Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 509/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego Poznań - Stare Miasto w P. z dnia 7 maja 2020 r., sygn. akt III K 747/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na ustaleniu:

⚫

że zasądzona kwota 1000 złotych tytułem zadośćuczynienia będzie odpowiednia do rozmiaru krzywd doznanych przez L. K.(…)

⚫

że zasądzona kwota 400 zł tytułem nawiązki za wyrządzoną szkodę uwzględnia chociażby w przybliżeniu wartość realnie wyrządzonej szkody w postaci utraty złotego kolczyka oraz uszkodzenia i kradzieży istotnych części telefonu który na skutek działań oskarżonego nie był już do użytku(…)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przed przystąpieniem do analizy powyższego zarzut apelacji (mimo braku wniosku o uzasadnienie ze strony oskarżonego lub jego obrońcy) należy zauważyć, iż orzeczenie co do faktu popełnienia przez oskarżonego czynu zabronionego przypisanego w punkcie IV zaskarżonego wyroku, tj. przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. i w zw. z art. 11 § 2 k.k. wydane w przedmiotowej sprawie jest oparte na całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został poddany wnikliwej analizie bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.). Analiza ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy znajduje odzwierciedlenie we wnioskach zawartych w uzasadnieniu wyroku, które czyni zadość wymogom art. 424 § 1 i 2 k.p.k., co w pełni pozwala na przeprowadzenie kontroli instancyjnej.

Nie sposób było także zanegować ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego co do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie I zaskarżonego wyroju, nie mniej jednak zdaniem Sądu Okręgowego ustalenia te nie zalazły prawidłowego odzwierciedlenia w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego P. Ż.. Stan faktyczny sprawy w tym zakresie został przede wszystkim oparty na zeznaniach L. K., a zamiar oskarżonego, należało badać w ścisłym związku z jego przestępnymi zachowaniami opisanymi w czynie IV zaskarżonego wyroku, czy też we wcześniejszych wyrokach skazujących, a nie z zamiarem dokonania kradzieży z użyciem przemocy, co wyczerpywało by znamiona przestępstwa rozboju.

Stąd Sąd Okręgowy uznał, iż kradzież istotnych elementów zniszczonego telefonu komórkowego marki N. o wartości około 200 złotych oraz złotego kolczyka o nieustalonej wartości, była jedynie ekscesem ze strony oskarżonego, który naruszył mir domowy pokrzywdzonej, naruszył jej nietykalność cielesną w rozumieniu art. 157 § 2 k.k. oraz usunął dokumenty należące do pokrzywdzonej zabierając je ze sobą. Takie zachowanie oskarżonego ( w zakresie zaboru mienia) wyczerpało zatem jedynie znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. podczas, gdy pozostała część zachowań oskarżonego w dniu 21 października 2019r. to przestępstwo z art. 193 k.k. w zw. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 276 k.k. i w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Takie rozstrzygnięcie obligowało Sąd Okręgowy do uchylenia orzeczenia zawartego w punkcie III dotyczącego nawiązki. Zgodnie bowiem z treścią art. 32 k.w. nawiązkę orzeka się na rzecz pokrzywdzonego w wypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych, czego art. 119 k.w. nie przewiduje.

Wprawdzie przepis art. 119 § 4 k.w. wskazuje, iż w razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 , można orzec obowiązek naprawienia zapłaty równowartości ukradzionego lub przywłaszczonego mienia, jeżeli szkoda nie została naprawiona, jednakże Sąd Okręgowy nie zdecydował się wydać takiego orzeczenia, tym bardziej, że nie można określić równowartości zabranego przez oskarżonego kolczyka. W tym zakresie pokrzywdzona może dochodzić naprawienia szkody w drodze postępowania cywilnego.

Sąd Okręgowy nie znalazł także podstaw do zakwestionowania przyjętej przez Sąd Rejonowy wartości 200 złotych dotyczącej części telefonu komórkowego. Nie wykazano w postępowaniu przygotowawczym, czy sądowym, jaką wartość posiadał przedmiotowy telefon komórkowy jako całość, natomiast brak możliwości zbadania części zabranych przez oskarżonego, nie pozwala na dalszą wycenę w tym zakresie i wszelkie wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść oskarżonego.

Częściowo natomiast Sąd Okręgowy uwzględnił zarzut pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej dotyczący wysokości zasądzonego na rzecz pokrzywdzonej zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż wniosek pokrzywdzonej o zasądzenie zadośćuczynienia w kwocie 500.000 złotych był niewspółmierny i nieadekwatny, a wreszcie rażąco surowy dla oskarżonego. Należy przy tym wskazać, iż na rozprawie w dniu 7 maja 2020r. pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej wniósł o zasądzenie, tytułem zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonej kwoty 20.000 złotych tytułem zadośćuczynienia.

Sąd Okręgowy nie umniejsza w żaden sposób krzywd, jakie pokrzywdzona doznała od oskarżonego. Jednak kwota 500.000 złotych zadośćuczynienia była by kwotą niewspółmiernie wygórowaną, biorąc chociażby pod uwagę kwoty zadośćuczynienia orzekane przez Sądy w sprawach gdzie pokrzywdzeni ponieśli poważne uszczerbki fizyczne lub psychiczne, ciężkie uszkodzenia ciała, w tym na skutek spowodowanych przez oskarżonych wypadkach drogowych, a i w takich sprawach tej wysokości zadośćuczynienia stanowią wyjątki.

Pokrzywdzona w żadnym stopniu nie wykazała, że w wyniku przypisanych oskarżonemu zachowań, pogorszył się znacznie jej stan zdrowia fizycznego i psychicznego. Nie mniej jednak Sąd Okręgowy uznał, iż orzeczona przez Sąd Rejonowy suma zadośćuczynienia jest niewspółmiernie niska i uznał, że należy ją podwyższyć do kwoty 5000 złotych, która to kwota wynagrodzi pokrzywdzonej poniesione krzywdy. Gdyby jednak i ta kwota nie była dla oskarżycielki posiłkowej wystarczająca, może dochodzić wyższej na drodze postępowania cywilnego, jeżeli wykaże, że skutki tych krzywd są znacznie poważniejsze.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od oskarżonego kwoty 500.000 złotych na rzecz pokrzywdzonej tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz zasądzenie kwoty uwzględniającej realną wartość złotej biżuterii oraz telefonu komórkowego tytułem nawiązki, pozostawiając określnie wysokości tej sumy do uznania sądu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski nie znajdowały oparcia w zgłoszonym zarzucie.

4.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Utrzymanie w mocy rozstrzygnięć z pkt IV,VI,VII,VIII i IX wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak podstaw do zmiany albo uchylenia wyroku w wymienionej części.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

I. 1. w miejsce orzeczenia zawartego w punkcie I. :

a) uznano oskarżonego P. Ż. za winnego tego, że w dniu 21 października 2019 r. w P. użył przemocy wobec L. K., w ten sposób, że ją odepchnął a następnie uderzył ją otwartą dłonią w lewy policzek i szarpał, wskutek czego pokrzywdzona upadła i doznała obrażeń w postaci powierzchniowych otarć naskórka małżowiny usznej lewej, sińców w obrębie obu kończyn górnych oraz kończyny dolnej lewej, które to obrażenia spowodowały u niej naruszenie czynności narządów ciała na okres nie dłuższy aniżeli 7 dni, a następnie wdarł się do zajmowanego przez nią lokalu mieszkalnego i usunął dokumenty, zabierając je ze sobą, w postaci dokumentacji medycznej L. K. oraz aktów notarialnych, których odpisy pokrzywdzona posiadała z uwagi na dokonaną przez siebie sprzedaż nieruchomości, a którymi to dokumentami oskarżony nie mógł wyłącznie rozporządzać, tj. za winnego przestępstwa z art. 193 k.k. w zw. z art. 157 §2 k.k. w zw. art. 276 k.k. i w zw. z art. 11 §2 k.k. i za to na podstawie art. 157 §2 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

b) uznano oskarżonego P. Ż. za winnego tego, że w dniu 21 października 2019r. w P. dokonał kradzieży istotnych elementów zniszczonego telefonu komórkowego marki N. o wartości ok. 200 zł. oraz złoty kolczyk o nieustalonej wartości na szkodę L. K., tj. za winnego wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. wymierzono oskarżonemu karę 400 ( czterysta złotych ) grzywny

2. w punkcie II podwyższono do kwoty 5000( pięć tysięcy) złotych wysokość zadośćuczynienia za doznaną krzywdę

3. uchylono punkt III i V zaskarżonego wyroku

4. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono wymierzoną oskarżonemu powyżej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 193 k.k. w zw. z art. 157 §2 k.k. w zw. art. 276 k.k. i w zw. z art. 11 § 2 k.k. i karę pozbawienia wolności orzeczoną w punkcie IV zaskarżonego wyroku i wymierzono oskarżonemu karę łączną 1( jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Ocena materiału dowodowego nie wykazała by oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. na szkodę L. K., co spowodowało konieczność zmiany zapadłego rozstrzygnięcia i uznanie oskarżonego za winnego przestępstwa i wykroczenia.

Kształtując wymiar nowych kar jednostkowych Sąd Okręgowy kierował się podobnymi wskazaniami, jak Sąd I instancji oraz możliwościami finansowymi oskarżonego. Natomiast kształtując wymiar kary łącznej Sąd miał na uwadze, iż chodzi o czyny popełnione przez oskarżonego w zbieżnym czasie i generalnie w zbliżonych uwarunkowaniach, a dodatkowo w sytuacji, gdy każdy z tych czynów posiada wysoki stopień szkodliwości społecznej. Stąd przyjęta zasada asperacji przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

Na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2019. 18j.t. ) Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa, za postępowanie odwoławcze, na rzecz adwokata C. L. kwotę 516,60 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, a na rzecz adwokata M. S. (2) kwotę 516,60 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżycielce posiłkowej z urzędu .

Na podstawie art. 624 k.p.k. zwolniono oskarżonego i oskarżycielkę posiłkową od zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Mariusz Sygrela Ewa Taberska Hanna Bartkowiak