Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Ka 636/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Poznaniu z 2015-08-21

WYROK

W I M I E N I U

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym - Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Ziołecka (spr.)

Protokolant: p.o. stażysty E. C.

przy udziale M. F. Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2015 roku

sprawy A. G. (G.)

oskarżonego z art. 178a § 1 k.k.

z powodu apelacji, wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 13 lutego 2015 roku, sygnatura akt II K 673/14

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Trzciance do ponownego rozpoznania

/-/ M. Z.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy w Trzciance uznał oskarżonego za winnego popełnienia ciągu przestępstw z art. 178a § 1 k.k., za co wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz środki karne w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat i świadczenia pieniężnego w kwocie 300 złotych (wyrok k. 85 akt).

Powyższy wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze zaskarżył oskarżony (apelacja k. 95 akt).

Na odbywającej się w dniu 21 sierpnia 2015 roku rozprawie apelacyjnej, A. G. oświadczył, że od dnia 29 kwietnia 2015 roku przebywa w Areszcie Śledczym w S. i w związku z tym nie otrzymał odpisu wyroku Sądu I instancji wraz z uzasadnieniem do miejsca swego ówczesnego i obecnego pobytu, a znajdującą się w aktach sprawy apelację napisała i podpisała jego konkubina (k. 134 akt).

Obecny natomiast prokurator, podobnie, jak i sam oskarżony i jego obrońca, wnieśli o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie niniejszej sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania (k. 134-135 akt).

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:

Wniesiona „apelacja” okazała się być konieczną, albowiem zainicjowała kontrolę instancyjną zaskarżonego wyroku, w następstwie przeprowadzenia której ujawniono takie uchybienie Sądu I instancji, które musiało skutkować uchyleniem zaskarżonego orzeczenia i przekazaniem spawy Sądowi Rejonowemu w Trzciance do ponownego rozpoznania.

Sąd II instancji przypomina, iż obowiązujące na dzień wyrokowania przez Sąd Rejonowy przepisy ustawy Kodeks postępowania karnego w sposób jednoznaczny zakreślają uprawnionemu termin do wniesienia apelacji. Zgodnie z treścią art. 445 § 1 k.p.k., termin ten wynosi 14 dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem.

W przedmiotowej sprawie, na skutek złożonego przez oskarżonego w terminie pisemnego wniosku, Sąd Rejonowy w Trzciance sporządził pisemne uzasadnienie wydanego w dniu 13 lutego 2015 roku orzeczenia. Dokument ten został następnie wysłany oskarżonemu pod dotychczasowy adres jego stałego pobytu. Korespondencja ta została odebrana w dniu 4 maja 2015 roku, jednak nie przez oskarżonego osobiście, lecz przez dorosłego domownika. Jak bowiem wynika ze znajdującego się na karcie 94 akt zwrotnego potwierdzenia odbioru, adresowaną do oskarżonego przesyłkę zawierającą pisemne uzasadnienie wydanego w dniu 13 lutego 2015 roku wyroku odebrał „współlokator”. Jeżeli zatem tak, to co do zasady, w świetle brzmienia art. 132 § 2 k.p.k., Sąd Rejonowy słusznie uznał, że pismo zawierające tego rodzaju korespondencję doręczono oskarżonemu w dniu 4 maja 2015 roku i od tej daty należało liczyć oskarżonemu 14 – dniowy termin do wniesienia apelacji. Z akt niniejszej sprawy wynika, że rzeczywiście w terminie otwartym do wniesienia środka odwoławczego został złożony dokument zatytułowany „Apelacja” (k. 95-96 akt). Niemniej dokument ten nie został nakreślony przez oskarżonego, podobnie, jak i złożony pod tym to dokumentem podpis. Zauważyć należy, że na odbywającej się w dniu 21 sierpnia 2015 roku rozprawie odwoławczej, oskarżony podał, że korespondencję zawierającą pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku odebrała sąsiadka, która następnie przekazała ją konkubinie A. G. i to ona napisała apelację (k. 134 akt).

Pomijając już jednak nawet to, że znajdująca się na karcie 95-96 apelacja nie została wniesiona przez osobę uprawnioną, Sąd II instancji podnosi, że na rozprawie apelacyjnej, odbywającej się w dniu 21 sierpnia 2015 roku, obecny oskarżony wskazał także, że od dnia 29 kwietnia 2015 roku przebywa w Areszcie Śledczym w S. (k. 134 akt). Ma to o tyle istotne znaczenie, iż oznacza, że korespondencja zawierająca pisemne uzasadnienie wydanego w dnu 13 lutego 2015 roku orzeczenia w istocie rzeczy nie została A. G. skutecznie doręczona.

Sąd II instancji przypomina, iż obwiązujący na dzień wyrokowania przepis art. 139 § 1 k.p.k., uprawniał do uznania pisma za doręczone pod dotychczasowym wskazanym przez oskarżonego adresem, ale jedynie w sytuacji, gdyby oskarżony ten nie podał nowego adresu, a zmienił miejsce zamieszkania na czas dłuższy aniżeli 7 dni. Jest to oczywiste zwłaszcza w kontekście dyspozycji art. 75 § 1 k.p.k., obligującej podejrzanego do zawiadomienia organu prowadzącego postępowanie o każdej zmianie miejsca swego zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej, aniżeli 7 dni. Jednak w realiach niniejszej sprawy, choć oskarżony nie zawiadomił Sądu Rejonowego w Trzciance o tym, że zmienił swe miejsce pobytu i to na czas powyżej 7 dni, to niemniej fakt ów nie uprawniał do uznania uzasadnienia wyroku z dnia 13 lutego 2015 roku wraz z pouczeniem za doręczone dnia 4 maja 2015 roku (karta 94 akt), jako, że zmiana miejsca pobytu przez A. G. nie była wynikiem jego własnej woli, a jedynie procesową decyzją organów wymiaru sprawiedliwości. W tej sytuacji oskarżony nie miał obowiązku – w ówcześnie obowiązującym stanie prawnym – poinformować Sądu Rejonowego w Trzciance o zmianie miejsca pobytu. Skoro tak, to oczywistym jest, że w istocie oskarżonemu A. G. nie zostało skutecznie doręczone pisemne uzasadnienie wyroku, wydanego w dniu 13 lutego 2015 roku. W konsekwencji wskazany w art. 445 § 1 k.p.k. 14 – dniowy termin do wniesienia apelacji jeszcze nie rozpoczął dla oskarżonego A. G. swego biegu. Na dodatek apelacja, wniesiona w niniejszej sprawie i przyjęta, została sporządzona przez nieuprawnioną do tego osobę.

Zaakcentowane powyżej uchybienia powstałe na etapie postępowania międzyinstancyjnego spowodowały, że jedyną możliwą decyzją Sądu Odwoławczego musiało być uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie niniejszej sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Rozpoznając zaś ponownie sprawę Sąd Rejonowy winien przeprowadzić postępowanie dowodowe, a w oparciu o jego wyniki rozstrzygnąć o prawdziwości, bądź też nie wniesionej w dniu 29 grudnia 2014 roku skargi publicznej.

Sporządzając zaś pisemne uzasadnienie wydanego wyroku, Sąd Rejonowy winien dokładnie i szczegółowo przedstawić ocenę materiału dowodowego, dokonane na jego podstawie ustalenia faktyczne, uzasadnić zastosowaną do ewentualnie przypisanych oskarżonemu czynów kwalifikację prawną, jak i ewentualnie wymierzoną karę z uwzględnieniem wszystkich dyrektyw obowiązujących w tym przedmiocie tak, aby rozpoznając ewentualne przyszłe apelacje, Sąd Odwoławczy mógł dokonać oceny prawidłowości rozumowania Sądu I instancji.

/M. Z./

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Daria Mielcarek-Gadzińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Ziołecka
Data wytworzenia informacji: