Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Sławomir Jęksa

SSO Ewa Taberska ( spr.)

SSO Bożena Ziółkowska

Protokolant apl. adw. J. B.

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej Marzanny Woltmann - Frankowskiej

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015r.

sprawy K. M.

oskarżonej z art. 297 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wągrowcu – VII Zamiejscowy Wydział Karmny z siedzibą w C.

z dnia 17 grudnia 2014r. sygn. akt VII K 349/14

1.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce „złożyła nierzetelne oświadczenie” wpisuje „złożyła nierzetelne, pisemne oświadczenie”.

2.  W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje mocy.

3.  Zwalnia oskarżoną od zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze

B. Z. S. E. T.

UZASADNIENIE

K. M. została oskarżona o to, że w dniu 09.12.2013r. w C.w celu uzyskania dla siebie, od banku (...)we W.kredytu na zakup towaru w postaci telewizora marki (...)wartości 2694zł, na który została zawarta umowa kredytowa o nr (...), na kwotę udzielonego kredytu 3510,82 zł i w tym celu złożyła nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, mianowicie dotyczące zatrudnienia w firmie (...) K., w charakterze sprzedawcy, na czas nieokreślony od dnia 04.01.2013r i uzyskiwaniu zarobków miesięcznie w kwocie 1600zł, czym działała na szkodę banku (...). we W., tj. o przestępstwo z art. 297 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Wągrowcu – VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w C. wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt VII K 349/14:

1.  oskarżoną K. M.uznał za winną tego, że w dniu 09.12.2013r. w C.działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i uzyskania dla siebie od banku (...)we W.kredytu na zakup towaru w postaci telewizora marki (...)wartości 2694 zł, wprowadziła w błąd sprzedawców- pracowników firmy (...)działających na rzecz Banku (...)we W.oraz pracowników tego Banku co woli i zamiaru spłaty kredytu i w tym celu złożyła nierzetelne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, mianowicie dotyczące zatrudnienia w firmie (...) K., w charakterze sprzedawcy, na czas nieokreślony od dnia 04.01.2013r. i uzyskiwaniu zarobków miesięcznie w kwocie 1600 zł, czym doprowadziła do zawarcia z Bankiem umowy kredytowej o nr (...)na kwotę kredytu 3510,82 zł, działając na szkodę banku (...) we W., to jest za winną przestępstwa z art. 286 §1kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 §2 kk i za to przestępstwo na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 §3 kk i art. 33 §2 kk wymierzył jej karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, oraz 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł

2.  na podstawie art. 69§1kk i art. 70§ 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesił oskarżonej warunkowo na okres lat 3 tytułem próby,

3.  na podstawie art.73§ 2 kk na okres próby oddał oskarżoną pod dozór kuratora sądowego;

4.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł obowiązek naprawienia przez oskarżoną szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego banku (...). we W.kwoty 2694zł.

5.  na podstawie art. 627 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (tj. z 1983r. Dz.U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 90 zł i odstąpił od wymierzenia opłaty.

Apelację od tego wyroku złożył prokurator i zarzucił obrazę prawa materialnego. tj. art. 297 § 1 kk poprzez niewskazanie i pominięcie, że oświadczenie złożone przez oskarżoną K. M. było to oświadczenie pisemne, co stanowi ustawowe znamię tego przestępstwa i wskazuje na czynność sprawczą.

Podnosząc ten zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie I poprzez uzupełnienie w opisie czynu elementu dotyczącego wskazania, że oświadczenie było pisemne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

W pierwszej kolejności Sąd Odwoławczy podnosi, iż skarżący nie kwestionował poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych i zastosowanej do przypisanego oskarżonej czynu kwalifikacji prawnej oraz wysokości wymierzonej oskarżonej kary.

Także Sąd Okręgowy nie dostrzegł podstaw do ingerencji w powyższym zakresie w zaskarżony wyrok (brak przesłanek z art. 439 k.p.k. i z art. 440 k.p.k.) i dlatego też rozważania swoje ograniczył tylko do zarzutu apelacji.

Zgodzić się należy z apelującym, że zmieniając opis czynu przypisanego oskarżonemu, Sąd Rejonowy nie wskazał i pominął, że oświadczenie złożone przez oskarżoną, było oświadczeniem pisemnym, który to element jest niezbędny z punku widzenia ustawowych znamion przestępstwa z art. 297 § 1 kk i znajdował się zresztą w opisie czynu zarzucanego oskarżonej.

Jak wynika z prawidłowo ustalonego przez Sąd Rejonowy stanu faktycznego rozmowę z K. M.w sprawie kredytu prowadził pracownik sklepu (...), który przygotowywał dokumentację kredytową. K. M.powiedziała, że pracuje w Ś.w F.i stwierdziła, że zarabia 1200 zł. P. D.stwierdził, że nie dadzą jej kredytu i powinno być 1600 zł, na co K. M.nic nie odpowiedziała. P. D.stwierdził, że Bank chce zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach, na co K. M.powiedziała, że nie ma żadnego zaświadczenia. P. D.stwierdził, że wpisze, że zaświadczenie dała. Umowa kredytowa została przez bank zaakceptowana. W treści umowy zawarte zostało oświadczenie K. M., że świadoma odpowiedzialności za podanie nieprawdziwych danych oświadcza, że osiąga dochody z tytułu umowy o pracę na czas nieokreślony w firmie (...) (...)4, (...) K.na stanowisku sprzedawcy, ma 1600 zł dochodu, uzyskiwanego od 4.01.2013r. Umowę podpisali K. M., a ze strony sklepu (...).

Ustne oświadczenia na co słusznie wskazuje prokurator cytując fragment uzasadnienia Postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2013r. KK 304/12, złożone podczas ubiegania się o kredyt za zakup towarów, które zostały spisane i osobiście podpisane przez kredytobiorcę są pisemnymi oświadczeniami i w takiej sytuacji następuje wypełnienie znamion występku z art. 297 § 1 kk.

Nie ulega zatem wątpliwości, że oskarżona złożyła „pisemne oświadczenie”, a czynność sprawcza w przypadku przestępstwa z art. 297 § 1 kk, który znajduje się w kwalifikacji kumulatywnej z art. 286 § 1 kk czynu przypisanego oskarżonej, polega m.in. na przedłożeniu nierzetelnego, pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten spsoć, że w miejsce „złożyła nierzetelne oświadczenie” wpisał „złożyła nierzetelne, pisemne oświadczenie”.

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany mocy.

Sąd Okręgowy zwolnił przy tym oskarżoną od obowiązków zapłaty kosztów postępowania odwoławczego nie wymierzając jej w tym opłaty (art. 635 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) uznając, iż korekta orzeczenia, a więc potrzeba przeprowadzenia postępowania odwoławczego jest wynikiem li tylko błędu Sądu Rejonowego. Względy słuszności sprzeciwiają się zatem by koszty tej pomyłki miał ponosić oskarżony.

B. Z. S. E. T.