu i relacja jaką jej przekazał jest tożsama z tą jaka przekazał organom ścigania

zeznania R. S.

świadek zeznał, iż widział oparzenia na szyi i głowie S. S. (1), ale nie mówi kiedy je widział, sąd dał wiarę że świadek taki fakt zaobserwował, obrażenia w postaci oparzeń widziała też R. C.

zeznania T. D.

świadek przeprowadził interwencję w miejscu zamieszkania M. G. (1) w nocy z 9/10 maja 2018 roku z powodu awantury między nią a A. I. (2), M. G. zgłosiła wówczas iż został kilkakrotnie uderzona przez A. I. (2), nie miała widocznych obrażeń i nie chciał pomocy medycznej. A. I. (2) zaprzeczał uderzeniom.

sąd nie znajduje podstaw by nie dać wiary świadkowi

o ocenie sądu zeznania te dodatkowo dowodzą, że w okresie dni 9 i 10 maj 2018 roku nie doszło do polania M. G. wrzątkiem - takiego faktu nie zgłaszała i nie miała żadnych widocznych obrażeń które by taki fakt obrazowały

zeznania H. H.

świadek to była żona K. H. (1), z jej zeznań wynika że nie widziała przebiegu żadnego zdarzenia - jak zeznała widziała jedynie szyby powybijane w domu K. H. i M. G. oraz dowiedziała się o tym, że M. G. i T. szalek zostali przez Romów oblani wrzątkiem, widział obrażenia S. S. "miał poparzony cały kark".

Obok R. C. to kolejny świadek, który potwierdza fakt oblania wrzątkiem S. S. oraz to, że miał widoczne obrażenia wyglądające na efekt oparzeń.

dowody z dokumentów

dokumentom zebranym w aktach sprawy sąd dał wiarę, są to dokumenty urzędowe, obrazujące wykonane czynności np. oględzin lub określony stan zdrowia np. dokumenty medyczne

zeznania pokrzywdzonych

odnosząc się dodatkowo do oceny zeznań wszystkich osób pokrzywdzonych sąd zauważa, że jedynie J. B. złożył zawiadomienie o przestępstwie

w ocenie sądu znamienne jest to, że przestępstwa popełnione na szkodę innych pokrzywdzonych zostały ujawnione dzięki inicjatywie organów ścigania, reakcji na doniesienia mieszkańców (te dokumenty też są w aktach), dążeniu do ustalenia odpowiedzialności konkretnych osób za konkretne zachowania z inicjatywy organów ścigania

jest to istotne ponieważ pokazuje, że pokrzywdzeni bezpośrednio po konkretnych zdarzeniach nie zgłaszali sprawy policji, nawet po interwencjach policji nie składali następnie zawiadomień mimo pouczeń jakie były do nich kierowane np. do M. G. , dlatego zdaniem sądu pokrzywdzeni zeznając nie zawsze byli wstanie dokładnie przypomnieć sobie np. datę zdarzenia, udział w nich poszczególnych osób.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wszystkie zarzuty oskarżonego

wyjaśnienia A. I. (2)

oskarżony nie przyznał się do żadnego zarzutu, neguje zdarzenia, powołuje się na to że żył z sąsiadami w zgodzie i wzajemnie sobie pomagali

świadek M. G. (1) nie kwestionowała tego, że w określonych sytuacjach faktycznie oskarżeni jej pomagali, choć bardziej wskazywała D. S., ale nie zaprzecza to przecież możliwości zaistnienia konkretnych przestępstw. Z zeznań wielu pokrzywdzonych wynika, że pokrzywdzeni pozostawali z oskarżonymi w swoistej symbiozie społecznej, wynikającej z konieczności zamieszkiwania w pobliżu, ale opartej o strach, niemoc, poczucie bezsilności i bezkarności oskarżonych,

zarzuty stawiane M. S. (1)

wyjaśnienia M. S. (1)

dowód okazał się nieprzydatny, oskarżony neguje wszystkie zarzuty, nie składał wyjaśnień poza twierdzeniem że pokrzywdzonych zna z miejsca zamieszkania

zarzuty D. S.

wyjaśnienia D. S.

dowód okazał się nieprzydatny albowiem oskarżony twierdzi, że posiada wiedzę na temat poszczególnych zdarzeń wyłącznie z relacji pokrzywdzonych np. C. S. (1) mówiła mu że ktoś wybił jej szybę, R. S. i M. G. (1) mówili mu że byli na policji i okazywano im zdjęcie , wyjaśnił że z sąsiadami żyje w zgodzie , jedynie docierały od niego skargi sąsiadów że jego dzieci wchodzą do nich bez pukania

zarzut E. S.

wyjaśnienia E. I. (2)

oskarżony zaprzeczył zarzutowi, powołał się na to że nie mógł popełnić zarzucanego mu przestępstwa ponieważ miał wypadek, złamał nogę, był w szpitalu a potem poruszał się o kuchach. Podał jednak że wypadek miał w styczniu 2018 roku, a zarzut dotyczy listopada 2017 roku

zeznania świadka W. B.

okazały się nieprzydatne w sprawie ponieważ świadek nie miał informacji na temat zdarzeń rozpatrywanych przez sąd

zeznania świadka I. F.

okazały się nieprzydatne w sprawie ponieważ świadek nie miał informacji na temat zdarzeń rozpatrywanych przez sąd

zeznania świadków wskazanych w trybie art. 333 § 2 k.p.k.

zeznań tych świadków sad nie uwzględnił przy ustalaniu stanów faktycznych ponieważ zeznania te nic nie wniosły, świadkowie nie mieli wiedzy o zdarzeniach

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

A. I. (2), M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

początkowo przemoc i groźba użycia przemocy zastosowane przez sprawców w celu dokonania kradzieży, która nie nastąpiła wyłącznie dlatego iż sprawcy nie znaleźli pieniędzy a nadto pokrzywdzony Z. Ś. nie wskazał miejsca ich przechowywania - art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k.

spowodowanie obrażeń ciała pokrzywdzonego wyczerpujące znamiona art. 157 § 2 k.k.

następnie groźby uszkodzenia ciała i spowodowania śmierci pokrzywdzonego Z. Ś. z wyraźnym wskazaniem ich spełnienia w sytuacji gdy pokrzywdzony zawiadomi organa ścigania o zaistniałym przestępstwie rozboju, które faktycznie spowodowały obawy pokrzywdzonego że spełnione zostaną - art. 245 k.k.

sąd przyjął, iż zachowanie sprawców w zakresie wyczerpania znamion przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k., 157 § 2 k.k. i 245 k.k. stanowiło jedno zdarzenie historyczne, zwarte czasowo - a więc jeden czyn zabroniony,

w tym miejscu sąd podaje, iż nie ustalono jakim konkretnie nożem i tasakiem ( oraz do kogo należącymi) sprawcy się posłużyli - w toku postępowania karnego ( ale w znacznym odstępie czasu od zdarzenia) zabezpieczono u M. S. (1) kilka noży, ale badania nie wykazały związku żadnego z tych przedmiotów z pokrzywdzonym

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

4 i 5.

A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

ustalono, że oskarżeni bez zgody osób uprawnionych wdarli się do miejsca zamieszkania M. G. i K. H. pokonując zamkniecie i zabezpieczenie lokalu w postaci szyby w oknie ( którą wybił E. I. (2)) oraz drzwi ( które otworzyła od wewnątrz jedna z osób po uprzednim wejściu przez okno)

działali wspólnie i w porozumieniu co wynika wprost z przebiegu zdarzenia, każdy z nich akceptował sposób wdarcia się do lokalu oraz fakt iż wchodzą tam bez zgody osób uprawnionych

wyczerpali w ten sposób znamiona przestępstwa z art. 193 k.k

☒

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

6.

A. I. (2), M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

art. 158 § 1 k.k.

kwalifikacja prawna zgodna z opisem czynu oraz ustalonym przebiegiem zdarzenia

ustalenie skutku w postaci narażenia pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wynika wprost z charakteru doznanych obrażeń ( urazy głowy) oraz z przebiegu zdarzenia (wielokrotne uderzenia w głowę, nieamortyzowany upadek, uderzenie głową o podłoże)

☒

3.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

7.

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony zachowaniem swoim naruszył mir domowy C. S. (1) ponieważ bez jej zgody, działając z innymi osobami, siła fizyczna wtargnął do jej mieszkania - wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 193 k.k.

☒

3.5.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

10.

A. I. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 217 § 1 k.k. ponieważ wsadził jej na głowę ze znaczną siłą garnek z obgryzionymi kośćmi kurczaka, a jego działanie było umyślne - nakierowane na przestraszenie i upokorzenie pokrzywdzonej

☒

3.6.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

11.

A. I. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony wyczerpał znamiona zarzucanych mu dwu przestępstw ponieważ polewając z czajnika wrzącą wodą M. G. (1) i S. S. (1) i kierując wrzątek na ich głowy u S. S. (1) spowodował obrażenia ciała poniżej 7 dni w postaci oparzenia, a oboje pokrzywdzonych naraził na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty tak życia ( z uwagi na umiejscowienie kierowanego strumienia wody) jak i uszczerbku na zdrowiu w postaci zeszpecenia , ponadto M. G. przypalał papierosem

sąd przyjął, iż zachowania oskarżonego stanowią ciąg przestępstw z art. 91 k.k.

W zakresie daty zdarzenia sąd przyjął, że miało ono miejsce w maju 2018 roku, po dniu 10 maja - z zeznań świadka M. G. wynika jedynie iż było to w maju 2018 roku, z opinii biegłego oraz zeznań świadka D. wynika, że zdarzenie to nie mogło mieć miejsca w dniach 9-10 maja, z opinii biegłego wynika, że mogło mieć miejsce do dnia 15 maja, ale stwierdzenie to nie było kategoryczne, a wiec sąd nie określił tej daty w sposób pewny

☒

3.7.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

13.

M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

M. S. (1) wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 217a k.k. ponieważ szarpiąc, przytrzymując i uderzając R. S. naruszył jego nietykalność cielesną, a jego działanie bez wątpienia było celowe - co wynika z analizy przebiegu całości zdarzenia, poprzedzonego zachowaniem A. I. (1) wobec C. S. (1)

☒

3.8.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

14.

M. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

działaniem opisanym w zarzucie XII M. S. (1) wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 193 k.k. , działał w zamiarze wtargnięcia do domu C. S. (1) poprzez wyłamanie drzwi do jej mieszkania, ale zamiaru tego ostatecznie nie zrealizował , przy czym następnie wybijając szybę w mieszkaniu dał wyraz temu, że nie odstąpił dobrowolnie od zamiaru naruszenia miru dowodowego, ale zmusiły go do odstąpienia od tego zamiaru okoliczności tj. niemożność sforsowania drzwi

działanie oskarżonego miało charakter umyślny, działał celowo, bez wątpienia nie przypadkowo

☒

3.9.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

15.

J. I. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 191 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. ponieważ

uderzył K. H. (1) pięścią w twarz powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała opisane w zarzucie, a powodujące rozstrój narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni

powyższe działanie oskarżony pojadł w celu wyegzekwowania należności w kwocie 12 zł, którą to kwotę K. H. (1) był mu winien tytułem uprzedniej sprzedaży piwa

działanie oskarżonego miało charakter umyślny, działał celowo, chcąc osiągnąć defekt w postaci zwrotu należności i co najmniej godząc się na powstanie obrażeń ciała pokrzywdzonego

☐

3.10.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.11.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.12.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.13.  Uniewinnienie

9.

A. I. (2)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

brak jednoznacznego wskazania na osobę A. I. (2) jako sprawcę gróźb oraz brak wymaganego wniosku o ściganie sprawcy

☒

3.14.  Uniewinnienie

8.

M. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

sąd uniewinnił oskarżonego kierując się zasada wyrażoną w art. 5 § 1 k.p.k.

jedynym dowodem pozwalającym na ustalanie kto w dniu 9.09.2018 roku dokonał wybicia szyby w mieszkaniu C. S. są zeznania R. S., które sąd ocenił wyżej

świadek w zeznaniach uznanych za wiarygodne stwierdza pewnie, że jednym z napastników był D. S., ale co do udziału w tym zdarzeniu M. S. (1) nie jest już jednoznaczny, zeznania zmienił, a jego postawa przed sądem uniemożliwiła faktyczne dotarcie do prawdy w tym zakresie

wątpliwości w zakresie sprawstwa M. szczerba sąd nie mógł rozwiać żadnym innym dostępnym dowodem

☒

3.15.  Uniewinnienie

3.

A. I. (2), M. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

sąd uniewinnił oskarżonych kierując się zasadą wyrażoną w art. 5 § 1 k.p.k.

jedynym dowodem sprawstwa oskarżonych w zakresie tego przestępstwa jest jedno zdanie w treści zeznań świadka C. S. (1) (k. 33) przytoczone przez sąd powyżej. Świadek zmarła, doprecyzowanie jej zeznań przed sądem nie było więc możliwe, przy ustaleniu że świadek nie rozpoznała mężczyzn jacy wówczas ją zaatakowali a wyrażała się o tym co robili używając czasowników w liczbie mnogiej tj. włożyli mi garnek na głowę, zagrozili mi nie sposób ponad wszelka wątpliwość rozstrzygnąć czy oraz kto dokładnie i w jaki sposób jej groził

zeznane świadka C. S. (1) nie znalazło potwierdzenia w żadnym dowodzie - nawet jej syn R. S. obecny przy tym zdarzenie nie podał ( w postępowaniu przygotowawczym bo te zeznania sąd uznał za wiarygodne), że oskarżeni mamie grozili

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. I. (2), M. S. (1)

1.

I i II

sąd wymierzył każdemu z oskarżonych karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

W ocenie sądu kary wymierzone winny być w tej samej wysokości ponieważ sprawcy działali razem, wspólnie, ich zachowania wzajemnie się uzupełniały i nie można stwierdzić by którykolwiek z nich miał w zdarzeniu role pomniejszą lub wiodącą, wspólnie dążyli do jednego celu - uzyskania pieniędzy i wzajemnie aprobowali swoje zachowania

kary zostały wymierzone na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowsza ( art. 11 § 3 k.k.), a więc najniższa możliwa kara to 3 lata pozbawienia wolności

kary wymierzone pozostają w dolnej granicy zagrożenia z uwagi na wiek sprawców, ich niekaralność oraz skutki przestępstwa - obrażenie ciała pokrzywdzonego Ś.

sąd to jednak kary powyżej kary minimalnej z uwagi na sposób działania sprawców, ich determinację, używane narzędzia

A. I. (2), M. S. (1), D. S., E. I. (2)

4 i 5 .

IV

A. I. (2), D. S. i M. S. (1) sąd wymierzył kary po 4 miesiące pozbawienia wolności z uwagi na działanie wspólne oraz kolejne nakierowane na osobę tych samych pokrzywdzonych

E. S. sąd wymierzył karę ograniczenia wolności uznając taką reakcję karną za wystarczającą, dopuścił się on wyłącznie tego przestępstwa , jego szkodliwość społeczna nie jest duża choć też nie należy go bagatelizować ponieważ takie zachowania burzą poczucie bezpieczeństwa pokrzywdzonych

M. S. (1), D. S.

6.

V

sąd wymierzył oskarżonym równe kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, działali wspólnie, z równym natężeniem, a kara została wymierzona w dolnych granicach przy uwzględnieniu faktu, że zostali sprowokowani wcześniejszym zachowaniem J. B.

D. S.

7.

VI

sąd wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności uznając taką karę za wystarczającą reakcję na jego przestępcze zachowanie

A. I. (2)

10.

VIII

sąd wymierzył karę 3 miesięcy pozbawienia wolności jako karę adekwatną do sposobu zachowania oskarżonego oraz osiągniętych skutków

A. I. (2)

11.

IX, X

sąd wymierzył jedną karę na podstawie art. 91 k.k. Kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności jest związana ze sposobem działania sprawcy, cechowanym brutalnością, nieustępliwością, nakierowanym na wyrządzenie krzywdy pokrzywdzonym, sprowadzenie bólu ale również na ich upokorzenie, wywołanie poczucia bezsilności

M. S. (1)

13.

XI

sąd wymierzył karę 3 miesięcy pozbawienia wolności jako karę adekwatną do sposobu zachowania oskarżonego oraz osiągniętych skutków

M. S. (1)

14.

XII

sąd wymierzył karę 3 miesięcy pozbawienia wolności jako karę adekwatną do sposobu zachowania oskarżonego oraz osiągniętych skutków

J. I. (2)

15.

XIII

sąd wymierzył karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, kara taka jest adekwatna i sprawiedliwa, nie jest konieczne wymierzanie kary pozbawienia wolności a biorąc pod uwagę dotychczasowy tryb życia oskarżonego może ona bardziej spełnić cele wychowawcze niż kara pozbawienia wolności

A. I. (2), M. S. (1), D. S.

17.

kary łączne

kary wymierzone oskarżonym sąd połączył i wymierzył kary łączne: A. I. (2) 4 lat pozbawienia wolności, M. szczerba 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności i D. S. - 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę znacznej absorbcji kar uwzględniając fakt iż przestępstwa popełnianie przez oskarżonych były popełniane w zwartym okresie czasu i z podobnych pobudek, często mających charakter chuligański. wysokość kar łącznych jest w ocenie sadu adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonych, jej wymiar nie "gubi" i nie bagatelizuje poszczególnych czynów karalnych a jednocześnie stanowić będzie dla każdego z oskarżonych dolegliwość tak znaczącą jak i wystarczającą.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. I. (2), M. S. (1)

2.

zadośćuczynienie 2.000 zł. solidarnie na rzecz Z. Ś. (1)

A. I. (2)

12.

X.

zadośćuczynienie 2.000 zł na rzecz S. S. (1)

J. I. (2)

16.

XIII

zadośćuczynienie 700 zł na rzecz K. H. (1)

wszystkie zsądzone zadośćuczynienia mają na celu zrekompensowanie pokrzywdzonym bólu fizycznego oraz cierpień psychicznych doznanych w związku z przestępstwami, ich wysokości zostały oparte z jednej strony o ocenę okoliczności przedmiotowych, przebiegu zdarzeń i ich skutków dla pokrzywdzonych, a z drugiej strony uwzględniają niewielkie możliwości finansowe oskarżonych

bez wątpienia wszyscy oskarżeni będą musieli podjąć działania zarobkowe by te świadczenia zapłacić, ale może wysiłek włożony w rzetelną pracę stanie się przyczynkiem do refleksji nad opłacalnością takich zachowań, jakie oskarżeni zaprezentowali

A. I. (2), M. S. (1)

18 i 19

zaliczenie oskarżonym na poczet wymierzonych kar łącznych okresów faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

D. S.

20.

sąd warunkowo zawiesił D. S. wykonanie kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności na okres lat 3 tytułem próby uznając że obecnie wykonanie kary nie jest konieczne, a przy takiej ocenie uwzględnił dotychczasowy tryb życia oskarżonego

D. S.

21.

sąd orzekł wobec D. S. karę grzywny 120 stawek po 10 zł każda jako wzmocnienie wymiaru kary i obecnie jedyną realną dolegliwość, wysokość kary grzywny sąd dostosował do możliwości finansowych oskarżonego, które nie są powiązane z jego obecnymi dochodami. Jeżeli ma to być kara to oskarżony musi włożyć wysiłek na pozyskanie tych środków drogą legalną.

D. S.

22.

w okresie próby sąd oddał oskarżonego D. S. pod dozór kuratora sądowego, będzie to dodatkowa kontrola zachowania zgodnego z prawem oskarżonego przy jednoczesnym nałożeniu na niego wymogu informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

A. I. (2), M. S. (1), D. S.

17

kary łączne

kary wymierzone oskarżonym sąd połączył i wymierzył kary łączne: A. I. (2) 4 lat pozbawienia wolności, M. szczerba 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności i D. S. - 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd zastosował zasadę znacznej absorbcji kar uwzględniając fakt iż przestępstwa popełnianie przez oskarżonych były popełniane w zwartym okresie czasu i z podobnych pobudek, często mających charakter chuligański. wysokość kar łącznych jest w ocenie sadu adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonych, jej wymiar nie "gubi" i nie bagatelizuje poszczególnych czynów karalnych a jednocześnie stanowić będzie dla każdego z oskarżonych dolegliwość tak znaczącą jak i wystarczającą.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

z uwagi na zawieszenie biegu terminów procesowych wynikające z treści ustawy z dnia 31 marca 2020 roku o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw oraz z uwagi na dalsze stosowanie aresztu wobec oskarżonych uzasadnienie sporządzono w zakresie całości rozstrzygnięcia w sprawie

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

23 i 24

sąd zwolnił oskarżonych z obowiązku zwrotu kosztów postępowania i opłaty uznając, że nie będą wstanie ich ponieść a ich zasadzenie pociągałoby za sobą wyłącznie obowiązek egzekucji i narażało Skarb Państwa na dodatkowe koszty postępowania egzekucyjnego

ponadto część oskarżonych utrzymuje siebie i rodzinę z zasiłków społecznych - a więc ewentualne koszty zapłaciliby nie oni, ze środków własnych uzyskanych za pracę, ale podatnicy

część oskarżonych deklaruje tak niskie dochody, że aż niewiarygodnym jest by były one rzetelnie podawane i faktycznie pozwalały na utrzymanie siebie i rodziny

na rzecz obrońców sąd zasądził koszty obrony z urzędu wg norm określonych rozporządzeniem

6.  1Podpis

SSO Danuta Kasprzyk