Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

P., dnia 4 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IX Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Ryszard Mleczak

Protokolant:st. sekr. sąd. Violetta Kafler

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

przeciwko Zakłady (...) S.A. z siedzibą w L.

o: zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 76.316,47 zł (siedemdziesiąt sześć tysięcy trzysta szesnaście złotych i czterdzieści siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 5.647,67 zł od dnia 23 kwietnia 2013r. do dnia zapłaty

- 10.538,64 zł od dnia 26 kwietnia 2013r. do dnia zapłaty

- 467,40 zł od dnia 8 maja 2013r. do dnia zapłaty

- 8.699,40 zł od dnia 10 maja 2013r. do dnia zapłaty

- 5.895,39 zł od dnia 15 maja 2013r. do dnia zapłaty

- 184,50 zł od dnia 20 czerwca 2013r. do dnia zapłaty

- 319,80 zł od dnia 20 czerwca 2013r. do dnia zapłaty

- 184,50 zł od dnia 31 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty

- 528,90 zł od dnia 8 października 2013r. do dnia zapłaty

- 7.299,04 zł od dnia 11 października 2013r. do dnia zapłaty

- 10.862,38 zł od dnia 16 października 2013r. do dnia zapłaty

- 10.213,41 zł od dnia 18 października 2013r. do dnia zapłaty

- 15.474,44 zł od dnia 29 października 2013r. do dnia zapłaty;

2.  obciąża pozwanego kosztami procesu i z tego tytułu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.433zł.

/-/ R. M.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 marca 2014r. powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego Zakładów (...) S.A. z siedzibą w L. kwoty 76.316,47 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat wskazanych w pozwie oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w ramach współpracy pozwany składał powodowi zamówienia na zakup towarów (w postaci m. in. bibułki, folii aluminiowej) oraz wykonanie usług transportowych. Powód zamówienia te realizował, wydając żądany towar pozwanemu lub osobom świadczącym na jego rzecz usługi przewozowe, względnie dostarczając towar przy pomocny przedsiębiorstw spedycyjnych. W latach 2007-2011 zamówienia składane były w formie pisemnej, natomiast w okresie późniejszym miały one formę ustną (przez telefon). Osobą odpowiedzialną za przyjmowanie tychże zamówień był ówczesny pracownik powoda S. K..

Powód wyjaśnił, iż w okresie od 8 kwietnia 2013r. do 14 października 2013r. pozwany nabył od niego towary i usługi za łączną kwotę 76.944,77 zł. Powód należycie wykonał ciążące na nim zobowiązania, wydając zakupiony towar pozwanemu/jego usługodawcą, względnie wykonując usługę transportową (przy pomocy podmiotów trzecich).

Powód nadmienił również, że pozwany nie dokonał zapłaty należnych kwot pieniężnych, za wyjątkiem kwoty 628,30 zł, która została zaksięgowana przez powoda na poczet należności wynikającej z faktury VAT nr (...).

Nakazem zapłaty z dnia 7 maja 2014r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie IX GNc 406/14 uwzględnił powództwo w całości.

Od powyższego nakazu sprzeciw wniósł pozwany, żądając oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, iż powód nie udowodnił okoliczności zawarcia z pozwanym umów, ani wysokości dochodzonego roszczenia. W ocenie pozwanego załączone do pozwu dokumenty budzą wątpliwości, co do ich treści i prawidłowej formy, w związku z czym nie mogą stanowić wystarczających dowodów w sprawie na okoliczność wykonania umowy i zasadności oraz wysokości roszczenia zgłoszonego w pozwie.

Pozwany nadmienił, że załączone przez powoda do pozwu dokumenty budzą wątpliwości w zakresie ich mocy dowodowej. Ma to dotyczyć zlecenia transportowego z dnia 30 kwietnia 2013r., załączonego na dowód wykonania faktury VAT wystawionej 8 kwietnia 2013r., w którym przekreślono datę dostawy. Z kolei wydanie zewnętrzne nr (...) wystawione 25 kwietnia 2013r. na dowód wykonania faktury VAT wystawionej 25 kwietnia 2013r., nie wskazuje na wydanie pozycji nr 1. Faktura VAT z dnia 23 września 2013r. nr (...) nie wskazuje co obejmuje usługa transportowa wskazana w pozycji nr 1.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W ramach współpracy między stronami powód sprzedawał pozwanemu towary w postaci między innymi bibułki i folii aluminiowej.

Między stronami istniała taka praktyka, że w grudniu roku poprzedzającego ustalano ceny i inne warunki handlowe na następny rok.

Powód prowadził w S. magazyn, w którym składowane były towary – między innymi bibułki, olejki korkowe, acetal. Część ze składowanych towarów stanowiła własność powoda, a część spółki (...) (spółki – matki powoda).

dowód: faktury VAT (k.17,22,24,29,32,37,42,45,49,54,57,59,63), zeznania świadków: J. M. (k.175), S. K. (k.175-177).

Powód wykonał swoje zobowiązania wynikające z umów sprzedaży i wydał pozwanemu zakupiony przez niego towar. Wydanie towaru poprzedzone było telefonicznym zamówieniem, dokonywanym przez pracownika pozwanego K. Ś.. Część towaru była odbierana przez pozwanego bezpośrednio z magazynu powoda, a część powód dostarczał pozwanemu, obciążając go kosztami transportu. Usługi transportowe wykonywane przez pozwanego (zlecane pomiotom trzecim) dotyczyły zarówno towarów kupowanych od powoda, jak również towarów, które należały do (...).

dowód: wydanie zewnętrzne (k.18,23,30,33,58,60,64), listy przewozowe (k.19-20,25-28,31,34,38-40,43,46-47,50-52,55-56,61-62,65), zlecenia transportowe (k.21,35-36,41,44,48,53), zeznania świadków: J. M. (k.175), S. K. (k.175-177).

W związku z zawartymi umowami sprzedaży i wykonanymi usługami transportowymi powód wystawił na rzecz pozwanego faktury VAT nr:

- (...) z dnia 8 kwietnia 2013r. na kwotę 5.647,67 zł,

- (...) z dnia 11 kwietnia 2013r. na kwotę 10.538,64 zł,

- (...) z dnia 13 kwietnia 2013r. na kwotę 467,40 zł,

- (...) z dnia 25 kwietnia 2013r. na kwotę 8.699,40 zł,

- (...) z dnia 30 kwietnia 2013r. na kwotę 5.895,39 zł,

- (...) z dnia 5 czerwca 2013r. na kwotę 184,50 zł,

- (...) z dnia 19 czerwca 2013r. na kwotę 319,80 zł,

- (...) z dnia 16 sierpnia 2013r. na kwotę 184,50 zł,

- (...) z dnia 23 września 2013r. na kwotę 528,90 zł,

- (...) z dnia 26 sierpnia 2013r. na kwotę 7.299,04 zł,

- (...) z dnia 1 października 2013r. na kwotę 10.862,38 zł,

- (...) z dnia 3 października 2013r. na kwotę 20.662,02 zł

- (...) z dnia 14 października 2013r. na kwotę 15.475,44 zł,

okoliczność bezsporna, a nadto dowód: faktury VAT (k.17,22,24,29,32,37,42,45,49,54,57,59,

63).

Pozwany nie kwestionował jakości towaru, ani faktu wykonania usług transportowych. Nie kwestionował również otrzymanych faktur.

dowód: zeznania świadka J. M. (k.175)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił, na podstawie dokumentów dołączonych przez stronę powodową do akt sprawy oraz zeznań świadków. Dokumenty te miały charakter dokumentów prywatnych i stosownie do treści 245 k.p.c. stanowiły dowód tego, że osoby, które je podpisały złożyły oświadczenia zawarte w tych dokumentach. Dokumenty powyższe nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka S. K., który był pracownikiem powoda i w spornym okresie zajmował się współpracą z pozwanym. Świadek w sposób spójny, rzeczowy i konsekwentny opisał okoliczności tej współpracy, w tym składanie zamówień przez pozwanego i wykonywanie usług transportowych. Na ocenę zeznań świadka wpływał również fakt, iż z racji zajmowania się współpracą z pozwanym, jego wiedza o okolicznościach o których zeznawał miała charakter bezpośredni. Zeznania świadka w części pozostawały zbieżne z zeznaniami świadka S. K., a także dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy.

Sąd nie znalazł podstaw, by odmówić wiarygodności zeznaniom świadka J. M., która była również pracownikiem powoda. Zeznania świadka miały ograniczone znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż świadek tylko częściowo zajmowała się bezpośrednio kontaktami z pozwanym. Jej zeznania w części pozostawały zbieżne z zeznaniami świadka S. K., a także korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy.

Postanowieniem z dnia 4 grudnia 2014r. Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadka S. G., J. G., A. S. i M. B.. Zeznania powyższych świadków miały odnosić się do kwestii wykonania przez powoda zobowiązań na rzecz pozwanego. Sąd uznał, iż przeprowadzenie powyższych dowodów było zbędne. W ocenie Sądu dokumenty zaoferowane przez powoda, w połączeniu z zeznaniami przesłuchanych świadków, były wystarczające dla przyjęcia, że powód wykonał swoje zobowiązanie, tym bardziej, że pozwany w sprzeciwie powołał jedynie ogólne twierdzenia, nie powołując jednocześnie szczegółowych zarzutów, dotyczących niewykonania zobowiązań przez powoda.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W niniejszej sprawie strony łączyły między innymi umowy sprzedaży.

Zgodnie z dyspozycją art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Jest to umowa konsensualna, odpłatna i wzajemna. Na każdej ze stron ciążą dwa korespondujące ze sobą obowiązki: przeniesienia prawa własności z zapłatą ceny i wydanie przedmiotu sprzedaży z jego odbiorem (Cz. Żuławska w Komentarz do kodeksu cywilnego Księga trzecia Zobowiązania tom 2 pod red. Gerarda Bieńka Warszawa 2006 s. 17).

Stanowisko zajęte przez pozwanego w niniejszej sprawie ograniczało się do zanegowania twierdzeń podnoszonych przez stronę powodową. Nie przywołał jednocześnie żadnych własnych twierdzeń, ani nie przestawił jakichkolwiek dowodów, podważających twierdzenia i dowody powoda. Pozwany w szczególności kwestionował zawarcie umów z powodem, podnosząc, iż niewystarczającym dowodem w tym zakresie są przedłożone przez powoda dokumenty, które w jego ocenie budzą wątpliwości, co do ich treści i prawidłowej formy. Pozwany nie sprecyzował jednak na czym wątpliwości te mają polegać, w związku z tym jego zarzut w tym zakresie nie mógł zostać uwzględniony.

Pozwany wskazywał, że żadna z dołączonych do pozwu faktur nie została przez niego podpisana. Brak podpisu nie pozbawia jednak mocy dowodowej faktur. W takim przypadku faktura stanowi oświadczenie powoda. Ich ewentualne podpisanie oznaczałoby akceptację pozwanego dla treści faktury i potwierdzenie istnienia obowiązku zapłaty. Zwrócić należy jednak uwagę, iż Sąd dokonuje łącznie oceny wszystkich dowodów zgromadzonych w toku postępowania. Rozważając zatem kwestie zawarcia umów między stronami i ich treści oraz wysokości zapłaty, Sąd brał pod uwagę nie tylko same faktury, ale również pozostałe dokumenty, jak również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków i na tej podstawie przyjął, iż strony zawarły umowy sprzedaży.

W ocenie Sądu powód wykazał w wystarczającym zakresie zasadność roszczenia dochodzonego pozwem w niniejszej sprawie. Nie budzi jakichkolwiek wątpliwości, że strony nie zawarły umów sprzedaży w formie pisemnej. Przywołany powyżej przepis nie wymaga jednak dla ważności umowy sprzedaży konieczności dochowania formy pisemnej lub innej formy szczególnej. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że znacząca część umów sprzedaży zawierana jest w formie ustnej lub w sposób dorozumiany, gdy jedna ze stron składa zamówienie, a druga niezwłocznie przystępuje do jego realizacji, czasami nawet bez wystawiania formalnego potwierdzenia przyjęcia zamówienia. W takiej sytuacji zawarcie umowy sprzedaży potwierdza zwykle faktura wystawiona przez sprzedającego, która jednocześnie określa warunki sprzedaży lub też dowody wydania towaru WZ.

Powód przedłożył zarówno faktury, jak również inne dokumenty, takie jak wydanie zewnętrzne czy też listy przewozowe, wykazujące przewiezienie określonych towarów do pozwanego. Na wykonanie zobowiązania wskazywały także zeznania przesłuchanych w sprawie świadków. Świadkowie, w szczególności świadek S. K., w sposób szczegółowy opisali zasady współpracy między stronami. Wskazali, że zamówienia na konkretne towary pozwany składał w sposób telefoniczny i dokonywał tego pracownik pozwanego zajmujący się zaopatrzeniem i logistyką K. Ś., kontaktujący się z pracownikiem powoda S. K.. Świadek S. K. wyjaśnił, iż powód posiadał magazyn w S., w którym przechowywane były artykuły do produkcji papierosów (między innymi bibułki i acetal), przy czym część towaru była własnością powoda, a części spółki (...), która jest spółką matką powoda. Pozwany kupował zarówno towary powoda, jak również należące do (...). W zakresie warunków sprzedaży świadek wskazywał, iż były one ustalanie na dany rok w grudniu poprzedzającego roku.

Powyższe zeznania świadków w połączeniu z dokumentami, obejmującymi zarówno faktury, jak i dokumenty potwierdzające wydanie towaru, były wystarczające dla przyjęcia, że strony zawarły umowy sprzedaży i ustalenia co było ich przedmiotem. Powyższe dowody wykazały także, iż powód wykonał swoje zobowiązanie i wydał pozwanemu towary objęte sprzedażą, co zaktualizowało obowiązek pozwanego do dokonania zapłaty. Pozwany kwestionując w sposób ogólny okoliczności zawarcia umów z powodem i wysokość dochodzonego roszczenia, nie zaprzeczył wykonaniu przez powoda umowy i wydaniu towaru. Pozwany nie zgłaszał również zastrzeżeń, co do otrzymanego towaru, ani nie odsyłał powodowi faktur (nie kwestionował ich treści). Bierne zachowanie pozwanego, w połączeniu z jego ogólnymi zarzutami oraz dowodami zaoferowanymi przez powoda potwierdziło obowiązek zapłaty na rzecz powoda kwot wskazanych w pozwie.

Pozwem objęte były nie tylko roszczenia o zapłatę ceny sprzedaży określonych towarów, ale również wynagrodzenia za usługi transportowe. Było to refakturowanie usług wykonywanych na zlecenie powoda, a dotyczących dostarczenia pozwanemu określonych towarów. Wspomniany świadek S. K. w swych zeznaniach wskazał, iż uzgodnienia między stronami były takie, że pozwany będzie odbierać towar z magazynu powoda w S.. Dotyczyło to zarówno towaru zakupionego od powoda, jak również towaru, który był własnością (...). Część towaru była odbierana bez pozwanego, gdy jego samochód rozwożący gotowe produkty znajdował się pobliżu magazynu. W pozostałych przypadkach powód zlecał dokonanie przewozu i kosztami tego przewozu obciążał pozwanego. Pozwany nie kwestionował, iż takie były uzgodnienia między stronami i nie zakwestionował skutecznie żądanych z tego tytułu kwot, a powód załączonymi dokumentami wykazał, iż usługi transportowe zostały w rzeczywistości wykonane.

Z konkretnych zarzutów dotyczących roszczeń objętych pozwem pozwany wskazał na zlecenie transportowe z dnia 30 kwietnia 2013r., załączone na dowód wykonania faktury VAT wystawionej 8 kwietnia 2013r., w którym przekreślono datę dostawy. Powód przyznał racje pozwanemu, wskazując, iż załączone do pozwu zlecenie było nieprawidłowe, a dokumentem potwierdzającym fakt wykonania zobowiązania stwierdzonego w/w fakturą było zlecenie transportowe z dnia 8 kwietnia 2013r., które zostało również przedłożone przez powoda. Z kolei wydanie zewnętrzne nr (...) wystawione 25 kwietnia 2013r. na dowód wykonania faktury VAT wystawionej 25 kwietnia 2013r., zdaniem pozwanego nie wskazywało na wydanie pozycji nr 1. Powód odnosząc się do tego zarzutu wyjaśnił, iż sporny dokument odnosi się do wydania pozycji nr 1 z faktury, a wydanie towaru z pozycji nr 2 dokumentuje list przewozowy nr (...). Pozwany zwrócił również uwagę, iż faktura VAT z dnia 23 września 2013r. nr (...) nie wskazuje co obejmuje usługa transportowa wskazana w pozycji nr 1. Powód wyjaśnił w tym zakresie, że to jakiego przedmiotu dotyczyła sporna usługa wynika z listu przewozowego nr (...) oraz zlecenia transportowego z dnia 23 września 2013r. Powyższe wyjaśnienia powoda Sąd uznał za wystarczające, tym bardziej, że pozwany po otrzymaniu stanowiska powoda z tym zakresie, nie zakwestionował go, ani nie powołał własnych twierdzeń. W rezultacie zatem podniesione przez pozwanego zarzuty nie wpłynęły na ocenę zasadności żądań powoda.

Reasumując powyższe rozważania wskazać należy, iż roszczenia powoda objęte pozwem w niniejszej sprawie okazały się w całości zasadne. Pomimo kwestionowania przez pozwanego podnoszonych przez powoda twierdzeń, przeprowadzone postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało zawarcie między stronami umów sprzedaży i ich treść. Powód udowodnił także, że wydał pozwanemu przedmiot sprzedaży, a zatem również, że w sposób należyty wypełnił swoje zobowiązania umowne. Pozwany nie zaoferował jakichkolwiek dowodów na okoliczność nienależytego wykonania zobowiązania przez powoda, ani tym bardziej, na okoliczność dokonania zapłaty kwot objętych załączonymi do pozwu fakturami. Powód wykazał również uprawnienie do żądania zasądzenia kwot związanych z wykonywaniem usług transportowych, które dotyczyły przewozu zarówno towarów objętych umowami sprzedaży zawartymi między stronami, jak również innych towarów, przechowywanych w magazynach powoda. Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 76.316,47 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. uznając, iż pozwany pozostawał w opóźnieniu z zapłatą poszczególnych kwot od upływu terminów wskazanych w każdej, z dołączonych do pozwu faktur.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku obciążając nimi w całości pozwanego jako stronę przegrywającą proces. W tym zakresie Sąd oparł się na przepisach art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Zgodnie z ich brzmieniem strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do powyższych kosztów stosownie do § 3 przywołanego powyżej przepisu należą dla strony reprezentowanej przez adwokata wynagrodzenie nie wyższe niż stawki określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Na koszty postępowania poniesione przez powoda w niniejszym procesie składały się: opłata od pozwu, koszty zastępstwa procesowego i koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd ustalił w oparciu o treść § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.).

/-/ R. M.