Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział XV Cywilny- Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Brygida Łagodzińska

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2022 w Poznaniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank (...) z siedzibą w B. działający przez (...) Bank (...). Oddział w Polsce z siedzibą w W.

przeciwko A. Z.

o wydanie

na skutek apelacji wniesionej przez pozwaną

od wyroku Sądu Rejonowego w Śremie

z dnia 11 kwietnia 2022 roku

sygn. akt I C 514/19

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 800 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Brygida Łagodzińska

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) z siedzibą w B. (N.) działający przez swój oddział w P. (...) Bank (...) Spółka z o.o. Oddział w P.z siedzibą w W. wniósł o nakazanie pozwanej A. Z. wydania ruchomości w postaci samochodu marki S., nr nadwozia (VIN) (...), rok produkcji (...). Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów postępowania od pozwanej na rzecz powoda, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwana podniosła, iż pomiędzy tymi samymi stronami postępowanie o to samo roszczenie już się toczyło w niniejszym Sądzie pod sygn. akt I C 699/19. Ponadto powód złożył nieskuteczne zdaniem pozwanej zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w postaci przywłaszczenia samochodu co nie zostało uwzględnione przez Sąd.

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2022 roku Sąd Rejonowy w Śremie w punkcie I. nakazał pozwanej wydanie ruchomości na rzecz powoda – samochodu marki S., nr nadwozia (VIN) (...), rok produkcji 2013 oraz w punkcie II. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 750 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Apelację od wyroku wniosła pozwana zaskarżając orzeczenie w całości. Pozwana zarzuciła Sądowi Rejonowemu, iż wyrok nie jest zgodny z prawem i nie jest oparty o dokumenty urzędowe. Nadto apelująca wskazała, że Sąd Rejonowy wydając orzeczenie pominął przytaczane przez nią argumenty, dowody z dokumentów jakie składała, a także zeznania. Apelująca podała, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest niezgodne ze stanem faktycznym sprawy. W oparciu o powyższe apelująca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu w zakresie postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Pozwana podniosła okoliczność, że pojazd stał się jej własnością na podstawie aktu notarialnego z dnia (...) roku. Przede wszystkim zauważyć należy, że wspomniany akt notarialny nie został przedłożony do akt przez pozwaną w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji jak i przed Sądem odwoławczym. Ponadto wskazać należy, że zgodnie z (...)kredytobiorca zobowiązany był do niedokonywania zbycia pojazdu lub obciążania go jakimkolwiek prawem bez uprzedniej zgody banku udzielonej na piśmie. Pozwana takiej zgody nie przedstawiła.

Nie zachodzi również tożsamość sporu ze sprawą IC 747/21 Sądu Rejonowego w Śremie. Z przedłożonej kserokopii postanowienia z dnia 24 maja 2019 roku w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych wynika, że sprawa IC 747/21 jest sprawą z powództwa A. Z. przeciwko (...) Bank (...) SA w W. o zapłatę. Niniejsza zaś sprawa dotyczy wydania samochodu. Pozwana nie przedłożyła zresztą żadnego orzeczenia merytorycznego wydanego w sprawie IC 747/21.

Sąd Okręgowy miał na uwadze, że z uwagi niewielką zaległość w spłacie raty na podstawie (...) umowy z dnia (...) roku na skutek ziszczenia się warunku zawieszającego doszło do przeniesienia własności pojazdu na rzecz poprzednika prawnego powoda. Warunek został spełniony 16 października 2016 roku. W toku postępowania apelacyjnego powód wskazał, że kredytobiorca dokonał następnie wpłat 15 listopada 2016 roku w kwocie 1 003,28 zł, 14 grudnia 2016 roku w kwocie 1 003,28 zł, 13 stycznia 2017 roku w kwocie 1 003,28 zł. W dniu 16 stycznia 2017 roku kredytobiorca K. Z. zmarł. Została jeszcze dokonana na poczet kredytu wpłata 14 lutego 2017 roku w kwocie 1 003,28 zł. Z tytułu umowy ubezpieczenia została wpłacona na rzecz kredytodawcy kwota 28 259,62 zł. Na dzień 26 listopada 2019 roku zadłużenie wynosiło 14 606,24 zł. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy uznał, że roszczenie powoda nie stanowi nadużycia prawa podmiotowego. Z uwagi bowiem na zaniechanie spłacenia przez spadkobierców po śmierci K. Z. kredytu powstała zaległość. Tym samym pomimo tego, że do ziszczenia się warunki doszło na skutek niewielkiego zadłużenia z umowy kredytu o tyle fakt, że powstałe zadłużenie wynosiło na dzień 26 listopada 2016 roku kwotę ponad 14 606,24 zł roszczenie o wydanie pojazdu było uzasadnione i nie stanowiło nadużycia prawa.

Co do zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego Sąd odwoławczy wskazuje, że nieobecność profesjonalnego pełnomocnika na rozprawie nie uzasadnia odmowy przyznania tych kosztów. Powód udzielił pełnomocnictwa w sprawie adwokatowi S. G., radcy prawnemu I. S. oraz radcy prawemu A. T.. Pełnomocnik adwokat S. G. udzielił zaś pełnomocnictwa substytucyjnego adwokatowi J. J.. Pozew jak również kolejne pisma procesowe zostały wniesiony przez pełnomocnika powoda. Tym samym zarzut że brak było podstaw do zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego był niezasadny. Wbrew twierdzeniom apelującej pozew został podpisany, widnieje na nim podpis pełnomocnika adwokata J. J..

Sąd Okręgowy wskazuje, że zwolnienie od kosztów sądowych nie stanowi obejmuje kosztów zastępstwa procesowego. Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych strona w całości zwolniona od kosztów sądowych z mocy ustawy nie uiszcza opłat sądowych i nie ponosi wydatków, które obciążają tymczasowo Skarb Państwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. apelację oddalił.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwaną. Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 800 zł ustalone na podstawie §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Brygida Łagodzińska