Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XII C 570/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Poznaniu z 2018-03-08

Sygnatura akt XII C 570/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 14 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Anna Łosik

Protokolant:p.o. stażysty Anita Grześkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 r. w Poznaniu na rozprawie

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 23.314,19zł (dwadzieścia trzy tysiące trzysta czternaście złotych dziewiętnaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności:

a)  od kwoty 10.000zł od dnia 12 września 2017 roku do dnia zapłaty,

b)  od kwoty 13.314,19zł od dnia 24 października 2017 roku do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo o zasądzenie odsetek od kwoty 23.314,19zł w pozostałym zakresie.

3.  Kosztami postępowania obciąża pozwanego i z tego tytułu zasądza od niego na rzecz powoda kwotę 11.717zł.

4.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Poznaniu kwotę 6.711,86zł,

SSO Anna Łosik

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 maja 2013 roku R. K., wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kwoty 50.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu powód wskazał, że domaga się kwoty 20.000 zł tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...), kwoty 20.000,00 zł tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) oraz kwoty 10.000 zł tytułem odszkodowania za nakłady koniecznie do poniesienia dla zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym posadowionym na nieruchomości powoda.

W odpowiedzi na pozew datowanej na 31 lipca 2013 roku (k. 125) pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wniósł o oddalenie powództwa w całości; zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W zakresie sytuacji akustycznej wokół lotniska, pozwany wskazał na podejmowane przez siebie działania mające na celu ograniczenie poziomu hałasu. Podniósł, że od 2013 roku nastąpił spadek operacji lotniczych, opisał również funkcjonowanie lotniska w P. i jego rozwój. Wskazał także, że w dacie ustanowienia strefy ograniczonego użytkowania nie doszło do naruszenia standardów jakości środowiska, a zatem nie może być mowy o powstaniu szkody (k. 135- 141).

Argumenty wymieniane przez strony w pozwie, odpowiedzi na pozew oraz w kolejnych pismach procesowych zostały zaprezentowane przez Sąd w uzasadnieniu wyroku częściowego z dnia 29 sierpnia 2016 roku.

Pismem procesowym z dnia 9 grudnia 2015 roku (k. 598- 599) powód rozszerzył powództwo łącznie o kwotę 32.336 zł w zakresie odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości położonej w P., przy ul. (...) oraz nieruchomości położonej w P., przy ulicy (...). Ostatecznie powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 82.336 zł (w tym kwoty 50.085 zł tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości położonej w P. przy ul. (...); kwoty 22.251 zł tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości położonej w P., przy ul. (...); kwoty 10.000 zł tytułem odszkodowania za nakłady konieczne do poniesienia dla zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym położonym na nieruchomości przy ul. (...) z ustawowymi odsetkami od dnia 27 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty.

Wyrokiem częściowym z dnia 29 sierpnia 2016 roku (k. 637) Sąd Okręgowy, tytułem odszkodowania za utratę wartości nieruchomości w związku z utworzeniem strefy ograniczonego użytkowania, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 72.336 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty.

Apelację od wyroku złożyła strona pozwana.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2017 roku (k. 759) zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zmienił termin płatności odsetek za opóźnienie ustalając go na dzień 24 listopada 2015 roku i oddalił powództwo w zakresie odsetek za okres od 27 kwietnia 2013 roku do dnia 23 listopada 2015 roku, a w pozostałym zakresie apelację oddalił.

Pismem z dnia 05 września 2017 roku (k. 823a- 823b) strona powodowa rozszerzyła powództwo w zakresie odszkodowania za nakłady konieczne do poniesienia dla zapewniania właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym położonym na nieruchomości przy ulicy (...) w P. o kwotę 13.314,19 zł, łącznie 23.314,19 zł.

Wykonując zobowiązanie Sądu pozwany w piśmie procesowym z dnia 03 listopada 2017 roku (k. 909- 910v) wskazał, że podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie oraz wnosi o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od strony powodowej na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż ustalenia faktyczne poczynione dotąd przez Sąd, a stanowiące podstawę do wydania wyroku częściowego, pozostają niezmienne i stanowią integralną część ustaleń faktycznych także w odniesieniu do drugiego z żądań zgłoszonych przez powodów.

Dla porządku przypomnieć należy najistotniejsze okoliczności.

Lotnisko cywilne P. - Ł. jest własnością pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P..

W dniu 30 stycznia 2012 r. Sejmik Województwa (...) podjął uchwałę nr XVIII/302/12 w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska P. - Ł. w P..

Uchwała utworzyła obszar ograniczonego użytkowania dla lotniska P. - Ł. w P., którego zarządcą jest (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.. Przedmiotowa uchwała wyznaczyła zewnętrzną granicę obszaru ograniczonego użytkowania na podstawie: (1) izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dnia LAeqD = 55 dB, pochodzącego od startów, lądowań i przelotów statków powietrznych; (2) izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocy LAeqN = 45 dB, pochodzącego od startów, lądowań i przelotów statków powietrznych; (3) izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dnia LAeqD = 50 dB, pochodzącego od pozostałych źródeł hałasu związanych z działalnością lotniska; (4) izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocy LAeqN = 40 dB, pochodzącego od pozostałych źródeł hałasu związanych z działalnością lotniska.

Na obszarze ograniczonego użytkowania wyodrębniono dwie strefy: (1) zewnętrzną, której obszar od zewnątrz wyznacza linia będąca granicą obszaru ograniczonego użytkowania, a od wewnątrz linia będąca obwiednią izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dnia LAeqD = 60 dB oraz dla nocy LAeqN = 50 dB, pochodzącego od startów, lądowań i przelotów statków powietrznych oraz izolinii równoważnego poziomu dźwięku A dla pory dnia LAeqD = 55 dB oraz dla nocy LAeqN = 45 dB, pochodzącego od pozostałych źródeł hałasu związanych z działalnością lotniska; (2) wewnętrzną, której obszar od zewnątrz wyznacza linia będąca obwiednią, o której mowa w pkt 1, a od wewnątrz linia biegnąca wzdłuż granicy terenu lotniska.

W uchwale wprowadzono wymagania techniczne dotyczące budynków położonych w strefie wewnętrznej obszaru ograniczonego użytkowania w postaci: obowiązku zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynkach z pomieszczeniami wymagającymi ochrony akustycznej poprzez stosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej. W uchwale wskazano, że przez odpowiednią izolacyjność akustyczną przegród budowlanych należy rozumieć izolacyjność akustyczną określoną zgodnie z Polskimi Normami w dziedzinie akustyki budowlanej z uwzględnieniem poziomu hałasu powodowanego przez starty, lądowania, przeloty statków powietrznych, operacje naziemne i inne źródła hałasu związane z funkcjonowaniem lotniska, przy zapewnieniu wymaganej wymiany powietrza w pomieszczeniu, a także wymaganej izolacyjności cieplnej. Wskazano również, że przez właściwy klimat akustyczny w budynkach rozumie się poziom dźwięku zgodny z obowiązującymi Polskimi Normami w dziedzinie akustyki budowlanej.

Powyższa uchwała weszła w życie w dniu 28 lutego 2012 r.

Od roku 1992 r. powód jest właścicielem nieruchomości położonych w P. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy (...)w P. prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy (...) w P. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Dowód: okoliczności bezsporne, a nadto: wydruk treści księgi wieczystej (k.86-101), wypis z rejestru gruntów o niepełnej treści (k. 457), wydruk treści księgi wieczystej (k.102-108), wypis z rejestru gruntów o niepełnej treści (k. 506)

Wskazane powyżej nieruchomości znajdują się w strefie wewnętrznej obszaru ograniczonego użytkowania lotniska P. - Ł. w P..

Dowód: kopia potwierdzona za zgodność z oryginałem pisma Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...) Departamentu (...) z dnia 2 maja 2013 r. (k. 109)

Na dzień wejścia w życie powołanej wyżej uchwały Sejmiku Województwa (...), działka położona w P., przy ul. (...), była zabudowana budynkiem mieszkalnym, dwukondygnacyjnym, jednorodzinnym. Ogólny stan techniczny budynku był bardzo dobry. Nieruchomość posiadała drogę dojazdową utwardzoną asfaltem, bez chodnika. Nieruchomość miała również dostęp do wszystkich sieci uzbrojenia technicznego. Na teranie działki znajdował się również urządzony ogród, umocniony podjazd oraz ogrodzenie. Bezpośrednie sąsiedztwo stanowi zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.

Na dzień wejścia w życie powołanej wyżej uchwały Sejmiku Województwa (...), działka położona w P., przy ul. (...), była niezabudowana, ogrodzona. Nieruchomość posiadała drogę dojazdową utwardzoną asfaltem, bez chodnika. Nieruchomość nie miała przyłączy, ale posiadała dostęp do wszystkich siedzi uzbrojenia technicznego.

Dowód: opinia o zmniejszeniu wartości dla nieruchomości położonej przy ul. (...) (k.401- 430), operat szacunkowy dla nieruchomości położonej przy ul. (...) (k.431- 454), opinia o zmniejszeniu wartości dla nieruchomości położonej przy ul. (...) (k.466-486), operat szacunkowy dla nieruchomości położonej przy ul. (...) (k. 486- 505)

Wartość nieruchomości powoda uległa zmniejszeniu na skutek ograniczeń w zakresie korzystania z nieruchomości wprowadzonych uchwałą Sejmiku Województwa (...) nr XVIII/302/12. Zmniejszyła się o 72.336 zł.

Prawomocnym wyrokiem częściowym z dnia 29 sierpnia 2016 roku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 72.336 zł tytułem odszkodowania za spadek wartości nieruchomości powoda.

Dowód: wyrok częściowy z dnia 29 sierpnia 2016 roku wraz z uzasadnieniem (k. 637, 643- 665)

Nieruchomość zabudowana jest budynkiem jednorodzinnym wolnostojącym z płaskim dachem. Budynek przy ulicy (...) to obiekt wolnostojący piętrowy podpiwniczony. Ściany zewnętrzne wykonano jako murowane z pustaków żużlobetonowych gr. 1,0 c+ pustka powietrzna+ ¼ cegły pełnej+ styropian gr. 10 cm oraz tynki. Okna PCV a w części skrzynkowe drewniane. Stropodach wykonano w konstrukcji masywnej: strop DZ-3+ żużlobeton spadkowy, szlichta i pokrycie papa lepiku.

Powyższy stan budynku istniał w dniu 28 lutego 2012 roku.

W chwili powstania obszaru ograniczonego użytkowania budynek mieszkalny wymagał nakładów rewitalizacyjnych w celu zapewnienia komfortu akustycznego szczegółowo opisanych w opinii biegłego J. W.. Wartość tych nakładów wynosi 23.314,19 zł brutto. Przede wszystkim budynek wymaga wymiany okien oraz montażu nawiewników na ścianach zewnętrznych.

Dowód: opinia biegłego sądowego J. W. z dnia 08 sierpnia 2017 roku (k. 781- 818v) oraz zeznania biegłego na rozprawie w dniu 31stycznia 2018 roku (e- protokół z dnia k. 956)

Pismem z dnia 15 kwietnia 2013 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty odszkodowania tytułem poniesienia nakładów koniecznych na zapewnienie właściwego klimatu akustycznego budynku w kwocie 150.000 zł w terminie do dnia 26 kwietnia 2013 roku. Pozwany udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 23 kwietnia 2013 roku, w którym oświadczył iż przewiduje możliwość wypłaty dobrowolnego odszkodowania na modernizację akustyczną nieruchomości w ramach procedury koncyliacyjnej.

Dowód: pismo powoda z dnia 15 kwietnia 2013 r. (k. 91- 93), odpowiedź pozwanego (k. 94- 95)

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów.

Sąd dał wiarę powołanym wyżej dokumentom oraz ich odpisom i kserokopiom, albowiem nie były przez strony kwestionowane, jak również nie budziły wątpliwości Sądu co do ich prawdziwości i autentyczności. Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z art. 244 § 1 k.p.c. dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Z kolei w świetle art. 245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Dokonując ustaleń dotyczących wartości nakładów Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego z dziedziny budownictwa i akustyki budowlanej J. W. z dnia 08 sierpnia 2017 roku, a nadto na ustnych wyjaśnieniach biegłego złożonych na rozprawie w 31 stycznia 2018 roku.

Zastrzeżenia do opinii biegłego J. W. zgłosiła każda ze stron. Na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 roku biegły podtrzymał swoją opinię w całości i bardzo szczegółowo odniósł się do zarzutów strony powodowej oraz strony pozwanej, wyjaśniając wszelkie wątpliwości.

Sąd uznał, że opinia biegłego została sporządzona w sposób jasny i rzeczowy.

Biegły wskazał w oparciu o jakie źródła wydał opinię oraz jaką posłużył się metodologią. Wnioski opinii zostały przedstawione w sposób logiczny i zrozumiały.

Podkreślić należy, że biegły sądowy J. W. jest rzeczoznawcą majątkowym, biegłym z dziedziny budownictwa i akustyki budowlanej co pozwala uznać, że posiada doświadczenie i wiedzę w przedmiocie objętym zakresem opinii w niniejszej sprawie. Istotne znaczenie ma fakt, że biegły od lat zajmuje się tematyką oddziaływania hałasu lotniczego na nieruchomości położone w strefach ograniczonego użytkowania.

Ostatecznie Sąd doszedł do wniosku, że strony nie zgłosiły takich zarzutów, które skutecznie podważyłyby prawidłowość i rzetelność opracowanej przez J. W. opinii, a wszystkie podniesione wątpliwości biegły rzeczowo i rzetelnie wyjaśnił na rozprawie. Dlatego Sąd uznał opinię za pełnowartościowy materiał dowodowy przydatny dla dokonania w sprawie istotnych ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Wobec uprawomocnieniu się wyroku częściowego do rozpoznania pozostawało roszczenie powoda domagającego się zasądzenia na jego rzecz kwoty 23.314,19 złotych tytułem odszkodowania związanego z koniecznością poniesienia nakładów na budynek dla zapewnienia komfortu akustycznego.

Podstawą prawną dla żądania pozwu jest przepis art. 129 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę, przy czym szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. Na konieczność zapewnienia właściwych warunków akustycznych budynków wskazują wymagania wskazane w załączniku nr 3 rozporządzenia. Zgodnie zaś z dyspozycją art. 136 ust. 3 u.p.o.ś. w razie określenia na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków szkodą, o której mowa w art. 129 ust. 2, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie. Przy dokonywaniu wykładni wskazanego przepisu należy wziąć pod uwagę, że celem uregulowań art. 129 i 136 ustawy p.o.ś. jest ułatwienie osobom poszkodowanym w wyniku wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. Zatem należy przyjąć, że wskazanie na koszty poniesione w celu wypełnienia wymagań technicznych przez istniejące budynki miało wyeliminować spory co do objęcia tych kosztów obowiązkiem naprawienia szkody. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, istniejący od chwili wyrządzenia szkody do czasu, gdy zobowiązany wpłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób przewidziany prawem (por. uchwała Sądu Najwyższego z 15 dnia listopada 2001r. III CZP 68/01, OSNC 2002, z.6, póz. 74; wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 kwietnia 2008 r. I ACa 2/08, M.Prawn. 2010/12/692).

W przedmiotowej sprawie dla wykazania istnienia i wysokości szkody związanej z koniecznością zapewnienia komfortu akustycznego niezbędne było wydanie opinii przez biegłego z dziedziny budownictwa i akustyki budowlanej. Sąd ustalając istotne okoliczności sprawy, oparł się w całości na wyliczeniach biegłego J. W..

Wskazać należy, że szkoda w majątku powoda przejawiająca się w konieczności poniesienia nakładów rewitalizacyjnych powstała już w dacie wejścia w życie uchwały Sejmiku Województwa (...) z dnia 30 stycznia 2012 r. tj. w dniu 28 lutego 2012 r. W związku z powyższym ustalając stan techniczny budynku mieszkalnego i wymagania akustyczne jakie ten budynek winien spełniać uwzględniono stan na dzień wejścia w życie ww. uchwały. Jak wskazano powyżej, w związku z usytuowaniem budynku powoda w strefie wewnętrznej obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. w P., powód winien zapewnić właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach wymagających ochrony akustycznej.

Z opinii biegłego J. W. wynika, że w najbardziej niekorzystnej ½ godziny w ciągu nocy w miejscu lokalizacji nieruchomości powodów na zewnątrz budynku mieszkalnego poziom hałasu równoważnego wynosi 66,3 dB. W związku z powyższym biegły J. W. ustalił, że w pomieszczeniach chronionych dochodzi do przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu. Należy zamontować nawiewniki ścienne akustyczne (...) 780 z mufą akustyczną + okap z wkładką akustyczną, aby zapewnić odpowiednią wymianę powietrza w pomieszczeniach, które obsługiwane są wentylacją grawitacyjną. Nadto na nieruchomości należy wymienić okna w dwóch pokojach od ulicy, salonie oznaczonym jako cz. 1, salonie oznaczonym jako cz. 2 oraz w sypialni, na nowe o wyższej wypadkowej izolacyjności akustycznej.

Łączna wartość nakładów niezbędnych do poniesienia celem zapewniania właściwego klimatu akustycznego stanowi kwotę 23.314,19 zł.

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów, w oparciu o podane wyżej przepisy, kwotę 23.314,19 zł.

O odsetkach ustawowych od zasądzonej należności głównej Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc, zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Roszczenie o odszkodowanie jest roszczeniem bezterminowym, a zatem staje się ono wymagalne, z uwagi na brzmienie przepisu art. 455 k.c., po wezwaniu dłużnika do zapłaty.

Przypomnieć należy, że z załączonych do pozwu dokumentów wynika, że powód za pośrednictwem swego pełnomocnika sporządził pismo datowane na dzień 15 kwietnia 2013 roku, którym wezwał pozwanego do zapłaty 150.000 zł z tytułu nakładów rewitalizacyjnych. Nadto domaga się kwoty 420.000z tytułu utraty wartości nieruchomości. Przedmiotowy dokument był analizowany przez Sąd II instancji, który rozpoznawał apelację od wyroku częściowego. Sąd Apelacyjny stanął na stanowisku, że nie może być on uznany za wezwanie w rozumieniu art.455kc albowiem wysokość odszkodowania została ustalona ostatecznie dopiero w opinii biegłego. Tam zostały zawarte miarodajne dane pozwalające obiektywnie ustalić wysokość należnego powodowi odszkodowania. Sąd Apelacyjny uwzględnił także czas konieczny pozwanemu do zapoznania się z opinią i przedsięwzięcia niezbędnych do zapłaty czynności (14 dni).

Analogiczne stanowisko przyjąć należy oceniając sporne wezwanie w zakresie żądania zapłaty odszkodowania za tzw. rewitalizację akustyczną budynku. Powód nie wskazywał na żadne dodatkowe okoliczności, które mogłyby doprowadzić do dokonania odmiennej oceny pisma powoda z dnia 15 kwietnia 2013 roku niż zawarta w uzasadnieniu wyroku Sądu II instancji z dnia 20 kwietnia 2017 roku.

Zważyć trzeba, iż w dacie sporządzenia spornego pisma roszczenie nie było w żaden sposób uprawdopodobnione zarówno co do zasady jak i co do wysokość. Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie miało postępowanie dowodowe, bowiem wszystkie istotne okoliczności zostały ustalone dopiero w opinii biegłego J. W.. Obiektywnie należy stwierdzić, że treść opinii pozwalała pozwanemu na ustosunkowanie się do żądania tak co do zasady, jak i wysokości. Opinia została doręczona stronie pozwanej w dniu 29 sierpnia 2017 roku (epo k. 822b).

W konsekwencji Sąd uznał, że odsetki ustawowe od zasądzonego na rzecz powoda odszkodowania w kwocie 10.000 zł przysługują mu od dnia 12 września 2017 roku, tj. po 14 dniach od doręczenia odpisu opinii pozwanemu, które zostały przez Sąd uwzględnione z uwagi na konieczność zapoznania się przez stronę pozwaną z treścią opinii. Natomiast odsetki ustawowe od zasądzonego roszczenia w pozostałej kwocie tj. 13.3124,19 zł Sąd zasądził od dnia 24 października 2017 roku, albowiem w wyniku sporządzonej opinii powództwo została rozszerzone pismem z dnia 05 września 2017 roku, które zostało doręczone pozwanemu w dniu 23 października 2017 roku, zatem Sąd uznał, że pozwany popadł w opóźnienie w zapłacie od dnia 24 października 2017 roku.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd nie uwzględnił żądania strony powodowej w zakresie zasądzenia odsetek od kwoty 10.000 zł od dnia 27 kwietnia 2013 roku do dnia 11 września 2017 roku oraz od kwoty 13.3124,19 zł od dnia 27 kwietnia 2013 roku do dnia 23 października 2017 roku, dlatego powództwo w tym zakresie oddalił.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 kpc albowiem powód przegrał proces tylko w zakresie niewielkiej części roszczenia ubocznego. Na zasądzoną tytułem zwrotu kosztów kwotę składają się: 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego przed Sądem I instancji, 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa przed Sądem II instancji, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 4.500 zł tytułem uiszczonych przez powoda zaliczek w kwotach 3.000 zł i 1.500 zł (k. 358, 353).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art.100 zd. 2 kpc Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu kwotę 6.711,86 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa tj.: 2.137,52 zł tytułem wynagrodzenia biegłego J. W. za sporządzenie opinii z dnia 28 października 2015 roku (wynagrodzenie zostało przyznane w kwocie 6.637,52 zł k. 521, przy czym do kwoty 4.500 zł zostało pokryte z uiszczonych zaliczek), 2.158,07 zł tytułem wynagrodzenia biegłego J. W. za sporządzenie opinii z dnia 08 sierpnia 2017 roku oraz 133,27 zł tytułem wynagrodzenia biegłego za udział w rozprawie w dniu 24 sierpnia 2016 roku, 2.283 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od rozszerzonego powództwa.

SSO Anna Łosik

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Komorniczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Łosik
Data wytworzenia informacji: