Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 1 lutego 2021 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Hanna Ratajczak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 lutego 2021 r. w Poznaniu

sprawy z powództwa I. K. i P. K.

przeciwko (...) Business sp. z (...) z siedzibą w P.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

I.  Uznaje za bezskuteczną w stosunku do powodów umowę sprzedaży nieruchomości położonej w J. gm. S. dla której Sąd RejonowyP. (...)w P. prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...), zawartą w dniu 2 grudnia 2015r pomiędzy L. G. (1) a pozwaną spółką w Kancelarii Notarialnej notariusz A. S. rep.(...) i to ze względu na wierzytelność przysługującą powodom w stosunku do L. G. (1) o zapłatę kwoty 2.100.000zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie z tytułu umowy pożyczki z dnia 23 marca 2011r , co do której L. G. (1) poddała się egzekucji w akcie notarialnym z dnia 23 marca 2011r w Kancelarii Notarialnej P. J. i I. S. nr rep.(...)

II.  Kosztami postępowania obciąża w całości pozwanego, pozostawiając szczegółowe rozliczenie kosztów referendarzowi sądowemu

SSO Hanna Ratajczak

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 stycznia 2016 r. (k. 1-16) skierowanym przeciwko pozwanej spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. powodowie I. K. i P. K. wnieśli o uznanie za bezskuteczną w stosunku do powodów umowę sprzedaży prawa własności nieruchomości położonej w J., gminie S., dla której Sąd RejonowyP. (...) w P., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), zawartej dnia 02 grudnia 2015 r. przed asesorem notarialnym A. D., upoważnionym przez notariusza A. S., Rep. (...), mocą której pozwana nabyła wspominaną nieruchomości. Ponadto, powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanej kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości opłaty maksymalnej tj. 14.400,00 zł podwyższonej o kwotę podatku od towarów i usług wliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów, kopii, wydruków, dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania powodów oraz świadków: M. K. (1), B. K., M. K. (2), J. J., S. J., K. J. (1), V. Z., K. Z., L. G. (1), S. G., a także dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości. Oprócz tego powodowie wnieśli, o zwolnienie od kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty od pozwu w wysokości 50.000,00 zł.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że w dniu 23 marca 2011 r. zawarli z L. G. (1) prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...), umowę pożyczki kwoty 1.750.000,00 zł, która miała być zwrócona wraz z oprocentowaniem za cały okres pożyczki, ustalonym na kwotę 500.000,00 zł do dnia 31 marca 2014 r. W celu zabezpieczenia spłaty pożyczki L. G. (1) w myśl art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. poddała się egzekucji (k. 19, k. 26-28). Powodowie w dniu 24 marca 2011 r. przekazali kwotę pożyczki przelewem bankowym na wskazany w umowie numer rachunku bankowego (k. 20). Pomimo upływu terminu zwrotu pożyczki, L. G. (1) nie zapłaciła należnej kwoty tj. 2.250.000,00 zł. Do dnia 28 maja 2014 r. uiściła jedynie kwotę 150.000,00 zł na rzecz powodów.

Po bezskutecznych prośbach powodów o zwrot pożyczki kierowanych do dłużniczki L. G. (1) na wniosek powodów Sąd Rejonowy P. (...) w P., Wydział II Cywilny, dnia 05 listopada 2015 r. nadał klauzulę wykonalności na przedmiotowy akt notarialny, sygn. akt. (...) (k. 22-24). W dniu 18 listopada 2015 r. powodowie złożyli wniosek o wszczęcie egzekucji. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym wS. L. S. w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego stwierdził, że dłużniczka jest również właścicielką nieruchomości położonych w miejscowości R. (KW nr (...)) oraz J. (KW nr (...)). Egzekucja z tych nieruchomości nie mogła być objęta prowadzonym postępowaniem, gdyż leżały one poza właściwością miejscową Komornika Sądowego L. S. (mógł on jedynie dokonać zajęcia nieruchomości położonej w K. – nr KW (...)). Dlatego powodowie wystąpili do Sądu Rejonowego P. (...) w P. o wydanie kolejnych tytułów wykonawczych (k. 30-31).

W międzyczasie dłużniczka L. G. (1) otrzymała od Komornika Sądowego zawiadomienie o wszczęciu egzekucji. Dnia 25 listopada 2015 r. dłużniczce doręczono wezwanie do złożenia wyjaśnień w Kancelarii (...) w dniu 30 listopada 2015 r. (k. 32). Dłużniczka nie stawiła się we wskazanym terminie, przekładając zwolnienie lekarskie za okres od dnia 30 listopada 2015 r. do dnia 15 grudnia 2015 r. W okresie zwolnienia lekarskiego, dnia 02 grudnia 2015 r. L. G. (1) zbyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość położoną w J., gmina S., dla której Sąd Rejonowy P. (...) w P., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), pozwanej, tj. spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (k. 35-42). W akcie notarialnym nie wskazano numeru rachunku bankowego, na który miała nastąpić zapłata ceny sprzedaży (tj. kwota 1.000.000,00 zł), nie nastąpiła ona na żaden z rachunków bankowych L. G. (1) zajętych przez Komornika Sądowego. Poza tym, pozwana w dniu 17 grudnia 2015 r. obciążyła wspominaną nieruchomość hipoteką w kwocie 3.000.000,00 zł na rzecz spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (k. 65-71). Komplementariuszem wspominanej spółki jest spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym wspólnikiem jest S. J.. Ustanowiona hipoteka miała na celu zabezpieczenie ceny sprzedaży akcji w spółce (...) S.A. (aktualnie (...) S.A. w upadłości likwidacyjnej).

Ponadto, dnia 02 grudnia 2015 r. L. G. (1) zbyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomości położone w miejscowości R., dla których Sąd Rejonowy wG., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (za kwotę 200.000,00 zł) oraz (...) (za kwotę 500.000,00 zł) spółce (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (k. 83-87). Dodatkowo, w dniu 01 grudnia 2015 r. L. G. (1) zbyła na rzecz spółki (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. swoje udziały w spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. (k. 80-81). Jedynym wspólnikiem oraz członkiem zarządu spółki (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest S. J..

W dniu 21 grudnia 2015 r. spółka (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ustanowiła na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna hipotekę umowną do kwoty 3.100.000,00 zł na nieruchomości położonej w miejscowości R., dla których Sąd Rejonowy w G. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Hipoteka została ustanowiona dla zabezpieczenia zapłaty przez (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ceny sprzedaży akcji spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna. Członkami zarządu komplementariusza (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna są W. S. i M. M..

Powodowie wskazali nadto, że z przedstawionego przez nich stanu faktycznego wynika, że dłużniczka L. G. (1) zawierając umowę sprzedaży nieruchomości działała w celu ich pokrzywdzenia, wiedząc o wszczętej przeciwko niej egzekucji. Wspólnicy pozwanej spółki – (...) i M. K. (1) są przy tym znajomymi dłużniczki i jej rodziny. Łączyły ich bliskie relacje towarzyskie i biznesowe. Zdaniem strony powodowej, pozwana miała świadomość, że sprzedaż nieruchomości ma na celu udaremnienie skutecznej egzekucji wobec L. G. (1). Powodowie wskazali, że mogą obecnie prowadzić egzekucję z nieruchomości położonej w K. (nr KW (...)), która jest obciążona licznymi hipotekami. Wartość tej nieruchomości wynosi około 1.900.000,00 zł. Natomiast wartość wszystkich hipotek ją obciążających stanowi kwota 2.678.000,00 zł. Nadto, powodowie wskazali, że mogą prowadzić również egzekucję względem dłużniczki z jej udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości J., gmina S. (nr KW (...)), która najprawdopodobniej stanowi drogę. Uwzględniając powyższe, powodowie podnieśli, że spełnione zostały wszystkie przesłanki udzielenia im ochrony z art. 527 § 1 k.c.

W odpowiedzi na pozew, pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości z uwagi na brak podstaw prawnych i faktycznych żądania, zasądzenie od powodów na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Ponadto pozwana wniosła o zwolnienie w całości od kosztów procesu, oddalenie wniosku powodów o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości, zawieszenie niniejszego postępowania w całości do czasu rozstrzygnięcia sprawy z powództwa L. G. (1) przeciwko powodom o stwierdzenie nieważności umowy pożyczki z dnia 23 marca 2011 r. na podstawie, której powodowie prowadzą egzekucję, a w konsekwencji wywiedli niniejsze powództwo, dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków: L. G. (1), S. G., M. G. (k. 261-265).

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że zawarła umowę sprzedaży prawa własności nieruchomości, której dotyczy powództwo, niemniej zaprzecza pozostałym twierdzeniom powodów. Pozwana wskazuje nadto, że L. G. (1) posiada majątek pozwalający na zaspokojenie strony powodowej. Pozwana w ten sposób stara się wykazać, że nie ma i nie było stanu, w którym jakakolwiek czynność z udziałem L. G. (1) mogła mieć na celu pokrzywdzenie wierzycieli (powodów). Dodatkowo, pozwana podniosła kwestię wspólnych przedsięwzięć budowalnych realizowanych przez powodów oraz L. G. (2) i jej męża, a także okoliczności zawarcia umowy pożyczki oraz tzw. umowy wewnętrznej. Zdaniem pozwanej umowa pożyczki zawarta między powodami i L. G. (1) opiewała na kwotę 1.750.000,00 zł, a L. G. (1) zobowiązana była poddać się egzekucji na podstawie przedmiotowej umowy. Przy czym, według pozwanej, kwota 1.250.000,00 zł była faktycznie uzgodniona pomiędzy stronami, zaś kwota 500.000,00 zł – zwrotem pieniędzy na rzecz L. G. (1). Co więcej, zdaniem pozwanej, umowa pożyczki miała charakter pozorny i służyła wniesieniu wkładu pieniężnego we wspólną inwestycję budowalną.

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2016 r. tut. Sąd udzielił powodom zabezpieczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania oraz obciążania nieruchomości położonej w J., dla której Sąd Rejonowy P. (...)w P., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), sygn. akt(...)

W piśmie z dnia 23 sierpnia 2016 r. powodowie wnieśli o oddalenie wniosku pozwanej o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia sprawy z powództwa L. G. (1), zobowiązanie pozwanej do przedstawienie dokumentu potwierdzającego zapłatę ceny sprzedaży określonej w umowie z dnia 02 grudnia 2015 r. pod rygorem, że objęte nią rozporządzenie mieniem miało charakter nieodpłatny, zobowiązanie L. G. (1) do przedstawienia dokumentu potwierdzającego zapłatę przez pozwaną ceny sprzedaży określonej w umowie z dnia 02 grudnia 2015 r. Powodowie wskazali m.in., że rozstrzygnięcie toczącej się pomiędzy nimi a dłużniczką sprawy nie jest niezbędne do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie (k. 326-330).

Postanowieniem z dnia 04 stycznia 2017 r. tut. Sąd zawiesił postępowanie (k. 352-353). Natomiast pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. powodowie zaskarżyli w całości postanowienie wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie od pozwanej na rzecz powodów kosztów postępowania zażaleniowego. Powodowie podnieśli, że zawieszenie postępowania jest niecelowe i sprzeczne z interesem stron (k. 361-362). Postanowieniem z dnia 09 lutego 2017 r. tut. Sąd odrzucił zażalenie powodów (k. 374-375).

Pismem z dnia 20 lutego 2017 r. powodowie wnieśli zażalenie na postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia. Powołali się przy tym na naruszenie przez tut. Sąd treści art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 126 ¹ § 1 k.p.c. Wnieśli o uznanie zażalenia za oczywiście uzasadnione i uchylenie postanowienia w całości przez tut. Sąd bez pobierania opłaty. Ewentualnie powodowie wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości, uznanie zażalenia za oczywiście uzasadnione i jego rozpoznanie bez pobierania opłaty sądowej, zasądzenie od pozwanej na rzecz powodów kosztów postępowania zażaleniowego w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 381-383). Postanowieniem z dnia 08 marca 2017 r. tut. Sąd uchylił postanowienie z dnia 09 lutego 2017 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 04 stycznia 2017 r. (k. 386). W dniu 18 kwietnia 2017 r. Sąd Apelacyjny postanowił uchylić zaskarżone postanowienie o zawieszeniu postępowania (k. 401-402).

Na rozprawie w dniach 13 lipca 2017 r., 14 grudnia 2017 r., 27 marca 2018 r., 14 czerwca 2018 r., 10 stycznia 2019 r. strony podtrzymały swe dotychczasowe stanowiska w sprawie, a tut. Sad przesłuchał odpowiednio świadków: M. K. (1) i M. K. (2), B. K., S. J., V. Z. i K. J. (2), K. Z. na okoliczność zawarcia umowy pożyczki między powodami a L. G. (1), zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w miejscowości J. przez L. G. (1) oraz na okoliczność znajomości powodów i wspólników pozwanej spółki.

Natomiast w dniu 11 kwietnia 2019 r. tut. Sąd przesłuchał świadka S. G. na okoliczność zawarcia umowy pożyczki między powodami a L. G. (1), zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w miejscowości J. przez L. G. (1), zawarcia umowy wewnętrznej z powodami. Z kolei w dniu 11 lipca 2019 r. tut. Sąd przesłuchał świadka L. G. (1) na okoliczność zawarcia umowy pożyczki z powodami, znajomości powodów, umowy sprzedaży nieruchomości w J. i R..

Na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. przedstawiciel strony pozwanej złożył propozycję ugodowego rozwiązania sporu poprzez zakup 100 % udziałów w spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Strony pomimo podjętych pertraktacji nie doszły do porozumienia (k. 664, płyta – k. 665).

W dniu 09 lipca 2020 r. tut. Sąd podczas rozprawy przesłuchał powodów na okoliczność zawarcia umowy pożyczki z L. G. (1) oraz zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w miejscowości J. przez L. G. (1). Nadto, pełnomocnik strony powodowej wycofał wniosek o przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych z zakresu wyceny nieruchomości, zaś tut. Sąd zobowiązał powodów do przedłożenia czytelnego wypisu aktu notarialnego z dnia 02 grudnia 2015 r. Oprócz tego tut. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie prezesa zarządu pozwanego .(k. 668, płyta – k. 669).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 marca 2011 r. powodowie i L. G. (1) podpisali tzw. umowę wewnętrzną, której celem była realizacja wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie osiedla domów jednorodzinnych. Zgodnie z jej treścią L. G. (1) i jej mąż mieli kupić od powodów działki o numerach (...), a udziałem powodów w inwestycji miała być sprzedaż tych działek za kwotę 2.500.000,00 zł oraz wkład finansowy w formie udzielonej pożyczki pieniężnej w wysokości 1.250.000,00 zł. Strony umowy uzgodniły ponadto, że w zamian za udział powodów w inwestycji podzielą się one całkowitym zyskiem z inwestycji po połowie. Aby umożliwić formalny przepływ środków finansowych strony ustaliły również, że nieruchomości sprzedane zostaną za kwotę 3.000.000,00 zł, a pożyczka zostanie udzielona na kwotę 1.750.000,00 zł, na okres do dnia 31 marca 2014 r. Za udzielenie pożyczki L. G. (1) i jej mąż zapłacą na rzecz powodów kwotę 500.000,00 zł. Natomiast z zysku ze sprzedaży domów dłużniczka w pierwszej kolejności będzie spłacać pożyczkę. Reszta będzie wypłacana sukcesywnie po połowie.

Co więcej, strony założyły, że możliwe jest uzyskanie dochodu całkowitego z inwestycji znacznie przewyższającego 2.000.000,00 zł. Wtedy rozliczenie tej części zysku będzie mogło nastąpić na podstawie faktur wystawionych przez powodów dla L. G. (1) i jej męża. Z kolei w razie bardzo niskiego zysku z całej inwestycji, strony umowy uzgodniły, że minimalna zapłata za udzieloną pożyczkę na inwestycje wyniesie 600.000,00 zł.

Dowód: umowa wewnętrzna z dnia 21 marca 2011 r. (k. 269-270), zeznania świadka S. G. (k. 618-619, płyta – k. 620), zeznania świadka L. G. (1) (k. 635, płyta – k. 636)

W dniu 23 marca 2011 r. powodowie oraz L. G. (1) zawarli umowę pożyczki w kwocie 1.750.000,00 zł. Kwota ta miała zostać zwrócona powodom najpóźniej do dnia 31 marca 2014 r. wraz ze stałym oprocentowaniem wynoszącym za cały okres pożyczki 500.000,00 zł. W dniu 24 marca 2011 r. powodowie przelali na rzecz L. G. (1) kwotę 1.750.000,00 zł, wskazując w tytule przelewu: „pożyczka wg umowy z dn. 23 marca 2011”.

W dniu 23 marca 2011 r. L. G. (1) złożyła oświadczenie o poddaniu się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. w zakresie spłaty pożyczki wraz z oprocentowaniem oraz ewentualnymi odsetkami za opóźnienie i kosztami do kwoty 2.500.000,00 zł.

Dowód: umowa pożyczki z dnia 23 marca 2011 r. (k. 19), potwierdzenie przelewu z dnia 24 marca 2011 r. (k. 21), akt notarialny z dnia 23 marca 2011 r., Rep. A 2917/2011 (k. 26-28)

W dniu 28 maja 2014 r. L. G. (1) przelała na rzecz powodów kwotę 150.000,00 zł wskazując w tytule przelewu: „częściowy zwrot pożyczki wg umowy z 23 marca 2011”. Powodowie kilkukrotnie zwracali się do L. G. (1) o zwrot pozostałej części pożyczki, co dotychczas nie nastąpiło.

Dlatego postanowieniem z dnia 05 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy P. (...) w P., Wydział II Cywilny, nadał klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 23 marca 2011 r., Rep. (...) zawierającemu obowiązek zapłaty na rzecz powodów kwoty 2.100.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 2.250.000,00 zł od dnia 01 kwietnia 2014 r. do dnia 28 maja 2014 r. i od kwoty 2.100.000,00 zł od dnia 29 maja 2014 r. do dnia zapłaty, z zastrzeżeniem, że kwota wyegzekwowana na podstawie niniejszego tytułu nie może przekroczyć kwoty 2.500.000,00 zł, sygn. akt.(...)

Dowód: potwierdzenie przelewu z dnia 28 maja 2014 r. (k. 20), postanowienie z dnia 05 listopada 2015 r., sygn. akt (...) (k. 22-24), zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669)

Po uzyskania klauzuli wykonalności, powodowie wystąpili do Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym wS. L. S. z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko L. G. (1). Pismem z dnia 18 listopada 2015 r. Komornik Sądowy wezwał L. G. (1) do złożenia wyjaśnień niezbędnych dla prowadzenia dalszej egzekucji (sygn. akt KM (...)). Dłużniczka nie stawiła się w wyznaczonym terminie, przedkładając stosowne zwolnienie lekarskie.

Dowód: wezwanie L. G. (1) celem złożenia wyjaśnień (k. 32), zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669)

W dniu 02 grudnia 2015 r. L. G. (1) zawarła z pozwaną spółką (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością umowę sprzedaży nieruchomości położonej w J., gmina S., dla której Sąd RejonowyP. (...)w P., V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). W § 4 umowy wskazano, że cena sprzedaży wynosi 1.000.000,00 zł i ma zostać przelana na rachunek bankowy wskazany w odrębnym dokumencie w terminie do dnia 04 grudnia 2015 r. Spółka nie uiściła na rzecz L. G. (1) ceny za nabytą nieruchomość. W dniu 17 grudnia 2015 r. pozwana spółka ustanowiła na prawie własności ww. nieruchomości hipotekę do kwoty 3.000.000,00 zł na rzecz spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W..

W tym samym okresie, tj. w dniu 02 grudnia 2015 r., L. G. (1) zbyła na rzecz spółki (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w drodze umowy sprzedaży nieruchomości położone w miejscowości R., gmina R., dla której Sąd Rejonowy wG. Wydział V Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgi wieczyste o numerach (...).

Natomiast w dniu 01 grudnia 2015 r. L. G. (1) zbyła swoje udziały w spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. na rzecz spółki (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dowód: umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 02 grudnia 2015 r., Rep A.(...)(k. 35-42), umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 02 grudnia 2015 r., Rep A. 12. (...) (k. 83-87), oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na nieruchomości z dnia 17 grudnia 2015 r., Rep. A(...) (k. 65-71), odpis KRS spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (k. 74-75), odpis KRS spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (k. 76-77), odpis KRS spółki (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (k. 78-79), umowa sprzedaży udziałów (k. 80-82), wydruk księgi wieczystej o numerze (...) (k. 47-63), zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669), zeznania świadka S. G. (k. 618-619, płyta – k. 620), zeznania świadka B. K. (k. 460, płyta – k. 461)

W chwili zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości J., wspólnikami pozwanej spółki byli B. K. oraz M. K. (1). B. K. była także członkiem jednoosobowego zarządu spółki.

L. G. (1) oraz jej maż S. G. pozostawali w relacjach towarzyskich i biznesowych z członkami rodziny B. K.. B. K. jest spokrewniona z S. J.. Obie są siostrzenicami K. Z. będącego od wielu lat bliskim znajomym Państwa G..

Dowód: umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 02 grudnia 2015 r., Rep A.(...) (k. 35-42), protokół z obrad Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 02 grudnia 2015 r. wraz z listą obecności (k. 44-46), zeznania świadka K. Z. (k. 592, płyta – k. 593), zeznania świadka S. G. (k. 618-619, płyta – k. 620), zeznania świadka B. K. (k. 460, płyta – k. 461), zeznania świadka M. K. (1) (k. 422, płyta – k. 423), zeznania świadka S. J. (k. 494, płyta – k. 495), zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669)

W toku prowadzonej egzekucji Komornik Sądowy ustalił, że L. G. (1) jest właścicielką innych nieruchomości. Powodowie wystąpili o wydanie kolejnych tytułów wykonawczych. W dniu 09 grudnia 2015 r. Sąd RejonowyP. (...) w P., Wydział II Cywilny wydał powodom dalsze tytułu wykonawcze w postaci aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza I. S. w dniu 23 marca 2011 r. w celu prowadzenie egzekucji z majątku dłużniczki L. G. (1) w postaci nieruchomości położonych w J. oraz w R., sygn. akt(...)

Po uzyskaniu tytułów wykonawczych, powodowie złożyli wnioski egzekucyjne do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym P. (...)w P. i przy Sądzie Rejonowym wG. Egzekucja ze wspominanych nieruchomości nie mogła być już jednak prowadzona, ponieważ zostały one wcześniej zbyte przez L. G. (1).

Dowód: postanowienie Sądu RejonowegoP. (...) w P. z dnia 09 grudnia 2015 r., sygn. akt (...) (k. 30-31), zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669)

Powodowie wraz z L. G. (1) podejmowali próby ugodowego rozwiązania sprawy. W 2016 r. przygotowany został nawet projekt ugody pozasądowej, do której podpisania jednak nie doszło.

Dowód: zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669), zeznania świadka K. Z. (k. 592, płyta – k. 593), zeznania świadka S. G. (k. 618-619, płyta – k. 620)

L. G. (1) nie posiada majątku, z którego powodowie mogliby uzyskać zaspokojenie swojego roszczenia. Co prawda, L. G. (1) jest właścicielką nieruchomości znajdującej się w K., przy ul. (...), zabudowanej domem jednorodzinnym, dla której Sąd Rejonowy wS. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), niemniej nieruchomość ta jest zabezpieczona hipotekami na rzecz (...) Banku Spółdzielczego w kwocie 2.000.000,00 zł oraz na rzecz (...) Banku S.A. w kwocie 678.000,00 zł. Dłużniczka próbowała sprzedać wspominaną nieruchomość za kwotę 1.900.000,00 zł, aczkolwiek bez oczekiwanego rezultatu. Wspominana nieruchomość objęta jest postępowaniem egzekucyjnym.

Dowód: zeznania powoda (k. 668, płyta – k. 669), zeznania powódki (k. 668, płyta – k. 669), zeznania świadka S. G. (k. 618-619, płyta – k. 620), zeznania świadka L. G. (1) (k.635, płyta – k. 636)

Powyższy stan faktyczny tut. Sąd ustalił na podstawie kserokopii dokumentów urzędowych i prywatnych zgromadzonych w aktach sprawy, oświadczeń złożonych przez pełnomocników stron, przesłuchania powodów oraz zeznań złożonych przez świadków.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy tut. Sąd doszedł do następujących wniosków.

Zgromadzone w sprawie dokumenty urzędowe i prywatne, tut. Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Zgodnie z treścią art. 244 k.p.c. dokumenty urzędowe stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Zgodnie natomiast z treścią art. 245 k.p.c. dokumenty prywatne stanowią dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Zgromadzone w sprawie dokumenty nie były kwestionowane przez tut. Sąd. Wiarygodność kserokopii dokumentów również nie budziła wątpliwości tut. Sądu. Mimo, że kserokopia nie jest dokumentem, a stanowi jedynie element twierdzenia strony o istnieniu dokumentu o treści odpowiadającej kserokopii, to w niniejszej sprawie żadna ze stron nie podniosła zarzutów kwestionujących istnienie określonych dokumentów prywatnych czy urzędowych.

W przeważającej mierze tut. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań składanych przez świadków. Zeznania przesłuchiwanych w sprawie świadków nie miały jednak zasadniczego znaczenia dla poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych, gdyż wiedza świadków o okolicznościach istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy była ogólnikowa. Jedynie świadkowie K. Z., S. G. oraz L. G. (1) posiadali informacje dotyczące umowy pożyczki zawartej w dniu 23 marca 2011 r. Ich zeznaniom tut. Sąd nie dał wiary w części, jakiej twierdzili, że kwota przekazana przez powodów w dniu 24 marca 2011 r. nie stanowiła pożyczki, ale wkład pieniężny we wspólną inwestycję. Zeznania te pozostawały w sprzeczności z dokumentami złożonymi do akt sprawy, w tym z umową wewnętrzną czy umową pożyczki. Gdy chodzi o zeznania świadka S. G. tut. Sąd nie dał wiary również w tej części, w której wskazał, że L. G. (1) sprzedała różne składniki swojego majątku żeby rozliczyć się z powodami. Nie da się ukryć, że nastąpiło to zaraz po tym, jak powzięła ona wiedzę o wszczęciu względem niej postępowania egzekucyjnego przez powodów. Powodowie w wyniku tych sprzedaży nie otrzymali od dłużniczki żadnych środków finansowych, a co najistotniejsze, dłużniczka wyzbyła się najistotniejszych składników swojego majątku, nie otrzymując w zamian żadnej zapłaty. W tych zatem okolicznościach, przedmiotowe umowy nie służyły zaspokojeniu roszczeń powodów.

Tut. Sąd nie dał również wiary zeznaniom złożonym przez świadka L. G. (1), która twierdziła, że przed zawarciem umowy sprzedaży nie znała S. J.. S. J. jest siostrzenicą K. Z., który od wielu lat był bliskim znajomym małżeństwa G.. Co więcej, również B. K., której dłużniczka sprzedała nieruchomość w J., jest siostrzenicą K. Z.. W świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego niemożliwym jest, aby L. G. (1) przypadkowo zbyła należące do niej nieruchomości tego samego dnia na rzecz dwóch różnych spółek – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz S.. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – reprezentowanych przez siostrzenice swojego dobrego znajomego K. Z..

Kluczowym dowodem w niniejszej sprawie były zeznania złożone przez powodów, które tut. Sąd uczynił podstawą dla ustaleń faktycznych. Relacja powodów była spontaniczna, logiczna i co najważniejsze korespondowała z dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy.

Na rozprawie w dniu 09 lipca 2020 r. tut. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej spółki . Wypada przy tym dodać, że obecny prezes zarządu – C. P. – nie uczestniczył przy zawieraniu umowy pożyczki oraz umowy sprzedaży nieruchomości położonej w J.. Nie ma zatem wiedzy na temat okoliczności zawarcia wspominanych umów. Dlatego przeprowadzenie powyższego dowodu nie było istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd nie przeprowadzał dowodu z opinii biegłego z dziedziny wyceny nieruchomości albowiem pełnomocnik strony powodowej wycofał wniosek o przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych z zakresu wyceny nieruchomości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

W przedmiotowej sprawie materialną podstawę powództwa, jak słusznie wskazali powodowie, stanowił przepis art. 527 § 1 k.c. zgodnie z którym, gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Powyższa instytucja, zwana tradycyjnie w języku prawniczym skargą paulińską, ma na celu ochronę wierzyciela przed pokrzywdzeniem w wyniku dokonania przez dłużnika czynności prawnej, w następstwie której stał się on niewypłacalny lub stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem tej czynności (zob. zwł. postanowienie SN z dnia 17 lipca 2020 r., IV CSK 565/19, LEX nr 3081805). Wierzyciel może żądać, by taka czynność prawna została uznana w stosunku do niego za bezskuteczną i w konsekwencji, by mógł on poszukiwać zaspokojenia z tego, co skutkiem owej czynności wyszło z majątku dłużnika lub do niego nie weszło. Powództwo wierzyciela kierowane jest przy tym nie przeciwko dłużnikowi, lecz przeciwko osobie trzeciej, która skutkiem czynności prawnej dłużnika nabyła prawo lub została zwolniona z obowiązku.

Skuteczność skargi paulińskiej uwarunkowana jest przy tym kumulatywnym spełnieniem po stronie wierzyciela następujących przesłanek (zob. wyrok SA w Gdańsku z dnia 17 czerwca 2020 r., V ACa 597/19, LEX nr 3049426):

a)  istnienie wierzytelności;

b)  dokonanie przez dłużnika z „osobą trzecią” czynności prawnej, wskutek której dłużnik stał się niewypłacalny;

c)  dokonanie przez dłużnika czynności „z pokrzywdzeniem wierzycieli”, a zarazem takiej, z której „osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową”;

d)  dokonanie przez dłużnika czynności „ze świadomością pokrzywdzenia”;

e)  działanie osoby trzeciej w złej wierze.

Ciężar udowodnienia powyższych przesłanek spoczywa przy tym na wierzycielu, jednakże niekiedy ustawodawca przewidział złagodzenie ciężaru dowodu poprzez wprowadzenie wzruszalnych domniemań działających na korzyść powoda (art. 527 § 3 i § 4 k.c.). Złagodzenie przesłanek uzasadniających wniesienie skargi pauliańskiej ma miejsce również w sytuacji określonej w art. 528 k.c. tj. w przypadku, gdy osoba trzecia uzyskała korzyść bezpłatnie.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne jest dokonanie szerszej analizy pojęć: istnienia wierzytelności, pokrzywdzenia wierzycieli oraz działania ze świadomością pokrzywdzenia. Przedmiot ochrony skargą pauliańską stanowi istniejąca i zaskarżalna w chwili dokonania zaskarżonej czynności i wytoczenia powództwa wierzytelność pieniężna, której wysokość nie musi być ostatecznie sprecyzowana (por. wyrok SN z dnia 09 kwietnia 2010 r., III CSK 273/09, LEX nr 602265). Niewypłacalność oznacza z kolei taki obiektywny (rzeczywiście istniejący) stan majątku dłużnika, wykazany wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi, w którym egzekucja prowadzona zgodnie z przepisami k.p.c. nie może przynieść zaspokojenia wierzytelności pieniężnej przysługującej przeciwko temu dłużnikowi (tak M. Pyziak-Szafnicka, Ochrona wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika, Warszawa 1995, s. 93). Działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli oznacza natomiast, że dokonana przez niego czynność może spowodować dla ogółu wierzycieli niemożność zaspokojenia. Świadomość ta musi istnieć w chwili dokonania zaskarżonej czynności, jednak nie musi być wynikiem wyłącznie stanu niewypłacalności dłużnika w chwili dokonania czynności (zob. wyrok SN z dnia 18 stycznia 2008 r., V CSK 381/07, LEX nr 627266; postanowienie SN z dnia 30 czerwca 2020 r., II CZ 9/20, LEX nr 3051771). Ciężar dowodu świadomości dłużnika spoczywa na wierzycielu.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że ustawodawca w art. 527 § 3 k.c. ustanawia wzruszalne domniemanie działania ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, jeżeli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika, korzyść majątkową uzyskała osoba pozostająca w bliskim z nim stosunku. Pojęcie „bliskości stosunków” ujmowane jest w orzecznictwie i doktrynie szeroko i należy je odnosić do takich relacji faktycznych między dłużnikiem a osobą trzecią, które potencjalnie umożliwiają osobie trzeciej uzyskanie wiedzy o sytuacji majątkowej dłużnika i okolicznościach jego działania. Wykazanie przez powoda istnienia bliskości stosunków pomiędzy dłużnikiem a osobą trzecią przerzuca na tę osobę obowiązek wykazania, że nie wiedziała, iż dłużnik dokonując czynności prawnej, działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że zostały spełnione wszystkie przesłanki skuteczności skargi pauliańskiej.

Bezsporną okolicznością w niniejszej sprawie jest to, że w wyniku dokonanej transakcji, tj. zawarcia w dniu 02 grudnia 2015 r. umowy sprzedaży, osoba trzecia – pozwana spółka osiągnęła korzyść majątkową w postaci nieruchomości położonej w miejscowości J., która dotychczas znajdowała się w majątku L. G. (1). Wypada przy tym dodać, że postępowanie dowodowe wykazało, iż dłużniczka – L. G. (1) nie otrzymała od pozwanej spółki żadnej zapłaty za przeniesioną na jej rzecz własność nieruchomości. Mimo, że z umowy sprzedaży wynikało, że zapłata ceny nastąpi przelewem na rachunek bankowy do dnia 04 grudnia 2015 r. to zarówno pozwana spółka jak i L. G. (1) przyznały, że powyższe nie nastąpiło. Obie strony zaskarżonej umowy wskazały natomiast, że zapłata nastąpiła w formie obligacji wystawionych przez pozwaną spółkę. Tut. Sąd poddał w wątpliwość te twierdzenie, zauważając, że nie tylko nie zostało ono potwierdzone jakimkolwiek dowodem, ale co najważniejsze pozostawało w sprzeczności z treścią zawartej umowy. Poza tym, trudno przyjąć, że L. G. (1) zgodziłaby się na taką formę zapłaty od rzekomo nieznanej sobie spółki, bez żadnego dodatkowego zabezpieczenia, odraczając przy tym obowiązek zapłaty, chociaż sprzedaż nieruchomości, zdaniem L. G. (1) i jej męża, była spowodowana koniecznością uzyskania środków finansowych.

W ocenie tut. Sądu pozwana spółka otrzymała od dłużniczki korzyść majątkową nieodpłatnie. Co więcej, dłużniczka nie potrafiła nawet wyjaśnić, dlaczego wybrano taki sposób zapłaty ceny i dlaczego zgodziła się na nieotrzymanie żadnego realnego świadczenia w zamian za zbytą nieruchomość. Analogiczna sytuacja miała miejsce podczas sprzedaży nieruchomości położonych w miejscowości R. spółce (...). (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Uwzględniając powyższe, tut. Sąd uznał, że wskazany sposób zapłaty ceny za nieruchomość jest całkowicie niewiarygodny, a nade wszystko niezgodny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Nadto, tut. Sąd stwierdził, że w wyniku zbycia nieruchomości w J. oraz po zbyciu w tym samym czasie nieruchomości w R. i udziałów w spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością L. G. (1) stała się całkowicie niewypłacalna. Jedyne składniki jej majątku, do których powodowie mogli skierować egzekucję, to nieruchomość położona w K., której wartość jest niższa niż wysokość obciążających ją hipotek oraz udział w nieruchomości w J. stanowiącej wewnętrzną drogę osiedlową.

Sytuacja majątkowa L. G. (1) po sprzedaży przedmiotowych nieruchomości uległa znacznemu pogorszeniu, a dłużniczka stała się niewypłacalna. Na bardzo trudną sytuację finansowa dłużniczki wskazywał również K. Z., który oświadczył, że organizował niezbędne środki finansowe celem podpisania ugody przez L. G. (1) z powodami, która do skutku nigdy nie doszła. Zdaniem tut. Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy jedynie potwierdza, że sprzedaż nieruchomości przez dłużniczkę doprowadziła do pokrzywdzenia powodów jako wierzycieli.

Nie budzi wątpliwości tut. Sądu również fakt, że L. G. (1) działa ze świadomością pokrzywdzenia powodów. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza z zeznań samej dłużniczki, wynika, że w chwili sprzedaży nieruchomości w R. oraz J., a także udziałów w spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wiedziała o toczącym się względem niej postępowaniu egzekucyjnym. Co więcej, dłużniczka przebywając na zwolnieniu lekarskim, które notabene przedłożyła Komornikowi Sądowemu, dokonała wspominanych transakcji. Okoliczność, że zawarcie tych umów miało służyć tylko i wyłącznie wyprowadzeniu majątku i uniemożliwieniu powodom prowadzenia skutecznej egzekucji, utwierdza dodatkowo fakt, że L. G. (1) nie otrzymała za zbyte nieruchomości żadnej zapłaty, a ich nabywcami były spółki, w tym spółka pozwana, zarządzane przez siostrzenice – S. J. i B. K. – jej wieloletniego, bliskiego, znajomego K. Z.. W związku z tą znajomością małżonkowie G. bywali na uroczystościach rodzinnych, w tym na weselach, które odbywały się w rodzinie Z. i jak sami przyznali mieli kontakt z członkami rodziny Z.. Ponadto, S. G. jest ojcem chrzestnym dziecka V. i K. Z.. To z kolei świadczy o bliskich relacjach towarzyskich dłużniczki i jej rodziny z Z.. Co więcej, rodzinę dłużniczki oraz J. J. (matkę S. J.) łączyły relacje biznesowe. S. G. był m.in. członkiem rady nadzorczej wraz z J. J. w spółce (...) S.A.

Zarówno B. K., M. K. (1), L. G. (1), S. G., J. J. jak i S. J. pozostawali w bliskiej relacji towarzyskiej. Osoby te wielokrotnie spotykały się na uroczystościach organizowanych przez K. Z. oraz jego rodzinę. Co więcej, powodowie również pozostawali dotąd w bliskich relacjach towarzyskich z L. G. (1), K. Z. i V. Z., i wiele osób wiedziało i wie, że L. G. (1) jest winna im sporą sumę pieniędzy, którą pożyczyła na realizację inwestycji budowalnej w J. (tj. na nieruchomości, która zbyła), co potwierdził zresztą w swoich zeznaniach K. Z..

Poza tym, mąż dłużniczki – S. G. i jeden z dwóch (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – M. K. (1), którego żoną jest B. K., byli w przeszłości wspólnie zaangażowani we wspólne przedsięwzięcie gospodarcze – (...) S.A.

Zastanawiające pozostaje również to, że pozwana spółka zdecydowała się na zakup nieruchomości, nie mając nawet środków pieniężnych na zapłatę. W tym stanie rzeczy tut. Sąd stwierdził, że dłużniczka dokonując zaskarżonej czynności działała w pełni świadomie – celowo – z pokrzywdzeniem powodów, co jednoznacznie potwierdzają zgromadzone i przeprowadzone w sprawie dowody. To samo tyczy się nabywcy nieruchomości – pozwanej spółki, która również musiała mieć wiedzę oraz świadomość, że sprzedaż nieruchomości ma na celu udaremnienie skutecznej egzekucji wobec dłużniczki.

I wreszcie, wskazać należy, że tut. Sąd nie podziela stanowiska wyrażonego przez pozwaną spółkę, co do tego, że umowa pożyczki z dnia 23 marca 2011 r. zawarta między powodami a L. G. (1), a także oświadczenie o poddaniu się egzekucji są nieważne w oparciu o art. 83 § 1 k.c. Z przedstawionych w sprawie dowodów nie wynikało, że kwota 1.750.000,00 zł wpłacona przez powodów L. G. (1) w dniu 24 marca 2011 r. nie stanowiła pożyczki, a wkład finansowy we wspólne przedsięwzięcie budowlane, który miał zostać zwrócony po zakończeniu i rozliczeniu inwestycji. Powyższe nie wynikało również z tzw. umowy wewnętrznej, która co prawda wskazywała, że strony zaplanowały wspólną inwestycję, aczkolwiek nie było tam mowy o tym, że wspominana kwota nie stanowi pożyczki udzielonej przez powodów na rzecz L. G. (1).

Poza tym, o tym, że strony zawarły umowę pożyczki świadczy również fakt, że w dniu 28 maja 2014 r. dłużniczka przelała na rzecz powodów kwotę 150.000,00 zł wskazując w tytule przelewu, że jest to częściowy zwrot pożyczki zgodnie z umową z dnia 23 marca 2011 r. Niezależnie jednak od tego, trudno jest wskazać powody, dla których strony umowy pożyczki miałyby ukrywać przez jej zawarcie inną czynność prawną.

Rozbieżności pomiędzy umową pożyczki z dnia 23 marca 2011 r. a tzw. umową wewnętrzną z dnia 21 marca 2011 r. dotyczą wysokości udzielonej pożyczki. O ile w umowie wewnętrznej mowa o kwocie 1.250.000,00 zł, o tyle w umowie pożyczki wskazuje się na kwotę 1.750.000,00 zł. Nawet jeśli przyjąć, że pożyczka wynosiła faktycznie 1.250.000,00 zł to pozwana spółka nie przedstawiła wystraczających dowodów na poparcie tej okoliczności. Sama umowa wewnętrzna nie wydaje się być wystraczającym dowodem w sprawie. Niemniej, nawet gdyby przyjąć, że mamy do czynienia w tym przypadku z pozornością względną to oczywistym jest, że nie powstają skutki prawne wyrażone w oświadczeniu woli złożonym dla pozoru, a zamierzone skutki prawne powstają, o ile spełniono przesłanki ważności czynności prawnej. W niniejszej sprawie tak czy inaczej należałoby uznać, że powodom przysługuje wierzytelność o zwrot pożyczki, albowiem twierdzenia przeciwne dłużniczki nie zostały w żaden sposób udowodnione.

Przyjąć należało, w związku z powyższym, że spełnione zostały wszystkie przesłanki skuteczności skargi pauliańskiej.

Stąd też, tut. Sąd w pkt. 1 wyrok, uznał za bezskuteczną w stosunku do powodów umowę sprzedaży nieruchomości położonej w J., gmina S. dla której Sąd Rejonowy P. (...) w P. prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), zawartą w dniu 02 grudnia 2015 r. pomiędzy L. G. (1) a pozwaną spółką w Kancelarii Notarialnej notariusz A. S., Rep A.(...)i to ze względu na wierzytelność przysługującą powodom w stosunku do L. G. (1) o zapłatę kwoty 2.100.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie z tytułu umowy pożyczki z dnia 23 marca 2011 r., co do której L. G. (1) poddała się egzekucji w akcie notarialnym z dnia 23 marca 2011 r. w Kancelarii Notarialnej notariusz P. J. i I. S., Rep. A(...)

O kosztach postępowania tut. Sąd orzekł w pkt. 2 wyroku, na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Powództwo okazało się w całości uzasadnione, wobec czego pozwana spółka powinna ponieść koszty procesu w całości. Szczegółowe rozliczenie kosztów pozostawiono referendarzowi sądowemu.

/-/ SSO Hanna Ratajczak

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem

3.  Akta sprawy przedłożyć za 14 dni lub z apelacją

Poznań, dnia 18.03. 2021 r. /-/ SSO Hanna Ratajczak