Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20-08-2019 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w Pile w składzie:

Przewodniczący: sędzia Jolanta Czajka-Bałon

Protokolant: st.sekr.sąd. Grażyna Bielicka

po rozpoznaniu w dniu 20-08-2019 r. w Pile

sprawy z powództwa (...) Bank SA z siedzibą w W.

przeciwko B. B.

o zapłatę

1.Zasądza od pozwanej B. B. na rzecz powoda (...) Bank SA
z siedzibą w W. kwoty:

- 91.214,55 zł (dziewięćdziesiąt jeden tysięcy dwieście czternaście złotych i pięćdziesiąt pięć groszy) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 21-02-2019 r. do dnia zapłaty,

- 3.892,92 zł (trzy tysiące osiemset dziewięćdziesiąt dwa złote i dziewięćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 28-02-2019 r. do dnia zapłaty,

- 2.272,84 zł (dwa tysiące dwieście siedemdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt cztery grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 28-02-2019 r. do dnia zapłaty.

2.Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.914,28 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Jolanta Czajka-Bałon

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym dnia 28 lutego 2019 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Bank S.A. z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanej B. B. :

- kwoty 91 214,55 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21.02.2019 r. do dnia zapłaty;

- kwoty 3 892,92 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- kwoty 2 272,84 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

oraz zasądzenia zwrotu kosztów sądowych 1 218,00 zł.

W uzasadnieniu pozwu podano, iż strony łączyła umowa kredytu nr (...) z dnia 2017-03-10. Wobec niewywiązywania się przez pozwaną z zobowiązań wynikających z ww. umowy powód wezwał pozwaną pisemnie do dobrowolnej spłaty zaległości jednocześnie informując o możliwości restrukturyzacji zadłużenia. W związku z brakiem restrukturyzacji oraz zapłaty zaległych rat, powód wypowiedział przedmiotową umowę stawiając cała należność w stan wymagalności. Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty, jednakże do chwili obecnej zadłużenie nie zostało uregulowane (k.5-6).

Postanowieniem z dnia 27 marca 2019 roku Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy Sądowi Okręgowemu w Poznaniu (k. 8).

W odpowiedzi na pozew z dnia 01 lipca 2019 r., pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i przeprowadzenia rozprawy pod nieobecność pozwanej lub jej pełnomocnika.

W uzasadnieniu pozwana podniosła, że kwestionuje istnienie roszczenia powoda co do zasady, jak i wysokości, a tym samym kwestionuje również zasadność wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie. Wskazała, że wpłaty były zarachowane nieprawidłowo, niezgodnie z treścią zawartej umowy między stronami i saldo niespłaconych rat jest w rzeczywistości inne, niż podaje powód. Dalej pozwana podniosła, że roszczenie jest przedawnione. Ponadto wniosła o zobowiązanie strony powodowej do przedłożenia oryginałów dokumentów takich jak : umowa nr (...), wypowiedzenie umowy i wezwanie do zapłaty. Niezależnie od tego, pozwana wniosła o przekazanie sprawy do postępowania mediacyjnego celem zawarcia ugody z powodem (k. 39-40).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 marca 2017 r. powód (...) Bank Spółka Akcyjna i pozwana B. B. zawarli umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) (nazywaną dalej umową). Na mocy tej umowy: powód udzielił pozwanej kredytu w wysokości 102 550,96 zł na jej potrzeby konsumpcyjne (§ 1 ust. 1 umowy); Jego spłata miała nastąpić w 84 miesięcznych ratach równych i płatnych w okresach miesięcznych 18 dnia każdego miesiąca. Wysokość raty kredytu wynosiła 1 659,86 zł z zastrzeżeniem, że wysokość pierwszej raty kredytu, która jest ratą wyrównawczą nie będzie wyższa niż 1 869,29 zł. Pierwsza rata kredytu płatna była do dnia 2017.04.18 (§ 3 ust. 2); oprocentowanie kredytu było stałe i na dzień zawarcia umowy wynosiło 9,19 % w skali roku (§ 2 ust. 1 umowy); powód zastrzegł sobie prawo obciążenia pozwanej podwyższonymi odsetkami od kwot niespłaconych w terminie zobowiązań- zadłużenia przeterminowanego, czyli wszelkich należności wynikających z zaciągniętego kredytu niespłaconych w terminie. Odsetki podwyższone były pobierane począwszy od dnia następującego po wynikającym z umowy i wskazanym w harmonogramie spłat terminie wymagalności danego zobowiązania pieniężnego , aż do dnia spłaty tego zobowiązania (§ 7 umowy); oprocentowanie zadłużenia przeterminowanego ustalono na poziomie wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie w rozumieniu art. 481 § 2 ¹ k.c. (§ 7 umowy).

W § 9 umowy określono warunki, sposób i skutki jej wypowiedzenia. W ust. 1 przewidziano trzydziestodniowy termin wypowiedzenia. Natomiast pkt a) ust. 1 wskazano, że w przypadku gdy kredytobiorca opóźnia się z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat, za co najmniej jeden okres płatności, Bank wzywa go do dokonania spłaty zaległości w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania; jeżeli należności nie zostaną uregulowane w całości w wyznaczonym terminie, Bank ma prawo wypowiedzieć umowę.

(dowód: poświadczona notarialnie umowa kredytu nr (...) z 10.03.2017 r. (k. 52 – 59)

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu w kwocie 4 910,85 zł , powód pismem z dnia 24.09.2018 roku ( nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 26.09.2018 r.), wezwał pozwaną B. B. do spłaty zaległych płatności w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Jednocześnie bank poinformował pozwaną, że w przypadku braku spłaty całości należności i nie złożenia wniosku o restrukturyzacji zadłużenia w wyżej podanym terminie umowa kredytu nr (...) zostanie wypowiedziana. Załączono do wezwania formularz wniosku o restrukturyzacji zadłużenia.

W związku z brakiem wniosku o restrukturyzację oraz zapłaty zaległych rat przez pozwaną, powód pismem z dnia 26 października 2018 r. wypowiedział pozwanej umowę kredytu z zachowaniem okresu wypowiedzenia określonego w umowie liczonego od dnia doręczenia pisma o wypowiedzeniu. Pouczył jednocześnie, że w następnym dniu po upływie okresu wypowiedzenia , całość środków kredytowych wraz z odsetkami i kosztami staje się wymagalna i podlega natychmiastowemu zwrotowi. Pismo o wypowiedzeniu umowy kredytu pozwana otrzymała w dniu 31 października 2018 roku.

Pismem z dnia 27 grudnia 2018 roku powód wezwał pozwaną do wywiązania się z obowiązku spłaty całego zadłużenia wynikającego z umowy nr (...) w nieprzekraczalnym terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego pisma pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Pozwana nie uregulowała zaległych należności, w związku z czym umowa kredytu uległa rozwiązaniu, a wynikające z niej roszczenie powoda stało się w dniu 18 lipca 2018 r. ( tożsame z dopuszczeniem się przez stronę pozwaną pierwszej zaległości w spłacie wymagalnych rat) w całości wymagalne. Doprowadziło to do powstania wymagalności całej kwoty niespłaconego przez pozwaną kapitału, odsetek umownych za okres obowiązywania umowy oraz odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie naliczonych od zadłużenia przeterminowanego.

dowód: poświadczona notarialnie umowa kredytu nr (...) z 10.03.2017 r. (k. 52 – 59), wezwanie do zapłaty z dnia 24.09.2018 r., (k. 28), potwierdzenia nadania przesyłki w UP P. w dniu 26.09.2018 r., (k.29), wypowiedzenie umowy z 26.10.2018 r. (k.25), poświadczone notarialnie zwrotnie potwierdzenie odbioru przez pozwaną wypowiedzenia umowy (k.60-61), ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 27.12. 2018 roku (k. 27), szczegółowe rozliczenie kredytu, (k.47-48), rozliczenie umowy o kredyt nr (...) z 10.03.2017 r. sporządzone na podstawie programu bankowego(k. 15-20),

W dniu 20 lutego 2019 roku powód wystawił też wyciąg z ksiąg bankowych, w którym stwierdził, że zadłużenie pozwanej, które obejmuje:

-

91 214,55 zł tytułem należności głównej (niespłacony kapitał),

-

3 892,92 zł tytułem odsetek umownych naliczonych za okres korzystania z kapitału od 18.07.2018 roku do 27.12. 2018 roku wg stopy procentowej w wysokości 9,19 % w skali roku,

-

2 272,84 zł tytułem odsetek za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 14 % w skali roku za okres od 18.07.2018 roku do 20.02. 2018 roku.

dowód: wyciąg z ksiąg bankowych (k. 14)

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie wymienionych dokumentów przedłożonych przez powoda w oparciu o następującą ocenę zgromadzonego materiału.

Ustalenia Sąd poczynił w oparciu o dokumenty prywatne. Niektóre z nich – umowa kredytu z dnia 10 marca 2017 r., potwierdzenie odbioru – zostały złożone w odpisach poświadczonych za zgodność z oryginałem przez notariusza. W związku z tym zawarte w odpisie dokumentu poświadczenie zgodności z oryginałem ma charakter dokumentu urzędowego i korzystały z domniemania zgodności treści z prawdą (art. 244 § 1 k.p.c.). Domniemanie to nie zostało przez pozwaną obalone. W związku z tym należało przyjąć, że odpisy dokumentów są zgodne z oryginałami. Niektóre dokumenty prywatne ( wypowiedzenie umowy i wezwanie do zapłaty ) złożone zostały w kserokopiach i powód twierdził, że nie ma oryginałów albowiem znajdują się u pozwanej – pismo powoda z 01.08.2019 r., k.51. Złożenie ich stanowiło w istocie zgłoszenie twierdzeń o faktach w postaci istnienia dokumentów o formie i treści wynikającej z kopii. Pozwana do tego się nie odniosła, nie stawiła się na rozprawę dniu 20.08.2019 r. Nieodniesienie się do nich przez pozwaną stanowiło zaś nie wypowiedzenie się co do tych faktów, co pozwalało uznać je za przyznane, gdyż wyniki rozprawy potwierdzały je (art. 230 k.p.c.). Pozwalało to przeprowadzić dowód z dokumentów, których istnienie, treść i forma zostały na tej podstawie przyjęte bez dowodów, tak jakby zostały one złożone w oryginale lub odpisach. Wiarygodność i wartość dowodowa tych dokumentów nie wywoływały wątpliwości Sądu.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej albowiem w skutek niestawiennictwa pozwanej na rozprawie było niemożliwie przeprowadzenie takiego dowodu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie, a to z niżej podanych przyczyn.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.U.2015.128 j.t.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Umowa kredytu jest umową dwustronnie zobowiązującą, ze względu na fakt, że obie strony umowy zaciągają zobowiązania. Niesporne w niniejszej sprawie było, że powód zaciągnięte zobowiązanie wykonał i udostępnił pozwanej B. B. kwotę kredytu określoną w umowie. Poza sporem był także fakt, że pozwana B. B. nie wykonała ciążącego na niej obowiązku w zakresie zwrotu przedmiotu kredytu wraz z oprocentowaniem i kosztami jego udzielenia w oznaczonych terminach spłaty.

Pozwana B. B. nie stawiła się mimo prawidłowego wezwania na rozprawę. Udzieliła zaś odpowiedzi na pozew, w której kwestionowała istnienie roszczenia powoda co do zasady, jak i wysokości, a tym samym kwestionowała również zasadność wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie. Wskazała, że wpłaty były zarachowane nieprawidłowo, niezgodnie z treścią zawartej umowy między stronami i saldo niespłaconych rat jest w rzeczywistości inne, niż podaje powód. Dalej pozwana podniosła, że roszczenie jest przedawnione.

Wbrew twierdzeniom pozwanej strona powoda wykazała, że strony łączyła umowa kredytu, która skutecznie została pozwanej wypowiedziana przez powodowy bank. Powód wykazał również istnienie roszczenia jak również jego wysokość załączonymi dokumentami, w tym przedstawionym szczegółowym rozliczeniem kredytu. Należy zauważyć, że strona pozwana nie kwestionowała prawidłowości tego rozliczenia. Mało tego pozwana nie wskazała, które wpłaty jej zdaniem zostały zarachowane nieprawidłowo, niezgodnie z treścią zawartej umowy między stronami aby sąd miał możliwość tego sprawdzenia i oceny. Samo ogólne stwierdzenie przez stronę pozwaną o nieprawidłowości rozliczenia jest niewystarczające. Miała pozwana możliwość sprecyzowania swoich zarzutów gdyby stawiła się na rozprawę i brała czynny udział w niniejszym postępowania. Pozwana sama zrezygnowała z tego prawa. Z przedstawionego zaś przez powoda szczegółowego rozliczenia kredytu wynika, że na dzień 18 lipca 2018 roku, pozwana nie uiściła całej należnej raty wynikającej z umowy, a od sierpnia 2018 roku w ogóle zaprzestała spłacania rat. Na dzień wezwania do zapłaty z 24.09.2018 roku, powstała zaległość w spłacie kredytu w kwocie 4 910,85 zł i powodowy bank miał prawo w świetle zawartej umowy wezwać pozwaną do uiszczenia zaległości pod rygorem wypowiedzenia umowy. W ocenie Sądu wszelkie dalsze czynności jakie podejmował powodowy bank, w tym wypowiedzenie umowy pozwanej, było zgodne z treścią zawartej umowy kredytowej. Wypowiedzenie pozwanej umowy było skuteczne i miał prawo powód domagania się spłaty całej kwoty niespłaconego przez pozwaną kapitału, odsetek umownych za okres obowiązywania umowy oraz odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie naliczonych od zadłużenia przeterminowanego. W ocenie Sądu powód prawidłowo w świetle zawartej umowy wyliczył swoje wierzytelności wobec pozwanej.

Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut pozwanej, że roszczenie jest przedawnione.

Roszczenia z tytułu zawartej umowy kredytowej mają charakter okresowy i przedawniają się z upływem trzech lat (art. 118 k.c.). Termin ten liczy się od momentu, kiedy stały się one wymagalne (art.120§1 k.c.), czyli od dnia, kiedy uprawniony wierzyciel mógł żądać spełnienia świadczenia. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym momencie. W niniejszej sprawie roszczenie powoda stało się wymagalne w dniu 18 lipca 2018 r. , a zatem termin przedawnienia upłynąłby 18 lipca 2021 r. Razem z roszczeniem głównym uległyby przedawnieniu roszczenia odsetkowe. Ponadto, w dniu 28 lutego 2019 r. powód wniósł niniejszy pozew i nastąpiło przerwanie trzyletniego terminu przedawnienia. Zgodnie bowiem z art. 123§1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez : 1) każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia; 2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje; 3) przez wszczęcie mediacji.

Z powyższych względów powództwo względem pozwanej B. B. należało uwzględnić w całości, o czym Sąd orzekł w punkcie 1 wyroku.

W zakresie odsetek, opóźnienie ze strony pozwanej, czyni zasadnym żądanie ustawowych odsetek za opóźnienie, zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. Jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Ponadto od należności głównej – niespłaconego kapitału miał prawo powód w świetle zapisów umowy (§7 ) domagać się naliczania odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 21 lutego 2019 r.

Z uwagi na to, że pozwana B. B. przegrała proces w całości, Sąd w całości obciążył ją kosztami, zgodnie z art. 98 k.p.c. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na zasądzone na rzecz powoda od pozwanej koszty procesu w kwocie 4 914,28 zł składały się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 4 870 zł oraz koszty notarialnego uwierzytelnienia dokumentów przedłożonych do sprawy w kwocie 44,28 zł, o czym Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku.

Sędzia Jolanta Czajka-Bałon