Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XVII Ka 471/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Poznaniu z 2016-06-02

Sygn. akt XVII Ka 471/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2016r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział XVII Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Judejko

Protokolant: p.o. stażysty Anna Kujawińska

przy udziale oskarżyciela publicznego z Państwowej Inspekcji Pracy mł. insp. pracy Dawida Andrzejewskiego

po rozpoznaniu w dniu 2 maja 2016r.

sprawy sprawę A. M.

obwinionej z art. 281 pkt 1 kp

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

z dnia 19.02.2016r., sygn. sprawy III W 494/14,

1.  uchyla zaskarżony wyrok i na podst. art. 5 § 1 pkt 4 kpsw w związku z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie przeciwko obwinionej;

2.  kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Anna Judejko

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 19 lutego 2016 roku wydanym w sprawie III W 494/14 Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu uniewinnił A. M. od popełnienia wykroczeń z art. 281 § 1 pkt 1 kodeksu pracy mających mieć miejsce w dniu 6 marca i 1 kwietnia 2014 roku.

Apelację od powyższego wyroku wniosła Państwowa Inspekcja Pracy zarzucając mu obrazę prawa materialnego i wnosząc o jego uchylenie i przekazanie Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Podczas rozprawy odwoławczej skarżący wniósł o uchylenie ww. wyroku oraz umorzenie postępowania w związku z przedawnieniem karalności czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwoławczego wydanie wyroku uniewinniającego wobec A. M. uznać należało za przedwczesne. Sąd Rejonowy oparł bowiem zaskarżony wyrok na przekonaniu, że obwiniona swoim zachowaniem nie wyczerpała znamion zarzucanych jej czynów, albowiem nie brała ona udziału w zawieraniu stanowiących podstawę zarzutów umów zlecenia, nie podejmowała decyzji co do zatrudnienia A. G. (w jakiejkolwiek formie), nie decydowała o formie zawartej umowy, nie nadzorowała jej pracy, nie rozliczała jej z wykonywanych usług i nie rozliczała się z nią finansowo a pod ich treścią jako zleceniodawca podpisała się - w imieniu (...) A. M. (1), która w tym zakresie posiadała stosowne upoważnienie wystawione przez inne osoby, lecz nie A. M..

Warto jednak zauważyć, że A. M. (1) zeznając na rozprawie w dniu 8 stycznia 2016 roku (k. 203 – 204) wskazała, że przygotowała umowę dla A. G. (2) na polecenie M. P. a polecenie co do treści umowy otrzymała „z góry”, przy czym nie była w stanie wskazać, kto wydał polecenie, by zatrudnić A. G. (2) na podstawie umowy zlecenia. Przesłuchanie świadka M. P. mogło zatem dostarczyć Sądowi dodatkowych informacji w powyższym zakresie i pozwolić na ustalenie, która z osób działających w imieniu spółki (...) sp. z o.o. podjęła decyzję co do treści i formy umowy i czy osobą tą na pewno nie była obwiniona A. M. (2). Bez przeprowadzenia wskazanego wyżej dowodu ustalenia Sądu I instancji pozostawały zaś niepewne.

Do przesłuchania świadka jednak nie doszło, albowiem ww. nie stawiła się na rozprawie, zaś Sąd Rejonowy z uwagi na zbliżający się termin przedawnienia zdecydował o pominięciu dowodu z zeznań M. P..

Co do zasady postępowanie dowodowe w sprawie winno zatem zostać uzupełnione poprzez przesłuchanie w charakterze świadka M. P., na przeszkodzie czemu stanęło jednak przedawnienie karalności wykroczenia. Jak bowiem wynika z treści art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Czyny objęte wnioskiem o ukaranie miały zaś zostać popełnione w dniach 6 marca i 1 kwietnia 2014 roku, a zatem ponad 2 lata temu.

Wyrok wydany w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy należało zatem uchylić a postępowanie karne prowadzone wobec A. M. musiało zostać umorzone, albowiem zgodnie z treścią art. 5 § 1 pkt 4 k.p.s.w. nie wszczyna się postępowania a wszczęte umarza, jeśli nastąpiło przedawnienie orzekania.

Mając powyższe na uwadze uchylono zaskarżony i umorzono postępowanie prowadzone przeciwko obwinionej, w punkcie 2. wyroku kosztami postępowania obciążając Skarb Państwa.

SSO Anna Judejko

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Bróździńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Judejko
Data wytworzenia informacji: